Η ιστορία του πρώτου ραδιοπειρατή στην Ελλάδα

Μία μικρή ιστορία για τον πρώτο ραδιοπειρατή στην Ελλάδα.

Το τέλος της δεκαετίας του '50 σηματοδοτεί την εποχή που εμφανίστηκε η ροκ εν ρολ μουσική στην Ελλάδα, κυρίως μέσω της προβολής της ταινίας "Η ζούγκλα του μαυροπίνακα".

Το ραδιόφωνο τότε διέθετε ένα μικρό και επιλεκτικό κοινό που ψυχαγωγούνταν κυρίως με μουσική από συμφωνικές ορχήστρες και όπερες, γεγονός που δυσκόλεψε τη μετάδοση του ροκ εν ρολ σε ένα μεγαλύτερο ακροατήριο. H μοναδική συχνότητα που έπαιζε μουσική από την άλλη άκρη του Ατλαντικού ήταν αυτή του σταθμού της Αμερικανικής Βάσης που εξέπεμπε από το Ελληνικό μέχρι που εμφανίστηκαν οι ραδιοπειρατές. Το φαινόμενο της ραδιοπειρατείας δεν απασχόλησε μόνο την Ελλάδα.

Οι πρώτοι ραδιοπειρατές στην Ευρώπη εμφανίστηκαν στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου, όταν αναπτύχθηκαν και οι τεχνικές των παράνομων μεταδόσεων. Ο πρώτος πειρατικός ραδιοφωνικός σταθμός στη Μεγάλη Βρετανία υπήρξε το Ράδιο Καρολίνα (Radio Caroline) και έμελλε να αλλάξει για πάντα την ιστορία της ραδιοφωνίας όταν εξέπεμψε για πρώτη φορά στις 28 Μαρτίου 1964.

Στην Ελλάδα οι ραδιοπειρατές εξέπεμψαν μόλις στις αρχές της δεκαετίας του΄60. Οι πρωτοπόροι ήταν κυρίως νέοι και φοιτητές, οι οποίοι είχαν την τεχνογνωσία και πήραν το ρίσκο να στήσουν μία μικρή ραδιοφωνική βάση μέσα στο σπίτι τους. Έτσι θα μπορούσαν να παίζουν, έστω και παράνομα, τα τραγούδια της επιλογής τους.

Ενδιαφέρον προκαλεί η ιστορία του πρώτου ραδιοπειρατή στην Ελλάδα, που σύμφωνα με τον Μ. Νταλούκα ήταν ένας δεκαεξάχρονος ροκεντρολίστας μαθητής σ’ ένα χωριό της Πάτρας, ο οποίος το καλοκαίρι του 1956 κατασκεύασε ένα μικρό ραδιοφωνικό πομπό και από εκεί εξέπεμψε ροκ εν ρολ μουσική. Το αποτέλεσμα ήταν να ξεσηκώσει τα παιδιά του χωριού και να τα μυήσει στη νέα αυτή μουσική που επρόκειτο να λατρέψουν.

Μινιόν - Ένας θρύλος μιας άλλης εποχής...

Για πολλά χρόνια το όνομα του πολυκαταστήματος συνδέθηκε με την έξαρση του εμπορίου, την οικονομική ευημερία των Ελλήνων. Σημείο αναφοράς στο κέντρο έδινε ζωή στην πόλη και χρώμα, ειδικά κατά την περίοδο των εορτών...

Η Ιστορία τού Μινιόν ταυτίζεται επί πολλές δεκαετίες με εκείνη της Αθήνας. Μεγάλωνε όσο μεγάλωνε κι η πόλη και ταυτόχρονα ήταν εκείνο που έφερνε κάθε λογής δώρο των νέων καιρών... Δημιούργημα ενός φτωχού χωριατόπαιδου, του Ιωάννη Γεωργακά, ο οποίος εξέλιξε το ΜΙΝΙΟΝ από περίπτερο, στο πρώτο μεγαλύτερο πολυκατάστημα της Ελλάδας...

Εδώ φιλοξενεί τα παιδιά των 80s στο πολυκατάστημα της Πατησίων με πολλά παιχνίδια , δώρα και εκπλήξεις για τα Χριστούγεννα του 1982...

Πού γυρίστηκαν οι Ελληνικές ταινίες. Κασταλία

 

Από τον Bowie στη Blondie, ο Mick Rock αντικατοπτρίζει την καριέρα των Shooting Stars

Ο Mick Rock είναι ευρέως γνωστός ως «ο άνθρωπος που φωτογράφησε τα 70’s». Με αφορμή το αφιέρωμα του διαδικτυακού «Interviewmagazine.com» μαθαίνουμε πτυχές για τη ζωή του και θυμόμαστε μερικούς από τους καλλιτέχνες που φωτογράφησε και συνεργάστηκε.

Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Cambridge, στις σύγχρονες γλώσσες και λογοτεχνία πήρε τη φωτογραφική του μηχανή για να βγάλει κάποια επιπλέον χρήματα. Όλα ξεκίνησαν, πριν από κάποια χρόνια, πίσω στο 1972, όταν βρέθηκε στα παρασκήνια μιας συναυλίας του David Bowie στο Δημαρχείο του Μπέρμιγχαμ για να τραβήξει φωτογραφίες και να του πάρει συνέντευξη.

