Χόρχε Μπουκάι: H αγάπη είναι φλόγα που σε καίει και σε καίει γιατί είναι φωτιά, μια αιώνια φωτιά… όσο κρατάει.

Ο πιο επιζήμιος και πιο διαδεδομένος μύθος γύρω από την αγάπη είναι εκείνος που προάγει την εσφαλμένη ιδέα πως η «αληθινή αγάπη» είναι παντοτινή.

Όσοι υποστηρίζουν αυτήν την άποψη προσπαθούν να μας πείσουν ότι αν σ’ αγαπάει κάποιος, θα σ’ αγαπάει σ’ όλη του τη ζωή. Κι αν εσύ αγαπάς κάποιον, αυτό δεν θ’ αλλάξει ποτέ.

Βέβαια, είναι θλιβερό και οδυνηρό ότι μερικές φορές το συναίσθημα πέφτει σε λήθαργο, ξεθυμαίνει, σβήνει και χάνεται… Κι όταν είναι έτσι τα πράγματα, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα πια.

Μιλάω για την περίπτωση που κάποιος παύει ν’ αγαπά

Είναι «Το απωθημένο φυγείν αδύνατον»;

Αυτό διερωτάται η Μαρία Παναγοπούλου στο μυθιστόρημά της 

Ο Ανάργυρος, γόνος μεγάλης επιχειρηματικής οικογένειας της Σαντορίνης, ετοιμάζεται να παντρευτεί την Άννα, ένα κορίτσι από την Ανάφη που εργάζεται στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο του. Μια προκλητική ενέργεια της αδελφής του, της «τοξικής» Καλλίστης Σαντοριναίου, τινάζει τη γαμήλια τελετή στον αέρα και τρέπει τη νύφη σε φυγή. Είκοσι χρόνια μετά, η Άννα κι ο Ανάργυρος συναντιούνται τυχαία και αποφασίζουν να δραπετεύσουν για λίγο από τη ζωή τους, ταξιδεύοντας στον εξωτικό Μαυρίκιο. Εκεί, τους περιμένει «η πιο σκοτεινή νύχτα της ψυχής»…

Μια αληθινή ανθρώπινη ιστορία που κάτω από την επιφάνειά της κρύβει ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Στα έγκατά του δεν κοχλάζει πύρινη λάβα, αλλά κάτι εξίσου ανελέητο και καταστροφικό· τα απωθημένα.

H ζωή που ονειρευτήκαμε και δεν καταφέραμε να ζήσουμε στοιχειώνει νομοτελειακά αυτή που ζούμε; Ή μήπως η καρδιά μας διαθέτει έξοδο κινδύνου από τον λαβύρινθο των καταπιεσμένων επιθυμιών; Υπάρχει τρόπος να ξεφύγουμε από τα δεσμά του υποσυνείδητου; Ή το απωθημένο φυγείν αδύνατον;

Αλκυόνη Παπαδάκη: Για όσα αγάπησα. Για όσα ονειρεύτηκα. Για όσα ένιωσα. Για όσα περίμενα και δεν ήρθαν...

Αυτό που θα ήθελα απόψε, είναι τη ζωή μου πίσω. Αλλά δεν ξέρω από ποιόν να τη ζητήσω.

Τα βιβλία που θα διαβάσουμε το επόμενο διάστημα

Προτάσεις από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Ferzan Özpetek στο μυθιστόρημά του Για μια ανάσα δίνει ζωή σε μια καθηλωτική ιστορία δύο αδερφών, που μπλέκει παλιές και νέες αλήθειες μεταφέροντας τον αναγνώστη από το σήμερα στα τέλη της δεκαετίας του ’70 κι από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη. (Μετάφραση: Άννα Παπασταύρου, Φεβρουάριος)

Καταθλίψεις: Ένα βιβλίο για την Ψυχανάλυση που Ξαναγεννά την Επιθυμία για Ζωή

Μια έκδοση της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας από τις εκδόσεις Νήσος.

Καταθλίψεις

Ιωάννης Βαρτζόπουλος | Πέτρος Κεφάλας | Κώστας Μπαζαρίδης 

Σταυρούλα Μπεράτη | Μιχάλης Πέτρου | Δημήτρης Τζάκσον |

Μαρία Χατζηανδρέου

Επιμέλεια: Όλγα Μαράτου | Ελίζα Νικολοπούλου

Η ψυχανάλυση από τα πρώτα βήματά της αναμετριέται με τα άδηλα αίτια του ψυχικού πόνου, τις εσωτερικές συγκρούσεις που τον γεννούν και τις ενορμητικές δυνάμεις που τον εκθρέφουν. Κλινικές εικόνες της κατάθλιψης περιγράφονται στη Μονογραφία αυτή.
«Η κατάθλιψη, ως ένα βιωμένο αίσθημα δυσφορίας που έχει διάρκεια, επηρεάζει τους ασθενείς σε πολλά επίπεδα, το σωματικό, το ψυχικό και το κοινωνικό». (Μπεράτη)
«… στη μελαγχολία ο ασθενής δεν βλέπει καθαρά τι έχει χαθεί. Η απώλεια ως εκ τούτου είναι ασυνείδητη». (Τζάκσον)
«…τι προηγείται της δυνατότητας του εγώ να δημιουργεί σχέσεις με αντικείμενα …ποιος ο ρόλος της απώλειας και του πένθους στη διαδικασία της μίμησης…» (Βαρτζόπουλος)
«Πώς θα μπορούσαμε να διανοηθούμε το πένθος σε σχέση με τον εθισμό;» (Κεφάλας)
«…πώς μπορούµε να εντοπίσουμε μέσα στη θεραπεία την απώλεια, προκειμένου να αρχίσει η διεργασία του πένθους µε απώτερο στόχο την επανεύρεση του χαμένου μέρους του υποκειμένου και των χαμένων ναρκισσιστικών του επενδύσεων;» (Χατζηανδρέου)
«Η αποτυχία της εργασίας του πένθους στη σημερινή κοινωνία είναι το αποτέλεσμα αμυνών απέναντι σε ψυχικές οδύνες απώλειας, οι οποίες αδυνατούν να βρουν τον χώρο υποδοχής, φιλοξενίας, περίεξης και μεταλλαγής τους, τόσο εντός του ίδιου του υποκειμένου όσο και εντός των διυποκειμενικών δεσμών, στο πλαίσιο του πολιτισμού». (Πέτρου)
«…ο τρόμος της ετερότητας, οι αγωνίες που συνοδεύουν τις διεργασίες αποχωρισμού, αλλά και οι συγκρούσεις και η βία που συνοδεύουν τη διαμόρφωση της υποκειμενικής ταυτότητας…» (Μπαζαρίδης)

Απώλειες, τρόμος, αγωνία, πένθος, βία, αλλά και οι ήχοι της λέξης θλίψη ανασύρουν την παράσταση ενός δυσβάσταχτου όγκου που δυναστεύει και συνθλίβει την ψυχική ζωή ενός υποκειμένου κάνοντάς το να πάσχει, να ακινητοποιείται και συχνά να βυθίζεται σε μία συναισθηματική άβυσσο. Η ψυχαναλυτική εργασία προσπαθεί να ανοίξει διόδους, ώστε να ξαναγεννηθεί η επιθυμία για ζωή και η λαχτάρα για νέα αντικείμενα και σχέσεις. (..... Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Κική Δημουλά: «Όλοι έχουμε μέσα μας μιαν άλλη ζωή η οποία ενοχλεί, απαιτεί, παραπονιέται, δεν έζησε…»

 

Έγραψε κάποτε η Κική Δημουλά. Η κορυφαία Ελληνίδα ποιήτρια, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, τιμημένη με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Europeen de Litterature) το 2010 στο Στρασβούργο….

