Η ιστορία του πρώτου ραδιοπειρατή στην Ελλάδα

Μία μικρή ιστορία για τον πρώτο ραδιοπειρατή στην Ελλάδα.

Το τέλος της δεκαετίας του '50 σηματοδοτεί την εποχή που εμφανίστηκε η ροκ εν ρολ μουσική στην Ελλάδα, κυρίως μέσω της προβολής της ταινίας "Η ζούγκλα του μαυροπίνακα".

Το ραδιόφωνο τότε διέθετε ένα μικρό και επιλεκτικό κοινό που ψυχαγωγούνταν κυρίως με μουσική από συμφωνικές ορχήστρες και όπερες, γεγονός που δυσκόλεψε τη μετάδοση του ροκ εν ρολ σε ένα μεγαλύτερο ακροατήριο. H μοναδική συχνότητα που έπαιζε μουσική από την άλλη άκρη του Ατλαντικού ήταν αυτή του σταθμού της Αμερικανικής Βάσης που εξέπεμπε από το Ελληνικό μέχρι που εμφανίστηκαν οι ραδιοπειρατές. Το φαινόμενο της ραδιοπειρατείας δεν απασχόλησε μόνο την Ελλάδα.

Οι πρώτοι ραδιοπειρατές στην Ευρώπη εμφανίστηκαν στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου, όταν αναπτύχθηκαν και οι τεχνικές των παράνομων μεταδόσεων. Ο πρώτος πειρατικός ραδιοφωνικός σταθμός στη Μεγάλη Βρετανία υπήρξε το Ράδιο Καρολίνα (Radio Caroline) και έμελλε να αλλάξει για πάντα την ιστορία της ραδιοφωνίας όταν εξέπεμψε για πρώτη φορά στις 28 Μαρτίου 1964.

Στην Ελλάδα οι ραδιοπειρατές εξέπεμψαν μόλις στις αρχές της δεκαετίας του΄60. Οι πρωτοπόροι ήταν κυρίως νέοι και φοιτητές, οι οποίοι είχαν την τεχνογνωσία και πήραν το ρίσκο να στήσουν μία μικρή ραδιοφωνική βάση μέσα στο σπίτι τους. Έτσι θα μπορούσαν να παίζουν, έστω και παράνομα, τα τραγούδια της επιλογής τους.

Ενδιαφέρον προκαλεί η ιστορία του πρώτου ραδιοπειρατή στην Ελλάδα, που σύμφωνα με τον Μ. Νταλούκα ήταν ένας δεκαεξάχρονος ροκεντρολίστας μαθητής σ’ ένα χωριό της Πάτρας, ο οποίος το καλοκαίρι του 1956 κατασκεύασε ένα μικρό ραδιοφωνικό πομπό και από εκεί εξέπεμψε ροκ εν ρολ μουσική. Το αποτέλεσμα ήταν να ξεσηκώσει τα παιδιά του χωριού και να τα μυήσει στη νέα αυτή μουσική που επρόκειτο να λατρέψουν.

Οι προσπάθειες του ωστόσο δε βρήκαν την επιθυμητή ανταπόκριση από το κράτος καθώς η αστυνομία έσπευσε να σταματήσει τις ενέργειές του και του απαγόρευσε να εκπέμπει πειρατικά μιας και αφενός, τον θεωρούσε απειλή για την κοινωνία, όπως και τους χαρακτηριστικούς τεντιμπόηδες της εποχής που συχνά συλλάμβανε, και αφετέρου διότι το σήμα του ήταν τόσο ισχυρό που ακουγόταν καλύτερα από το σήμα της ΕΙΡ.

 

Τα πρώτα βήματα του ραδιοφώνου στην Ελλάδα. Οι συσκευές κόστιζαν 50.000 δραχμές & οι ακροατές έπρεπε να πληρώνουν ετήσια συνδρομή

Η πρώτη απόπειρα ραδιοφωνικής εκπομπής στην Ελλάδα γεννήθηκε το 1923 στις εγκαταστάσεις του «Ναυτικού Οχυρού» στην περιοχή Ελαιώνας των Αθηνών και οι οποίες σώζονται μέχρι τις ημέρες μας. Τότε ονομαζόταν «Σταθμός Βοτανικού», όπου είχε την έδρα της η «Διοίκησις Ραδιοφωνίας Υπουργείου Ναυτικών»

Χρησιμοποιήθηκε ένας πομπός της εταιρείας Svenska Radioakiebolaget, δηλαδή της Σουηδικής Ραδιοφωνικής Εταιρείας, που είχε έδρα τη Στοκχόλμη και ήταν γνωστή με το αρκτικόλεξο SRA. Χρειάστηκε μια ολόκληρη 15ετία, διαγωνισμοί, ακυρώσεις, δικαστικές διενέξεις, διαιτησίες και απευθείας αναθέσεις μέχρι να καταστεί η εταιρεία Telefunken κυρίαρχος του ραδιοφωνικού σκηνικού της χώρας και να εγκαινιαστεί επισήμως, το 1938, από τον βασιλιά Γεώργιο Β’ ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών, ο οποίος εγκαταστάθηκε στο Ζάππειο. Παρέμεινε εκεί επί μία ολόκληρη 35ετία και γνώρισε τα πρώτα βήματα της τηλεόρασης, πριν μετακομίσει στο αποκαλούμενο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.

Στους ραδιοθαλάμους του ΕΙΡ στο Ζάππειο 

Πηγή: της ΗΛΙΑΝΑΣ ΠΑΠΑΠΑΝΟΥ