Ο Αίας, Ο Οδυσσέας, Ο Αχιλλέας, Η Ελένη και Οι...

.. Ο Αίας μπαίνει ταραγμένος στη σκηνή του Οδυσσέα.

«Πάει ο Αχιλλέας! Κουμπότρυπες τον έκαναν.»
«Φυσικό κι επακόλουθο», λέει ατάραχος ο Οδυσσέας. «Νόμιζε ότι ήταν άτρωτος ο ηλίθιος.» «Τώρα δε θα πάρουμε ποτέ την Ελένη!»
«Μα είσαι ντιπ για ντιπ βλάκας; Δεν υπάρχει Ελένη.. Αυτή είναι στην Αίγυπτο και κάνει λασπόλουτρα στον Νείλο..»
«Δεν υπάρχει; Κι αυτό που είδαμε στα τείχη τις προάλλες; Για ένα πουκάμισο αδειανό πολεμάμε;»
«Πολεμάμε για το χρυσό της Τροίας, για τους σιτοβολώνες της και –κυρίως- για να επεκτείνουμε την κυριαρχία μας. Η Ελένη είναι ένα πρόσχημα για να κρατάμε ψηλά το ηθικό των στρατιωτών..»
«Ααα», κάνει ο Αίας (γι’ αυτό τον έχουν ονομάσει έτσι;). «Τι φτιάχνεις;» ρωτάει μετά τον Οδυσσέα.
«Είναι μια ιδέα που μου ήρθε στον ύπνο μου για να καταφέρουμε επιτέλους να μπούμε στην Τροία.»
«Γάιδαρος είναι;»
«Ίππος, ηλίθιε..»
«Και πως θα μπούμε μ’ αυτό το μικρό…»
«Είναι μοντέλο, ανόητε. Ω, Δια, τι κακό έκανα και με τυραννάς έτσι;»
Ο Οδυσσέας εξηγεί το σχέδιο του στον Αίαντα και τον στέλνει να φωνάξει τους υπόλοιπους βασιλιάδες. Μόλις φεύγει βγάζει από την τσέπη του μια εικόνα της Πηνελόπης (νεγκλιζέ).
«Γλυκιά μου, σε λίγο καιρό θα είμαι κοντά σου.»