menu

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2021

Οι «Όρνιθες» του Μπάμπη Μακρίδη ξανά στο σινεμά

 

Θα προβάλλεται στο Στέλλα – Θερινός Κινηματογράφος στην Κυψέλη.

«Μια μετατόπιση της συνείδησης, για να ξεπεράσει η σύγχρονη κοινωνία την τρέχουσα απογοήτευσή της.» - Guardian

Μια νέα πτήση για την ταινία Όρνιθες (ή πώς να γίνεις πουλί) του Μπάμπη Μακρίδη αρχίζει. Οι Όρνιθες σπάνε το «αβγό» τους και συναντούν για πρώτη φορά το ζωντανό κοινό στην Ελλάδα. Το μυθοπλαστικό ντοκιμαντέρ του Μακρίδη έχει ταξιδέψει σε φεστιβάλ στο εξωτερικό. Είναι η πρώτη ελληνική ταινία που έκανε πρεμιέρα στο διαδίκτυο, στο πρώτο lockdown του 2020, με πάνω από 60.000 θεατές τις φορές που παρουσιάστηκε στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση και στη συνέχεια στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Προβλήθηκε στη διακεκριμένη διεθνή πλατφόρμα MUBI. Είναι υποψήφια για Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Τεκμηρίωσης (Ντοκιμαντέρ) και Βραβείο Ήχου στα βραβεία Ίρις 2021 της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Από την Πέμπτη 17 Ιουνίου στις 22:30 και για λίγες μέρες, οι Όρνιθες προσγειώνονται μετά από ενάμιση χρόνο «πτήσης» στον φυσικό τους χώρο, στη μεγάλη οθόνη, και μας καλούν στο ποιητικό τους ταξίδι. Η πρώτη κινηματογραφική ταινία σε παραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση κάνει μια επίδειξη ελευθερίας, σαν αυτή που μόνο τα πουλιά μπορούν να βιώσουν, στον θερινό κινηματογράφο Στέλλα στην Κυψέλη. Όπως αναφέρει και η εφημερίδα Guardian στην κριτική της για την ταινία, πρόκειται για «ένα ποιητικό και ουτοπικό μανιφέστο για αυτοαπελευθέρωση εμπνευσμένο από το έργο του Αριστοφάνη».

Οι Όρνιθες του κινηματογραφιστή Μπάμπη Μακρίδη –δημιουργού του L (Sundance Film Festival 2012) και του Οίκτου (Pity, Sundance Film Festival 2018, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2019)– είναι μια ταινία για την πτήση και την πτώση, για την ανθρώπινη ανάγκη να πετάμε, για τον φόβο του ύψους, τον ίλιγγο, την ουτοπία, την ελευθερία, τους θεούς και τον άνθρωπο. Πρόκειται για μια υβριδική ταινία, στα όρια του ντοκιμαντέρ, της μυθοπλασίας και της πολιτικής φαντασίας.


Η ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα τον Ιανουάριο του 2020 στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ (Ολλανδία) και πανελλήνια πρεμιέρα στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση, με χιλιάδες θεατές να «συντονίζονται» με το πέταγμα των πουλιών. Στη συνέχεια, παρουσιάστηκε σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο: Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, BelDocs (Σερβία), Shanghai IFF (Κίνα), Molodist (Ουκρανία), New Horizons (Πολωνία), Valencia FF (Ισπανία), Indiecork (Ιρλανδία).

Η ταινία εμπνέεται από τον αρχετυπικό μύθο του Αριστοφάνη και των Ορνίθων, την ομώνυμη παράσταση του Νίκου Καραθάνου και τους συντελεστές της, κινηματογραφώντας τους εκτός σκηνής, σε πραγματικούς χώρους και φυσικά τοπία – από τα λιβάδια ηφαιστειακής λάβας στην Ισλανδία έως τα υψίπεδα της Παταγονίας και από την Times Square έως τις πυραμίδες της Αιγύπτου. Τα πάντα συμβαίνουν σε ένα σύμπαν ρευστής «καθημερινότητας», ανάμεσα σε ανθρώπους του θεάτρου, ορνιθολόγους και θυμόσοφους ερημίτες, που –όλοι τους– ονειρεύονται πως πετούν.

Ένα φιλμ-εγχειρίδιο φυγής, μια ταινία για την παρατήρηση των πουλιών, όπου τα πουλιά είναι στην πραγματικότητα άνθρωποι.