Με 67 έτη ενεργής πορείας στον γοητευτικό κόσμο της ποίησης και πολλά, σπουδαία αποφθέγματα ζωής, έρωτα, προδοσίας κι εκδίκησης, αγάπης, αγκαλιάς, μνήμης και λήθης που μοιράστηκε με τους αναγνώστες της, έχει καθιερωθεί ως μία από τις σπουδαιότερες ποιήτριες και ακαδημαϊκούς της Ελλάδας

O Matt Damon συνυπογράφει βιβλίο για την πρόσβαση σε καθαρό νερό

Σύμφωνα με τον εκδότη, το βιβλίο με τίτλο «The Worth of Water» θα διαφωτίσει τις προκλήσεις που υπάρχουν στην δημιουργία μια αγοράς βασισμένης στην εξεύρεση λύσεων στην ανάγκη για καθαρό, προσβάσιμο νερό.

Προκειμένου για τη δημιουργία του βιβλίου, ο βραβευμένος ηθοποιός συνεργάστηκε με τον πολιτικό και περιβαλλοντικό μηχανικό, Gary White. Ο Damon επισκέφθηκε τη Ζάμπια το 2006 και μαζί με τον Whiteίδρυσαν τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς Water.org και WaterEquity.

Όταν ο Χρήστος Χωμενίδης μάς μίλησε για τη «Νίκη»

Με αφορμή τη βράβευση του Χρήστου Χωμενίδη με το Βραβείο Ευρωπαϊκού Μυθιστορήματος (European Book Prize, Le Prix du Livre Européen) θυμόμαστε μια παλαιότερη συνέντευξη που μας παραχώρησε.

Με το Βραβείο Ευρωπαϊκού Μυθιστορήματος (European Book Prize, Le Prix du Livre Européen) τιμήθηκε ο συγγραφέας Χρήστος Α. Χωμενίδης για το βιβλίο του «Νίκη» (2014, εκδόσεις Πατάκη). Πρόκειται για το βραβείο που καθιερώθηκε το 2007 με στόχο την προώθηση των ευρωπαϊκών αξιών και τη γνωριμία με τη σύγχρονη πολιτιστική παραγωγή της Ευρώπης.

To «Χρονοκαταφύγιο» είναι ένα μυθιστόρημα που μας ταξιδεύει στην απέραντη ήπειρο του χθες

Του Georgi Gospodinov από τις εκδόσεις Ίκαρος σε μετάφραση της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου.

Στο Χρονοκαταφύγιο ο κορυφαίος Βούλγαρος συγγραφέας με τρυφερότητα, χιούμορ και μοναδική ενσυναίσθηση παρατηρεί τη σύγχρονη Ευρώπη και δημιουργεί δύο παράλληλες χώρες: το παρελθόν και το μέλλον. Συνδυάζοντας την ειρωνεία και τη νοσταλγία, μας μεταφέρει σε διαφορετικά μέρη και εποχές για να αντιμετωπίσει την αβεβαιότητα του μέλλοντος, σε ένα γοητευτικό ταξίδι στην απέραντη ήπειρο του χθες.

Το βιβλίο τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος στη Βουλγαρία (2021) καθώς και με το Βραβείο Strega Europeo 2021, το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο της Ιταλίας. Αναμένεται να μεταφραστεί σε περισσότερες από 12 γλώσσες.

Η δημοκρατία της Δυναμικής Μειοψηφίας έχει Απλωθεί σε όλο τον Πλανήτη με ασπίδα για Ισορροπίες στην Ελεύθεροι Σκέψη και μόνο, σε Αντίθεση σε Δόλιους και Θερμοκέφαλους

Δεν είναι Ελληνικό φαινόμενο το να θέλουν οι ισχυρές μειοψηφίες να κάνουν κουμάντο σε ό,τι συμβαίνει στον πλανήτη για το οποίο δεν συμφωνούν.

