Πού οφείλεται η απήχηση της ταινίας.
Eπτά φίλοι, τρία ζευγάρια και ένας «ελεύθερος», συναντιούνται για γεύμα στο σπίτι ενός εκ των ζευγαριών. Αποφασίζουν να παίξουν ένα παιχνίδι. Αφήνουν όλοι τα κινητά τους στη μέση του τραπεζιού και μοιράζονται μεταξύ τους το περιεχόμενο από κάθε μήνυμα, email ή τηλέφωνο που λαμβάνουν. Μυστικά έρχονται στην επιφάνεια που διαταράσσουν την ισορροπία στις σχέσεις.
Αυτή είναι η ιστορία του έργου «Τέλειοι ξένοι» (Perfect strangers, ή Perfetti sconosciuti) που παρουσιάζεται αυτές τις μέρες στο θέατρο Αθηνά, σε σκηνοθεσία Πέτρου Λαγούτη και Γιώργου Πυρπασόπουλου. Πριν το δούμε στο θεατρικό σανίδι, το έργο είχε σκηνοθετήσει ο Θοδωρής Αθερίδης στο σινεμά. Πριν από όλα όμως η ιστορία του «Τέλειοι ξένοι» γεννήθηκε στην Ιταλία.
Η κινηματογραφική ταινία του Πάολο Τζενοβέζε, ο οποίος συνυπογράφει το σενάριο μαζί με τους Φίλιπο Μπολόνια και Πάολο Κοστέλα, δεν είναι εξαιρετικά δημοφιλής μόνο στο ιταλικό και ελληνικό κοινό.
Η ταινία έχει αποφέρει πάνω από 30 εκατ. δολάρια παγκοσμίως. Το σενάριό της κέρδισε διάκριση στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τριμπέκα. Κι από την κυκλοφορία της στην Ιταλία, έχει γίνει η βάση για ριμέικ σε πάνω από 20 χώρες, αριθμός που την καθιστά ως την ταινία με τα περισσότερα ριμέικ.
Γιατί τέτοια απήχηση;
Βοηθά το γεγονός ότι η πλοκή έχει μια απλή δομή που επιτρέπει στον σεναριογράφο (που αναλαμβάνει την προσαρμογή-επεξεργασία) να «πειράξει» τις πολιτιστικές αποχρώσεις, απαντάει η Annette Insdorf του Πανεπιστημίου Columbia. Στην ιταλική εκδοχή βλέπουμε, για παράδειγμα, τους ήρωες να δειπνούν με νιόκι ενώ στην ισλανδική με τάρανδους. Στη γαλλική ταινία, οι επισκέπτες φέρνουν κρασί ενώ στη νοτιοκορεάτικη χαρτοπετσέτες, που συμβολίζουν την καλή τύχη.
Συγκρίνοντας τις διαφορετικές εκδοχές της ταινίας, γίνεται επίσης προσαρμογή για να αναδεικνύονται οι διαφορετικές κοινωνικές συμπεριφορές.
Στο ριμέικ που είναι στην αραβική γλώσσα, στο οποίο η ιστορία διαδραματίζεται στη Βηρυτό και κυκλοφόρησε στο Netflix το 2022, μία ηρωίδα είναι μια νοικοκυρά που μεγαλώνει τα παιδιά της με τη βοήθεια ενός μέλους της οικογένειας που ζει στο σπίτι της. Στην ιταλική ταινία περιλαμβάνεται επίσης ο συγγενής στο σπίτι, αλλά η μητέρα εργάζεται. Στο ισλανδικό ριμέικ, είναι ένας πατέρας που έχει αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος των καθηκόντων της ανατροφής των παιδιών ενώ δεν γίνεται αναφορά για μεγάλη οικογένεια.
Η ιστορία στην ιταλική ταινία σχετικά με τη αντίδραση των φίλων μαθαίνοντας ότι ένα ήρωας είναι ομοφυλόφιλος, μπορεί να φαινόταν ξεπερασμένη στη Δανία, όπου οι σχέσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου είναι ευρέως αποδεκτές. Αντίθετα, σε αυτή την εκδοχή προτιμάται το άτομο να κρύβει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις γιατί είναι παντρεμένο.
Ωστόσο, το ευρύτερο θέμα του έργου, της εξάρτησης των ατόμων από την τεχνολογία και των προσδοκιών για την ιδιωτικότητα, ξεπερνά τις πολιτιστικές διαφορές, τουλάχιστον στον πλούσιο κόσμο. Στις ιταλικές, νοτιοκορεάτικες και αραβόφωνες ταινίες, οι χαρακτήρες κουτσομπολεύουν για έναν κοινό φίλο του οποίου η σύζυγος τον έπιασε να την απατά ψαχουλεύοντας το τηλέφωνό του. Ο αποτυχημένος γάμος του - που οφείλεται εν μέρει στην αποτυχία του να προστατεύσει το κινητό του - παρακινεί τους χαρακτήρες στο παιχνίδι με τα κινητά τους.
Επίσης, πρόκειται για ένα έργο που είναι φθηνό στην παραγωγή του, καθώς το καστ είναι μικρό και το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας γυρίζεται σε ένα δωμάτιο- γεγονός που το καθιστά ιδανικό και για θεατρικό ανέβασμα.
Τα ριμέικ έχουν επίσης προσελκύσει διάσημους ηθοποιούς χάρη στην εστίαση που δίνεται στους χαρακτήρες και τα κίνητρά τους. Στην πρωτότυπη ιταλική έκδοση πρωταγωνιστεί ο Βαλέριο Μασταντρέα, νικητής πολλών βραβείων David di Donatello (το αντίστοιχο της χώρας για τα Όσκαρ). Στην ισλανδική εκδοχή εμφανίζεται ο Χίλμιρ Σνέρ Γκούντνασον, ο οποίος είναι ευρέως γνωστός για την συμμετοχή στην ταινία «Lamb» (2021). Στο αραβικό ριμέικ βρίσκουμε την Μόνα Ζακί, γνωστή Αιγύπτια ηθοποιό, μαζί με τη Ναντίν Λαμπακί, Λιβανέζα ηθοποιό και σκηνοθέτη.
Από την λίστα των ριμέικ απουσιάζει ηχηρά μία χώρα. Το Χόλιγουντ συνηθίζει να ξαναγυρίζει στα αγγλικά ξένες μεγάλες επιτυχίες και στη συνέχεια να τις κυκλοφορεί μεταγλωττισμένες ή με υπότιτλους σε όλο τον κόσμο. Αυτή η τακτική συνήθως αποτρέπει άλλες χώρες από το να γυρίζουν τις δικές τους εκδοχές. Δεδομένου όμως ότι δεν υπάρχει ακόμη μια αγγλόφωνη εκδοχή του «Τέλειοι ξένοι», το Χόλιγουντ άφησε ένα κενό στην αγορά, το οποίο εκμεταλλεύθηκαν οι εγχώριοι παράγοντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου