Ένα mainstream συγκινητικό οδοιπορικό κόντρα στις φυλετικές προκαταλήψεις.
Ένας μαύρος καλλιεργημένος πιανίστας προσλαμβάνει ως οδηγό του ένα φτωχαδάκι Αμερικανό με ιταλικές ρίζες και φυλετικές προκαταλήψεις. Κι αυτά στην Αμερική της δεκαετίας του ’60. Από την αρχή το σενάριο της ταινίας «Το πράσινο βιβλίο»(Green Book) εγκυμονεί κινδύνους καθώς φλερτάρει με ευαίσθητα κοινωνικά θέματα που εύκολα μπορούν να δημιουργήσουν σχηματικούς ήρωες, διδακτικά μηνύματα και μια προβλέψιμη εξέλιξη.
Η ταινία που φτιάχνει τελικά όμως ο σκηνοθέτης Peter Farrelly- το όνομα του οποίου αποτέλεσε για πολλούς μία πρόσθετη ανησυχία καθώς έχει συνδεθεί με το εύπεπτο και απλοϊκό χιούμορ των ταινιών «Ο ηλίθιος και πανηλίθιος» που ανάμεσα σε άλλες έχει σκηνοθετήσει με τον αδερφό του, Bobby Farrelly- αποτελεί μία συγκινητική ιστορία που τις περισσότερες φορές καταφέρνει να ξεπεράσει κλισέ και διδακτισμούς χρησιμοποιώντας το χιούμορ, τη συγκίνηση και τους ηθοποιούς της για να περάσει στο τέλος αβίαστα τα μηνύματά της.
Το «Πράσινο βιβλίο» βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και πρόσωπα. Πρόκειται για την ιστορία του μουσικού Don Shirley (Mahershala Ali) ο οποίος το 1962 προσέλαβε ως οδηγό του τον Tony Lip (Viggo Mortensen) ώστε να τον συνοδέψει και να προστατέψει στην περιοδεία του στις ρατσιστικά σκληρές πολιτείες του αμερικανικού Νότου. Στο σενάριο και την παραγωγή βρίσκεται το όνομα του γιου του Tony Lip, Nick Vallelonga, ωστόσο προέκυψαν ενστάσεις από την οικογένεια του Don Shirley ως προς την εγκυρότητα των γεγονότων και τη σχέση που βλέπουμε στην οθόνη να έχει ο μουσικός με τα πρόσωπα της οικογένειάς του.