Το διαδίκτυο είναι χώρος εντελώς ανεξέλεγκτος και αρκεί ένας να δώσει το σύνθημα για κάτι για το οποίο δεν συμφωνεί και σίγουρα θα βρει συμπαραστάτες αφού δεν είναι δυνατόν να συμφωνήσουν όλοι ακόμα και στα αυτονόητα.

Μπλε Ήλιος: Νέο βιβλίο από τον Διονύση Μαρίνο

'Ενα μυθιστόρημα για τις σύγχρονες σχέσεις, την ελπίδα, την ανθρώπινη ζεστασιά και εν τέλει αυτό που όλοι ψάχνουμε, την αγάπη.

Πώς είναι να ζεις χωρίς τον παλμό της ζωής; Να κάνεις πράγματα που δεν τα αποφάσισες εσύ; Πού πηγαίνει η αγάπη όταν δεν τη βρίσκεις;

Μενέλαος Λουντέμης: «Το άπλυτο Κορμί το Πλένεις. Καθαρίζει. Η βρόμικη Ψυχή πώς Πλένεται;»

Ας έβλεπα μια φορά μωρέ έναν καλό άνθρωπο χωρίς οχτρούς. 

Ας έβλεπα έναν. Μαράζι το ’χω…

Στο «Αγέλαστη Άνοιξη» ο Μέλιος Καδράς δεν είναι πια παιδί ούτε μετράει τ’ άστρα… Έχει πλέον αποβληθεί από όλα τα γυμνάσια της χώρας, επειδή πολύ αγάπησε ή, επισήμως, για «τας ερωτικάς επιστολάς» του. Περιπλανιέται, λοιπόν, για άλλη μια φορά στην επαρχία της Βόρειας Ελλάδας (στην Έδεσσα), γνωρίζει μικρασιάτες πρόσφυγες, ξεχασμένους σε ξερά και άνυδρα χωριά, γύφτους πονηρούς μα φιλοσοφημένους, αγρότες και κτηνοτρόφους φτωχούς κι αγράμματους.

Συναντά και πάλι, την αδικία αλλά και την καλοσύνη. Θα καταφέρει ωστόσο να γίνει δάσκαλος σε ένα ορεινό χωριό και να βοηθήσει με όλες του τις δυνάμεις τους ανθρώπους που βρίσκονται στα διάβα του, θα εναντιωθεί σε κάθε λογής προκατάληψη και αδικία. Πάντοτε ευαίσθητος, αισιόδοξος μα και αποφασιστικός, θα επιστρέψει έπειτα, καβαλάρης, στην πόλη του για να ξαναβγεί τους σχολικούς του φίλους. Το πιο τραγικό σημείο του βιβλίου είναι όταν, επιστρέφοντας στην Έδεσσα, μαθαίνει ότι η αγαπημένη του Αγράμπελη παντρεύτηκε. Η είδηση αυτή τον οδηγεί και πάλι στη φυγή..

Οκτώ Αναγνώσματα για το Φθινόπωρο

Οκτώ αναγνώσματα για το πρώτο φθινόπωρο

«Οι τελευταίες Μέρες του Τζον Λένον»: Η ιστορία της Δολοφονίας του Μουσικού με την Πλοκή αληθινού Εγκλήματος

Από τις εκδόσεις Δίχτυ.

Ο κορυφαίος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων των ΗΠΑ δίνει με τον δικό του μοναδικό τρόπο την ιστορία της δολοφονίας της μεγαλύτερης προσωπικότητας στην ιστορία της μουσικής και μας βάζει στο μυαλό του Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν, αλλά και στα μονοπάτια της ζωής που καθόρισαν την ζωή του Τζον Λένον.

