Προετοιμάζοντας την εκπομπή στο Κόσμος για τα 100 χρόνια από την γέννηση του Fellini, είδα για μία ακόμα φορά το La Strada και τις Νύχτες της Καμπίρια.
Θυμάμαι ότι ήμουν πολύ μικρός όταν ένα καλοκαίρι στο Κυψελάκι, είδα για πρώτη φορά ταινία του Fellini.
Βλέπω ξανά την Καμπίρια που το έχω δει στη ζωή μου 20 φορές, μπορεί και 30.
Θεέ μου τι σκηνοθέτης ήταν αυτός, δεν θα υπάρξει ποτέ άλλος που να μπορεί να συγκριθεί μαζί του..
Τι ηθοποιός ήταν η GIulietta Masina
Σ'αυτούς τους συγκεκριμένους ρόλους, στα έργα του συζύγου της δεν είχε αντίπαλο.
Και ο Nino Rota η μουσική του σε στοιχειώνει, θα πάω για ύπνο ψιθυρίζοντας το θέμα.
Τι να πω για την Ρώμη.
Μόνο ο Fellini την έχει δείξει έτσι, προετοιμάζοντας μας γι' αυτά που θα κάνει αργότερα στη Γλυκιά Ζωή
Και όπως πάντα οι γυναίκες.
Αυτές οι γυναίκες, από τις πιο λαϊκές, μέχρι τις πιο αριστοκρατικές, που πάντα είχε σαν πρωταγωνίστριες στις ταινίες του.
65 σχεδόν χρόνια αυτή η ταινία είναι αξεπέραστη και έτσι θα είναι για πάντα και ευτυχώς που στην Αμερικάνικη διασκευή της βρήκε μία Shrley McLaine για να την κάνει γνωστή σε ένα κοινό που πολύ δύσκολα θα είχε δει την πρώτη εκδοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου