menu

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

N0:1 Swans «The Seer»



Ένα αποκαλυπτικό ταξίδι στο σκοτάδι, το φως, την τρέλα, τη λογική, το μίσος και την αγάπη, μέσα από εκκωφαντικούς θορύβους, ανατριχιαστικές σιωπές και μυστικιστική ατμόσφαιρα. Δύσκολο στην ακρόαση, δύσκολο να το κατανοήσεις, αλλά αναμφισβήτητα, είναι το album της χρονιάς.

Ο Αίας, Ο Οδυσσέας, Ο Αχιλλέας, Η Ελένη και Οι...


Ανέκδοτο με έναν.. Homo Erectus...

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

Muse - Survival (New Official Single - The 2nd Law - London 2012 Olympics song)



Η επιστροφή του βρετανικού συγκροτήματος, που πλέον συγκαταλέγεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα ονόματα του πλανήτη, ήρθε με τη γνωστή τους επική ατμόσφαιρα, φουτουριστικό ήχο και θόρυβο, Οι Muse, είναι μια Κορυφαίο Αγγλική Μπάντα και ειδικεύονται από το 1994 στο dramα rock...

Muse - The 2nd Law



Muse «Τhe 2nd Law»
Η επιστροφή του βρετανικού συγκροτήματος, που πλέον συγκαταλέγεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα ονόματα του πλανήτη, ήρθε με τη γνωστή τους επική ατμόσφαιρα, φουτουριστικό ήχο και θόρυβο.
Δυσκοκριτική:
Οι Muse, ένα από τα κορυφαία alternative rock συγκροτήματα που ξεχωρίζουν την τελευταία δεκαετία, κυκλοφόρησαν το έκτο στούντιο άλμπουμ τους, το οποίο είναι τόσο πρωτοποριακό όσο και ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής, στον οποίο παραπέμπει και ο τίτλος του, «The 2nd Law»
Η μπάντα από το Τέινμαουθ του Ντέβον -έπειτα από το μέτριο «Resistance» του 2009- επιστρέφει αυτή τη φορά για να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό, ενσωματώνοντας στις συνθέσεις της περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία, αγγίζοντας τα όρια της dubstep.
Το «The 2nd Law» εκπέμπει σε αρκετά -και διαφορετικά μεταξύ τους- μήκη κύματος εμπεριέχοντας πολλά νέα ακούσματα, στα οποία δε μας είχε -μέχρι τώρα- συνηθίσει η αγαπημένη βρετανική μπάντα. Τολμώντας να διαφέρει ευχάριστα, αγγίζοντας πολλές μουσικές επιρροές, η νέα δουλειά των Muse επιβεβαιώνει τον μπασίστα τους, Chris Wolstenholme, ο οποίος πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ δήλωνε: «αυτή τη φορά θέλουμε να δημιουργήσουμε και να παρουσιάσουμε κάτι “ριζικά διαφορετικό”».
Ο frontman του συγκροτήματος, Matt Bellamy, μιλώντας για το περιεχόμενο του «The 2nd Law», έχει δηλώσει χαρακτηριστικά: «δεν μας ενδιαφέρει αν ο κόσμος δεν παίρνει 100% σοβαρά κάποια από τα κομμάτια. Δε φοβόμαστε τις εκκεντρικότητες, δε φοβόμαστε να ακουστούμε σχεδόν σαν το rock των Monty Python».
Το «Supremacy» με την καταπληκτική ενορχήστρωση, την όμορφη μελωδία και τα γεμάτα δύναμη riffάκια του Bellamy αποτελεί τον ιδανικό πρόλογο, και συγκαταλέγεται στα κορυφαία του άλμπουμ. Η low-tempo μελωδία «Madness» μας οδηγεί στο «Panic Station», που θυμίζει αρκετά Freddie Mercury και «Another one bites the dust».
Το ένα λεπτό που διαρκεί το «Prelude» αποτελεί τον μουσικό διάδρομο που οδηγεί στο «Survival», το επίσημο τραγούδι των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, μια κλασική σύνθεση της βρετανικής μπάντας, με γλυκό κιθαριστικό σόλο και πάτημα του γκαζιού στο ρεφρέν, με αποτέλεσμα ένας -κατά πολλούς- «boring» ύμνος να ακούγεται με αρκετή ευχαρίστηση.
Στις κορυφαίες στιγμές του άλμπουμ ανήκει και το «Follow Me», στο οποίο ακούγεται ο χτύπος της καρδιάς του γιου του Bellamy, Bingham.
Όπως αποκάλυψε ο Βρετανός καλλιτέχνης, λίγο πριν ξεκινήσει η διαδικασία του τοκετού, τοποθέτησε το iPhone του κοντά στην αγαπημένη του, Kate Hudson. Το ηχητικό αποτέλεσμα της ηχογράφησης με την επένδυση ηλεκτρικής κιθάρας, beats και κρουστών μεταμορφώθηκε σε μια όμορφη μελωδία.
Τον τίτλο του καλύτερου κομματιού του άλμπουμ διεκδικεί με αξιώσεις και το «Animals», όπου ντραμς με μπάσο και πλήκτρα συνεργάζονται άψογα, με τον Bellamy να δίνει μια ερμηνεία με φωνητικά ξεσπάσματα γεμάτα συναίσθημα.
«Explorers» και «Big Freeze» ρίχνουν τους τόνους παρουσιάζοντας μέρος των ικανοτήτων του συγκροτήματος στην παραγωγή όμορφων μελωδικών συνθέσεων, ενώ τα «Save Me» και «Liquid State» αποκαλύπτουν τις ικανότητες του Chris Wolstenholme, ο οποίος εκτός από καλός μπασίστας αποδεικνύεται και καλός συνθέτης και ερμηνευτής.
Το καταπληκτικό «The 2nd Law: Unsustainable» και το ορχηστρικό «The 2nd Law: Isolated System» κλείνουν με υποδειγματικά ατμοσφαιρικό τρόπο την ακρόαση.
Οι Muse, οι οποίοι ειδικεύονται στο drama rock από το 1994 -χρόνος αρκετός για να γίνεις πολύ καλός στο είδος- μέσα από το «The 2nd Law» φανερώνουν την πορεία εξέλιξης που ακολουθούν. Προσαρμόζοντας στο μπάσο έναν πιο ηλεκτρονικό ήχο, που σε καμιά περίπτωση δεν κουράζει, ταίριαξαν άψογα τα φωνητικά με τις κιθάρες -και γενικά το σύνολο των οργάνων- με αποτέλεσμα να αναδυθεί μέσα από αυτό τον συνδυασμό –για άλλη μια φορά- ο προσωπικός τους ήχος.
Παρότι διαφοροποιούνται από παλιότερες δουλειές τους, συνθέτουν νέες μίξεις που περιέχουν το ξέσπασμα των Queen, τη θλίψη των Radiohead, τη disco του Bowie, τις συνθέσεις των ’80s, των U2, metal επιρροές και αρκετές ακόμα μουσικές πινελιές, που υποστηρίζουν το γεφύρωμα των προαναφερθέντων μουσικών χρωμάτων.
Όλοι αυτοί οι ήχοι δίνουν ραντεβού στο «The 2nd Law», αποδίδοντας ένα σπουδαίο progressive rock αποτέλεσμα με ένα πολύ έξυπνο και όμορφο περιτύλιγμα –ως εξώφυλλο, το οποίο παρουσιάζει το νευρικό σύστημα στον εγκέφαλο του ανθρώπου.
Το νέο πόνημα των Muse αποδεικνύει ότι οι Βρετανοί εξακολουθούν να ταράζουν τα μουσικά δρώμενα, μπαίνοντας βαθύτερα σε μια ηλεκτρονική διαδρομή και κάνοντας πειράματα με ήχους που τελικά καταφέρνουν και τους φέρνουν στα μέτρα τους, δημιουργώντας νέες «εγκεφαλικές» μουσικές προκλήσεις για την σύγχρονη rock βιομηχανία.
Καλλιτέχνης: Muse
Album: «The 2nd Law»

Lana Del Rey - Born To Die



. Lana Del Rey «Born To Die» Αναμφισβήτητα το πρόσωπο που συζητήθηκε περισσότερο στη μουσική, τη χρονιά που πέρασε. Αρχικά ως νέα αγαπημένη της εναλλακτικής pop, πριν ακολουθήσει η mainstream φρενίτιδα που την εκτόξευσε στην πρώτη γραμμή των celebrities. Μη ξεχνάμε όμως, τα υπέροχα τραγούδια της, που δεν σταμάτησαν να παίζονται παντού. Lana Del Rey - «Born To Die»
Δυσκοκριτική:
Με όνομα το οποίο συνδυάζει την λάμψη της χολιγουντιανής σταρ Lana Turner και του μοντέλου αυτοκινήτου της δεκαετίας του ’80 Ford Del Rey, και εικόνα που σου μένει αποτυπωμένη στη μνήμη, η Lana Del Rey κάνει την εμφάνισή της στα μουσικά δρώμενα ευελπιστώντας να αφήσει εποχή.
Η Elizabeth Grant -γεννημένη στη Νέα Υόρκη και μεγαλωμένη στη λίμνη Placid, έβγαλε έναν δίσκο στις αρχές του 2010 με τίτλο «Kill Kill», ο οποίος πέρασε παραδειγματικά απαρατήρητος. Μετά από αυτό, την υπόθεση ανέλαβε το γνωστό αμερικάνικο εργοστάσιο της «Showbiz» που συνήθως δικαιώνεται, φέρνοντας τα πολυπόθητα αποτελέσματα. Η πρώτη κίνηση ήταν η αλλαγή του ονόματος της Elizabeth σε Lana del Rey. Στη δεύτερη απόπειρά της, η 25άχρονη aμερικανίδα δείχνει να κερδίζει το στοίχημα της με την δόξα, χρησιμοποιώντας υπερτονισμένα στοιχεία ρετρό τονίζοντας την εικόνα της με νέα χείλη και μαλλιά που κάνουν ομολογουμένως την διαφορά.
Η μουσική στο νέο της άλμπουμ που φέρει τον τίτλο «Born To Die» είναι μελαγχολική, και διαθέτει εξαίσιες μελωδίες, οι οποίες ντύνουν έναν αξιοπρεπή αυτοσαρκαστικό στίχο.
Τα δώδεκα τραγούδια της νέας δουλειάς της Lana είναι άρτια και προσεγμένα φτιαγμένα από μια ομάδα παραγωγής η οποία αποτελείται από ανθρώπους ανερχόμενους στην μουσική βιομηχανία, όπως ο Emile Heynie, ο Tim Larcombe και ο Dan Heath.
Η Elizabeth Grant -γεννημένη στη Νέα Υόρκη και μεγαλωμένη στη λίμνη Placid, έβγαλε έναν δίσκο στις αρχές του 2010 με τίτλο «Kill Kill», ο οποίος πέρασε παραδειγματικά απαρατήρητος. Μετά από αυτό, την υπόθεση ανέλαβε το γνωστό αμερικάνικο εργοστάσιο της «Showbiz» που συνήθως δικαιώνεται, φέρνοντας τα πολυπόθητα αποτελέσματα. Η πρώτη κίνηση ήταν η αλλαγή του ονόματος της Elizabeth σε Lana del Rey. Στη δεύτερη απόπειρά της, η 25άχρονη aμερικανίδα δείχνει να κερδίζει το στοίχημα της με την δόξα, χρησιμοποιώντας υπερτονισμένα στοιχεία ρετρό τονίζοντας την εικόνα της με νέα χείλη και μαλλιά που κάνουν ομολογουμένως την διαφορά.
Η μουσική στο νέο της άλμπουμ που φέρει τον τίτλο «Born To Die» είναι μελαγχολική, και διαθέτει εξαίσιες μελωδίες, οι οποίες ντύνουν έναν αξιοπρεπή αυτοσαρκαστικό στίχο.
Τα δώδεκα τραγούδια της νέας δουλειάς της Lana είναι άρτια και προσεγμένα φτιαγμένα από μια ομάδα παραγωγής η οποία αποτελείται από ανθρώπους ανερχόμενους στην μουσική βιομηχανία, όπως ο Emile Heynie, ο Tim Larcombe και ο Dan Heath.