Σενάριο & Σκηνοθεσία: Μπάμπης Μακρίδης
Διεύθυνση Παραγωγής: Ισαβέλλα Αλωπούδη
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κωνσταντίνος Κουκουλιός
Ήχος: Λέανδρος Ντούνης, Στέφανος Ευθυμίου
Μοντάζ: Μάριος Κλεφτάκης
Μουσική: The Little Thieves
Μουσική Παράστασης: Άγγελος Τριανταφύλλου
Οργάνωση Παραγωγής: Αμάντα Λιβανού

Εμφανίζονται: Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Βασιλική Δρίβα, Νίκος Καραθάνος, Έμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσιφας, Έκτορας Λιάτσος, Χρήστος Λούλης, Γρηγορία Μεθενίτη, Κώστας Μπερικόπουλος, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Στράτος Παπαδάκης, Άγγελος Παπαδημητρίου, Φοίβος Ριμένας, Μιχάλης Σαράντης, Γιάννης Σεβδικαλής, Άρης Σερβετάλης, Έλενα Τοπαλίδου, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Χάρης Φραγκούλης, Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Παραγωγή: Ίδρυμα Ωνάση / Με τη συνεργασία της Neda Film

Βασισμένο στους Όρνιθες του Αριστοφάνη, σε θεατρική διασκευή Γιάννη Αστερή και Νίκου Καραθάνου

Διεθνείς Πωλήσεις: New Europe Film Sales

Διαβάστε περισσότερα
Η παραγωγή της ταινίας, με τη συνεργασία της Neda Film της Αμάντας Λιβανού, ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2018. Τα βασικά γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα, τις ΗΠΑ (Νέα Υόρκη), την Ισλανδία (Ρέικιαβικ και ενδοχώρα) και την Αργεντινή (Παταγονία), ενώ λίγα γυρίσματα έγιναν και στις Γαλλικές Άλπεις, το Κάιρο, το Ρίο ντε Τζανέιρο και το Βελιγράδι.

Η ταινία συνοδεύει τη θεατρική παράσταση Όρνιθες, σε σκηνοθεσία του Νίκου Καραθάνου, όπου παίζεται. Η θεατρική παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση έκανε πρεμιέρα στην Επίδαυρο τον Αύγουστο του 2016, κατέκτησε τη Νέα Υόρκη τον Μάιο του 2018, όπου παρουσιάστηκε στον κανονικό προγραμματισμό του St. Ann’s Warehouse στο Μπρούκλιν, ενώ τον Ιανουάριο του 2020 ταξίδεψε στο Σαντιάγο της Χιλής, στο πλαίσιο του διεθνούς φεστιβάλ Santiago a Mil.

Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη
Ο Μπάμπης Μακρίδης γεννήθηκε στην Καστοριά. Αποφοίτησε από τη Σχολή Κινηματογράφου Σταυράκου. Το 2005, η πρώτη μικρού μήκους ταινία του, Ο Τελευταίος Φακίρης, απέσπασε το βραβείο καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Το L, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, συμμετείχε σε μερικά από τα σημαντικότερα κινηματογραφικά φεστιβάλ του πλανήτη, όπως στο Sundance, στο Ρότερνταμ και στο Κάρλοβι Βάρι, ενώ κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στο Molodist Film Festival στο Κίεβο. Ακολούθησε ο Οίκτος, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance 2018, στο τμήμα World Cinema Dramatic Competition. Η ταινία συνέχισε τη φεστιβαλική πορεία της με ευρωπαϊκή πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ και, κατόπιν, προβλήθηκε σε πολλά άλλα σημαντικά κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο, όπου κέρδισε αρκετά βραβεία (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, α΄ ανδρικού ρόλου). 

Fb page: https://www.facebook.com/birdsthemovie/

Πληροφορίες
Στέλλα – Θερινός Κινηματογράφος | Κυψέλη
Τενέδου 34 (Φωκίωνος Νέγρη), Κυψέλη
Γενική είσοδος: 5 €
Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/cinemas/stellacinema/
Κρατήσεις: 210 8657200

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Όταν ήμουν παιδί, πάντα περνούσα από ένα μουσικό μαγαζί όπου έβλεπα ένα κόκκινο ηλεκτρικό Fender

«Όταν ήμουν παιδί, πάντα περνούσα από ένα μουσικό μαγαζί όπου έβλεπα ένα κόκκινο ηλεκτρικό Fender και κάθε χρόνο το ζητούσα ως χριστουγεννιά...

Popular Posts