Η ιστορία του θρυλικού Καφέ “Ντορέ” στη Θεσσαλονίκη

Το “Ντορέ” στην Εθνικής Αμύνης

Στην καρδιά της πόλης, ακριβώς απέναντι από τον Λευκό Πύργο, βρίσκουμε μέχρι σήμερα ίσως το μακροβιότερο υπάρχον στέκι της Θεσσαλονίκης, ένα σημείο θρύλο που κουβαλάει στο όνομά του την ιστορία ενός αιώνα. Ο λόγος για το “Ντορέ”, το ιστορικό καφέ της Θεσσαλονίκης που στήθηκε με τα τότε ευρωπαϊκά πρότυπα και μάζεψε εντός του από καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες μέχρι πολιτικά πρόσωπα και μέλη βασιλικών οικογενειών, που έγινε σημείο αναφοράς για ανθρώπους που άφησαν το αποτύπωμά τους στα τελευταία εκατό χρόνια της πόλης. Ξεκινώντας από την σημερινή Αλ. Σβώλου, μεταφέρθηκε στο τωρινό του σημείο μετά από 50 χρόνια όπου παραμένει σε παραλλαγμένη μορφή.

Υπάρχουν αρκετοί ρομαντικοί της μουσικής εκεί έξω.

Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που το πρώτο κλικ τα πρωινά ήταν ο ήχος από το κουμπί του ραδιοφώνου, πρώτη ενημέρωση το πρωί η μουσική που έπαιζε μετά όλα τα άλλα, οι μητέρες μας έκαναν τις δουλειές τους μετά μουσικής, οι σταθμοί λίγοι αλλά εμείς οι μεγαλύτεροι και ας κρυφογελάνε τα παιδιά μας τώρα από εκεί μαθαίναμε τη μουσική και όχι από τα smart.

Η στεναχώρια μας τότε ήταν ότι όταν πηγαίναμε απογευματινό στο σχολείο χάναμε την εκπομπή του Πετρίδη τότε δεν υπήρχε on demand. Δεν ξέρω αν ξαναγίνει το ραδιόφωνο το σπίτι της μουσικής θέλω να ελπίζω, όπως ξαναγύρισε το βινύλιο, ελπίζω ότι υπάρχουν αρκετοί ρομαντικοί της μουσικής εκεί έξω.

by Yakim Gazaris

Αυτοκίνηση Club, έγραψε ιστορία στη νυχτερινή διασκέδαση τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90…

Όποιος ήταν νέος και ζούσε στην Αθήνα τις δεκαετίες 80-90, σίγουρα θα θυμάται τη ντισκοτέκ “Αυτοκίνηση”.

Πολλοί σχολικοί χοροί και σαββατιάτικες έξοδοι έγιναν στη ντίσκο της οδού Κηφισίας. Πολλές φορές για να μπεις χωρίς ντάμα ήταν πιο δύσκολο από το να μπεις στο Πανεπιστήμιο, αλλά χιλιάδες νέοι έχουν συνδέσει τις εφηβικές αναμνήσεις με την Αυτοκίνηση.

Και το καλοκαίρι κάτω στην ακτή με όλη την τρελή της κίνηση

Το ρεπερτόριο περιείχε κυρίως ντίσκο και ποπ κομμάτια της εποχής, αλλά πλαισιωνόταν και με πολλές γνωστές ροκ επιτυχίες όπως θα δείτε και στο βίντεο.

Τη συγκεκριμένη βραδιά έπαιζε ο ντι τζει Νικ!

Ο δημιουργός του Μάκης Σαλιάρης επιχείρησε μόνος να ανοίξει ξανά την Αυτοκίνηση το Σεπτέμβριο του 2011. Όμως το κλαμπ έκλεισε πάλι μετά από μόλις ένα μήνα λόγω οικονομικών προβλημάτων….

Αργότερα μετακόμισε στην αρχή της Λεωφόρου Βουλιαγμένης με την ίδια επιτυχία και ακόμη πιο μετά, μετονομάστηκε σε Club 22, συνεχίζοντας να γράφει ιστορία. 

Τα στέκια των λογοτεχνών στα ιστορικά καφενεία της Αθήνας

Με την καθιέρωση της Αθήνας ως πρωτεύουσας του νεαρού Βασιλείου της Ελλάδος μαζί με τον νεοκλασικισμό θα εισαχθεί από την Ευρώπη και η μόδα των καφενείων. Σύντομα τα ευρωπαϊκού τύπου καφενεία θα αντικαταστήσουν τους τουρκικούς καφενέδες και θα παίξουν ένα σημαντικό ρόλο στην νεώτερη αθηναϊκή ιστορία.Τα πρώτα ευρωπαϊκά καφενεία θα κάνουν την εμφάνιση τους αρχικά στην οδό Αιόλου, όπου και το καφενείον "Η Ωραία Ελλάς" των σχολικών μας βιβλίων. Στη διάρκεια του μεσοπολέμου αλλά και μεταπολεμικά την σκυτάλη θα πάρουν τα βουλεβάρτα της Αθήνας,  τα οποία θα κοσμήσουν με την παρουσία τους καφενεία που θα εξελιχθούν σε κοσμικά και λογοτεχνικά στέκια. Από τα θρυλικά αυτά στέκια σήμερα ελάχιστα επιβιώνουν, καθώς τα περισσότερα έκλεισαν και τα κτήρια που τα στέγαζαν κατεδαφίστηκαν, όμως τα έργα των θαμώνων τους συνεχίσουν να αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του νεοελληνικού πολιτισμού.