3 Βιβλία με Ιστορίες, Μικρές, Μεγάλες, Ψυχοθεραπείας και Αποχαιρετισμού

Από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Το αηδόνι του τρένου και άλλες ιστορίες

Μαριάννα Τζιαντζή 

Μια γιαγιά που συνομιλεί με ένα ΑΤΜ, μια κυρία που αγαπά τα σκυλιά και τις επώνυμες τσάντες, μια άλλη κυρία που οργανώνει γεύματα αγάπης για απρόθυμους ανέργους, ο θρύλος ενός τραγουδιστή των τρένων, οι κάλτσες των απεργών πείνας στο Μέγαρο Υπατία και οι κάλτσες του κατασκόπου, μια Μαρίτσα που υπηρέτησε την τέχνη της υψηλής μοδιστρικής, μια ηθοποιός της «εισόδου με προαιρετική συνεισφορά», ένας Έκτορας που ποτέ δεν πολέμησε στην Τροία, ένα κορίτσι που παίζει το «Χασαπάκι» του Βαμβακάρη στο σαξόφωνο, ένας επιχειρηματίας με κόκκινο παρελθόν και αχρωμάτιστο παρόν, το καφενείο των παραπόνων, ένας Κόμης που κλέβει μικρά γαλλικά τυράκια, το ριγιούνιον των νέων της εργασιακής περιπλάνησης.

Πρόσωπα της Αθήνας, επεισόδια της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, καταστάσεις και σκηνές της καθημερινής ζωής, αποτυπώματα που άφησε η κρίση σε διαφορετικές γενιές.

Διηγήματα που μαζί με τις παρένθετες ιστορίες τους μπορούν να ιδωθούν και σαν μυθιστόρημα με λυμένα φύλλα, καθώς κάποιοι ήρωες επανέρχονται, ενώ κύκλοι ανοίγουν, κλείνουν ή μένουν μισάνοιχτοι αφήνοντας ίσως χώρο για λίγη ελπίδα.

Ο Αλέξης Σταμάτης επανέρχεται με «Το λευκό δωμάτιο»

Στις 11 Οκτωβρίου 2021 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη το νέο μυθιστόρημα (17ο στη σειρά) του Αλέξη Σταμάτη που έχει τίτλο «Το Λευκό δωμάτιο».

Ο Αλέξης Σταμάτης, ένας από τους πιο αγαπητούς και πολυδιαβασμένους  συγγραφείς της νεότερης γενιάς, επανέρχεται με ένα εξαιρετικά πρωτότυπο βιβλίο, που θα συζητηθεί.

10 Βιβλία που συνήθως προσποιούμαστε ότι έχουμε διαβάσει..

Συχνά ρωτιόμαστε από διάφορους εάν έχουμε διαβάσει κάποιο βιβλίο... Πολλές φορές η απάντηση που δίνουμε είναι 'ναι το έχω διαβάσει... πολύ ωραίο...' ενώ στην πραγματικότητα δεν ισχύει. Παρακάτω ακολουθεί μία ενδιαφέρουσα επιλογή από 10 τέτοια βιβλία...>> 

Χαμένες πλατείες: Η τυχαιότητα της ανθρώπινης ζωής σε επτά διηγήματα

Της Χριστίνας Χρυσανθοπούλου από τις εκδόσεις Κέδρος.

Μια γυναίκα που σκαλίζει το παρελθόν για να γλιτώσει από το παρόν και ένα κορίτσι που δραπετεύει βίαια από την αθωότητα. Ένα πρώην επιτυχημένο στέλεχος που περιπλανιέται άστεγο και ένας ασφαλιστής από τον Πόντο που εξακολουθεί να πιστεύει στα θαύματα. Ένας παππούς που τα απογεύματα παίρνει τον δρόμο για την πλατεία και ο κατάκοιτος φίλος του που βλέπει τη ζωή προς τα πίσω. Ένας σεισμός, η αλήθεια μέσα από τα συντρίμμια, και ένας σκύλος σε διαρκή περιπλάνηση, που αλλάζει σπίτια και πραγματικότητες.

«Πριν χαθούν τα πουλιά»: Ένα μυθιστόρημα για τα όρια της αγάπης

Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Ως πού θα έφτανες για την αγάπη; Η Φράνι Στόουν είναι αποφασισμένη να φτάσει ως την άκρη της γης, ακολουθώντας τα τελευταία χιονογλάρονα σε αυτή που ίσως αποδειχθεί η στερνή αποδημία τους στην Ανταρκτική.