Το άλμπουμ ξεκινά με έμφαση την οποία προσδίδει το καταπληκτικό κομμάτι εισαγωγής «Born to die». Στο «Off to the races», που ακολουθεί, η Lana τραγουδά για κούρσες και καταδιώξεις ανεβάζοντας την ένταση, ενώ στο «Blue Jeans» έχουμε την εξιστόρηση μιας λυπητερής ιστορίας αγάπης που θα μας αφήσει καλές εντυπώσεις από την γλυκιά ερμηνεία της νεαρής Νεοϋορκέζας. Στο εξαιρετικό «Video Games» η ερμηνεύτρια περιγράφει την απεγνωσμένη προσπάθεια να ανακτηθεί το χαμένο ενδιαφέρον από το έτερον της ήμισυ που πλέον είναι σε κατάσταση αδιαφορίας γι αυτήν, ενώ παράλληλα χαμόγελα προκαλεί η άποψη που ακούστηκε για την «κλοπή» της μελωδικής γραμμής του κουπλέ από το «Δρόμοι που αγάπησα» της αγαπημένης Ελένης Βιτάλη. Το τρυφερό και ευαίσθητο «Diet Mountain Dew» ακολουθεί το σαρκαστικό -απέναντι στην αμερικανική ματαιοδοξία- «National Anthem», ενώ στο «Dark Paradise» η Lana είναι έως και συγκινητική τραγουδώντας για τον φόβο της που περιγράφει ότι ποτέ δε θα έχει κοντά της αυτόν που αγαπά. Στα κομμάτια «Radio» και «Camen» περνάμε από τον αυτοσαρκασμό για την προσωπική επιτυχία στον καυτηριασμό της «στημένης» ευτυχίας των επωνύμων, ενώ στο «Million Dollar Man» έχουμε άλλη μια ιστορία αγάπης με ερμηνεία που αγγίζει ευαίσθητες χορδές. «Summertime Sadness» και «This Is What Makes Us Girls» κλείνουν με τον ιδανικό τρόπο ένα pop άλμπουμ εμπλουτισμένο με indie ψήγματα, που έχει να παρουσιάσει αρκετά καλά στοιχεία.
Οι ανάλαφρες ενορχηστρώσεις του σε καμιά περίπτωση δεν είναι κουραστικές, ενώ οι προσθήκες οργάνων όπως το πιάνο οι κιθάρες ακόμα και τα βιολιά προσθέτουν την ρετρό διάθεση που θέλει να αποπνέει η Lana.
Τα κομμάτια του «Born To Die» διαθέτουν ποιότητα και καθαρή μουσική υπόσταση ενώ μπορούν να παίξουν στο δύσκολο εμπορικό παιχνίδι που έχει αποκτήσει –λόγο εποχής- υψηλές απαιτήσεις. Όσο για την Lana Del Rey, αφήνει υποσχέσεις ότι μπορεί να σταθεί σε μια ομάδα της οποίας ηγείται η αγαπημένη Adele, ερμηνευτική ομάδα που προσφέρει στο κοινό τραγούδια τα οποία δημιουργούνται για να ακουστούν άπειρες φορές, να συγκινήσουν, να προβληματίσουν, να ξεκλειδώσουν μυστικά δωμάτια σε κρυφά σημεία της ψυχής και να ελευθερώσουν συναισθήματα που μπορούν να μας βοηθήσουν να εξελιχθούμε… σε πολλά επίπεδα.
Καλλιτέχνης: Lana Del Rey
Album: «Born To Die»
Record Label: Interscope Records

Eros Ramazzotti - Il Tempo Tra Di Noi



Από την Ομάδα του F.C. Yakimusic Hunter & το Μπλοκ YakiMusicArt Έν λευκω.., ν’άσται όλοι σας πάντα καλά και να περνάτε φίνα! Παίδες Καλή Χρονιά με ένα ακόμα καλύτερο 2013!! Χρόνια σας Πολλά και να είναι Ρόδινα με Φλουριά Κωσταντινάτα!!

Σαν σήμερα: Ο Ευγένιος του θεάτρου σκιών.. έγινε ευρέως γνωστός…


«The Impossible» έρχεται...


Popular Posts