Muse - The 2nd Law

Muse «Τhe 2nd Law»

Η επιστροφή του βρετανικού συγκροτήματος, που πλέον συγκαταλέγεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα ονόματα του πλανήτη, ήρθε με τη γνωστή τους επική ατμόσφαιρα, φουτουριστικό ήχο και θόρυβο.

Δυσκοκριτική:

Οι Muse, ένα από τα κορυφαία alternative rock συγκροτήματα που ξεχωρίζουν την τελευταία δεκαετία, κυκλοφόρησαν το έκτο στούντιο άλμπουμ τους, το οποίο είναι τόσο πρωτοποριακό όσο και ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής, στον οποίο παραπέμπει και ο τίτλος του, «The 2nd Law»

Η μπάντα από το Τέινμαουθ του Ντέβον -έπειτα από το μέτριο «Resistance» του 2009- επιστρέφει αυτή τη φορά για να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό, ενσωματώνοντας στις συνθέσεις της περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία, αγγίζοντας τα όρια της dubstep.

Το «The 2nd Law» εκπέμπει σε αρκετά -και διαφορετικά μεταξύ τους- μήκη κύματος εμπεριέχοντας πολλά νέα ακούσματα, στα οποία δε μας είχε -μέχρι τώρα- συνηθίσει η αγαπημένη βρετανική μπάντα. Τολμώντας να διαφέρει ευχάριστα, αγγίζοντας πολλές μουσικές επιρροές, η νέα δουλειά των Muse επιβεβαιώνει τον μπασίστα τους, Chris Wolstenholme, ο οποίος πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ δήλωνε: «αυτή τη φορά θέλουμε να δημιουργήσουμε και να παρουσιάσουμε κάτι “ριζικά διαφορετικό”».

Ο frontman του συγκροτήματος, Matt Bellamy, μιλώντας για το περιεχόμενο του «The 2nd Law», έχει δηλώσει χαρακτηριστικά: «δεν μας ενδιαφέρει αν ο κόσμος δεν παίρνει 100% σοβαρά κάποια από τα κομμάτια. Δε φοβόμαστε τις εκκεντρικότητες, δε φοβόμαστε να ακουστούμε σχεδόν σαν το rock των Monty Python».

Το «Supremacy» με την καταπληκτική ενορχήστρωση, την όμορφη μελωδία και τα γεμάτα δύναμη riffάκια του Bellamy αποτελεί τον ιδανικό πρόλογο, και συγκαταλέγεται στα κορυφαία του άλμπουμ. Η low-tempo μελωδία «Madness» μας οδηγεί στο «Panic Station», που θυμίζει αρκετά Freddie Mercury και «Another one bites the dust».

Το ένα λεπτό που διαρκεί το «Prelude» αποτελεί τον μουσικό διάδρομο που οδηγεί στο «Survival», το επίσημο τραγούδι των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, μια κλασική σύνθεση της βρετανικής μπάντας, με γλυκό κιθαριστικό σόλο και πάτημα του γκαζιού στο ρεφρέν, με αποτέλεσμα ένας -κατά πολλούς- «boring» ύμνος να ακούγεται με αρκετή ευχαρίστηση.

Στις κορυφαίες στιγμές του άλμπουμ ανήκει και το «Follow Me», στο οποίο ακούγεται ο χτύπος της καρδιάς του γιου του Bellamy, Bingham.

Όπως αποκάλυψε ο Βρετανός καλλιτέχνης, λίγο πριν ξεκινήσει η διαδικασία του τοκετού, τοποθέτησε το iPhone του κοντά στην αγαπημένη του, Kate Hudson. Το ηχητικό αποτέλεσμα της ηχογράφησης με την επένδυση ηλεκτρικής κιθάρας, beats και κρουστών μεταμορφώθηκε σε μια όμορφη μελωδία.

Τον τίτλο του καλύτερου κομματιού του άλμπουμ διεκδικεί με αξιώσεις και το «Animals», όπου ντραμς με μπάσο και πλήκτρα συνεργάζονται άψογα, με τον Bellamy να δίνει μια ερμηνεία με φωνητικά ξεσπάσματα γεμάτα συναίσθημα.

«Explorers» και «Big Freeze» ρίχνουν τους τόνους παρουσιάζοντας μέρος των ικανοτήτων του συγκροτήματος στην παραγωγή όμορφων μελωδικών συνθέσεων, ενώ τα «Save Me» και «Liquid State» αποκαλύπτουν τις ικανότητες του Chris Wolstenholme, ο οποίος εκτός από καλός μπασίστας αποδεικνύεται και καλός συνθέτης και ερμηνευτής.

Το καταπληκτικό «The 2nd Law: Unsustainable» και το ορχηστρικό «The 2nd Law: Isolated System» κλείνουν με υποδειγματικά ατμοσφαιρικό τρόπο την ακρόαση.

Οι Muse, οι οποίοι ειδικεύονται στο drama rock από το 1994 -χρόνος αρκετός για να γίνεις πολύ καλός στο είδος- μέσα από το «The 2nd Law» φανερώνουν την πορεία εξέλιξης που ακολουθούν. Προσαρμόζοντας στο μπάσο έναν πιο ηλεκτρονικό ήχο, που σε καμιά περίπτωση δεν κουράζει, ταίριαξαν άψογα τα φωνητικά με τις κιθάρες -και γενικά το σύνολο των οργάνων- με αποτέλεσμα να αναδυθεί μέσα από αυτό τον συνδυασμό –για άλλη μια φορά- ο προσωπικός τους ήχος.

Παρότι διαφοροποιούνται από παλιότερες δουλειές τους, συνθέτουν νέες μίξεις που περιέχουν το ξέσπασμα των Queen, τη θλίψη των Radiohead, τη disco του Bowie, τις συνθέσεις των ’80s, των U2, metal επιρροές και αρκετές ακόμα μουσικές πινελιές, που υποστηρίζουν το γεφύρωμα των προαναφερθέντων μουσικών χρωμάτων.

Όλοι αυτοί οι ήχοι δίνουν ραντεβού στο «The 2nd Law», αποδίδοντας ένα σπουδαίο progressive rock αποτέλεσμα με ένα πολύ έξυπνο και όμορφο περιτύλιγμα –ως εξώφυλλο, το οποίο παρουσιάζει το νευρικό σύστημα στον εγκέφαλο του ανθρώπου.

Το νέο πόνημα των Muse αποδεικνύει ότι οι Βρετανοί εξακολουθούν να ταράζουν τα μουσικά δρώμενα, μπαίνοντας βαθύτερα σε μια ηλεκτρονική διαδρομή και κάνοντας πειράματα με ήχους που τελικά καταφέρνουν και τους φέρνουν στα μέτρα τους, δημιουργώντας νέες «εγκεφαλικές» μουσικές προκλήσεις για την σύγχρονη rock βιομηχανία.

Καλλιτέχνης: Muse

Album: «The 2nd Law»