Τον τίτλο τον διάβασα κάπου και δυστυχώς
δεν κράτησα σημείωση, ζητώ συγγνώμη από αυτόν που το έγραψε, νομίζω ήταν
γυναίκα.
Σχεδόν κάθε μέρα συζητάω με μουσικόφιλούς για
την εμμονή που έχουν κάποιοι στο να κριτικάρουν αρνητικά τις νέες ηχογραφήσεις,
περισσότερο βέβαια αυτές από τον χώρο του Χιπ χοπ.
Ωραίες είναι οι αναμνήσεις, αν και λόγω
χαρακτήρα προσωπικά δεν με συγκινούν, προτιμώ το παρόν για πολλούς και
διάφορους λόγους.
Το παρελθόν μπορούν να το αξιοποιήσουν σε
μουσικό επίπεδο οι νεότεροι που έχουν θέληση να μάθουν πράγματα που δεν ξέρουν,
εμείς τα ακούσαμε τα απολαύσαμε, πάντα θα μας συγκινούν, αλλά δεν μπορούμε να
ζήσουμε μόνο με αυτά, ότι και να κάνουμε τα εφηβικά μας χρόνια δεν
ξαναγυρίζουν.