Καθώς οι πληθυσμοί των ζώων κατακρημνίζονται και με το εμπορικό ψάρεμα να βρίσκεται στα πρόθυρα της απαγόρευσης, η Φράνι πείθει το πλήρωμα ενός από τα ελάχιστα εναπομείναντα πλοία που κατευθύνονται προς τα νότια να την πάρουν μαζί τους. Καθώς όμως απομακρύνεται με το εκκεντρικό πλήρωμα όλο και περισσότερο από την ακτή και την ασφάλεια, τα σκοτεινά μυστικά της ζωής της αρχίζουν να ξετυλίγονται. Μια κόρη που γεμάτη λαχτάρα αναζητά τη μητέρα της. Ένας παρορμητικός, παθιασμένος γάμος. Ένα συγκλονιστικό έγκλημα. Κατατρεγμένη από την αγάπη και τη βία, η Φράνι πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με αυτό που στ’ αλήθεια αναζητά – και μ’ αυτό από το οποίο προσπαθεί να ξεφύγει.

Από τη δυτική ακτή της Ιρλανδίας στην Αυστραλία και την απομακρυσμένη Γροιλανδία, διασχίζοντας τα συντριπτικά σουέλ του Ατλαντικού ως την άλλη μεριά του κόσμου, το βιβλίο είναι μια ωδή στους άγριους τόπους και τα πλάσματα που τώρα απειλούνται, και μια επική ιστορία για τη δυνατότητα της ελπίδας πέρα από κάθε πρόβλεψη. Μια ωδή στους άγριους τόπους και τα πλάσματα που τώρα απειλούνται, και μια επική ιστορία για τη δυνατότητα της ελπίδας πέρα από κάθε πρόβλεψη. Ένα άγριο, καθηλωτικό και βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα.

Η Charlotte McConaghy (Σάρλοτ ΜακΚόναχι) είναι συγγραφέας βιβλίων επιστημονικής φαντασίας και fantasy. Έχει σπουδάσει σεναριογραφία στην Αυστραλία, και έχει βραβευτεί από την Εταιρεία Αυστραλών Συγγραφέων (Australian Writer's Guild) για το σενάριό της με τίτλο Fury. Ζει στο Σίδνεϊ, όπου ασχολείται και με διάφορα τηλεοπτικά και κινηματογραφικά πρότζεκτ. Το Πριν χαθούν τα πουλιά είναι το πρώτο της βιβλίο ενηλίκων το οποίο προέκυψε από την αγάπη της συγγραφέα για την άγρια φύση και την ανησυχία της για την εξελισσόμενη εξαφάνιση των ειδών.

Τρομάζουμε να αλλάξουμε συνήθειες σκέψης – Μ.Βαμβουνάκη

Υπάρχουν ήρωες πια; Υπάρχουν άγιοι μάρτυρες πια; Γεννιέται κάτι τέτοιο κανείς ή γίνεται, εμπνευσμένος από καταστάσεις, που μια μέρα θα περιτυλίξουν σαν σαρκοβόρος κισσός τη ζωή του;

Όταν μιλάμε για αγίους, όπως και για ήρωες, έχουμε την τάση να τους φανταζόμαστε ως πρόσωπα υπερειρηνικά, γεμάτα πραότητα και εσωτερική νηνεμία, φευγάτα από τον κόσμο τούτο που μας αφορά. Άρα, πρόσωπα που, κατά βάθος, δε μας αφορούν. Τους κατατάσσουμε γρήγορα γρήγορα σε μια κατηγορία απρόσιτη, αγγελική, κάτι σαν καλά πνεύματα και νεράιδες των παιδικών μας παραμυθιών, ευχάριστα να τα σκέφτεσαι πού και πού, αλλά που καμιά σχέση δεν μπορεί να έχει η ύπαρξή τους με τη δική μας ύπαρξη.