Ήταν απόγευμα της 23ης Φεβρουαρίου του 1966 όταν η δημοσιογράφος Ελένη Κυπραίου καλησπέρισε για πρώτη φορά τους Έλληνες τηλεθεατές, εκφωνώντας το τηλεοπτικό πρόγραμμα, σηματοδοτώντας την επίσημη έναρξη της ελληνικής δημόσιας τηλεόρασης, μέσω του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ). Από τότε και κατά τη διάρκεια των ετών, η παρουσία των γυναικών αλλά και η προβολή τους μέσα από εκπομπές και ντοκιμαντέρ της δημόσιας τηλεόρασης έλαβε διάφορες μορφές.
Η ελληνική τηλεόραση στον αέρα
Τα πρώτα βήματα της δημόσιας τηλεόρασης στην Ελλάδα, συνέπεσαν με την επιβολή της επταετούς Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, στις 21 Απριλίου 1967. Η Υπηρεσία Ενημέρωσης Ενόπλων Δυνάμεων (ΥΕΝΕΔ) (αρχική ονομασία Τηλεόραση Ενόπλων Δυνάμεων - ΤΕΔ), απετέλεσε το δεύτερο τηλεοπτικό κανάλι της χώρας. Το 1970, το ΕΙΡ μετονομάστηκε σε Ελληνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (ΕΙΡΤ). Σε αυτό το στρατιωτικό, αντι κομμουνιστικό, ακραία συντηρητικό και πατριαρχικό καθεστώς, οι παρουσιάστριες εγκλωβίστηκαν σε έναν ρόλο «οικοδέσποινας» σε εκπομπές μόδας και ομορφιάς, σε παιδικά προγράμματα και σε εκπομπές πολιτισμού, που προβάλλονταν κατά κύριο λόγο από την ΥΕΝΕΔ.
Χαρακτηριστικό είναι το τρέιλερ που προηγούνταν των εκπομπών γυναικείου ενδιαφέροντος (κυρίως εκπομπών μόδας, ομορφιάς και ευεξία).
Ο εκδημοκρατισμός της τηλεόρασης
