Η αρχαία ελληνική διατροφή και το μυστικό συστατικό της η Ζέα – Όλες οι χρήσεις και οι ιδιότητές της

Το αρχαιότερο δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων, αναφέρεται ως Ζειά, βρίζα, όλυρα, Emmer και ορισμένες φορές συγχέεται με το ασπροσίτι (γερμαν. Dinkel), ή την Σίκαλη, ή ακόμα και με το καλαμπόκι, μια και η λέξη Zea (Zea mais) είναι η επιστημονική ονομασία του αραβοσίτου.

Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι ο ασπρόσιτος (ασπροσίτι) είναι το δημητριακό ζέα. Με το δημητριακό Dinkel αντί για το κριθάρι, φτιάχνεται η ομώνυμη μπύρα, όμως το δημητριακό αυτό δεν είναι η ζέα (όπως αναφέρεται σε ορισμένες πηγές), διότι η Λατινική του ονομασία είναι Triticum spelta.

Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.κ.ε.) αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι. Ο θεόφραστος (4ος αι. π.κ.ε.) διακρίνει σαφώς τη ζέα από την όλυρα, χαρακτηρίζοντας την πρώτη ως το πλέον αποδοτικότερο μεταξύ πολλών άλλων δημητριακών. Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά (όλυρα) είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό από τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους και αυτό αποδεικνύεται και από τη χρησιμοποίηση τους σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους.

Ο γιατρός Γαληνός (2ος αι. π.κ.ε.) αναφέρει την όλυρα ως το τρίτο σε θρεπτική αξία δημητριακό μετά το κριθάρι και το σιτάρι, ενώ όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.κ.ε.) στην εποχή του ήταν διαδεδομένη μια πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων και των Ρωμαίων: η μίξη χονδροαλεσμένων κόκκων ζέας και σιταριού, που λεγόταν “κρίμνον”, και το οποίο ήταν ένα παχύρρευστο θρεπτικό ρόφημα που ονομαζόταν “πολτός” (χυλός).

Μα ένα άσχημο παιχνίδι παίχτηκε ει βάρος των Ελλήνων και ας διαβάσουμε πόσο σωστά το αναλύει ο στρατηγός Γ. Γ. ΑΫΦΑΝΤΗΣ. Περιγράφει ωραιότατα και πολύ σωστά, τον λόγο που είναι αδύνατον ο άνθρωπος που τρέφεται με σιτάρι, να ξεκολλήσει από τις εμφυτεύσεις που του περνάνε από την νηπιακή του ηλικία.

«Ζειά και γιατί φάρμακο σου πρέπει να είναι ή τροφή σου» Ομάδα επιστημόνων έφθασε εις την Θεσσαλονίκην, όπου εύρισκες τότε ανθρώπους άπό όλες τις φυλές. Ήρεύνησε προσεκτικά και έδημοσίευσε το 1922 το πρώτο σύγγραμμα διά τις ομάδες αίματος και τις ιδιαιτερότητες εκάστης. Οι Έλληνες είναι κατά πλειοψηφία “0″ ομάδος και οι υπόλοιποι “Α” ομάδος, οι Χάζαροι είναι “Β” ομάδος κ.λπ.

Αρχάς του 1923 στέλνουν εις την Θεσσαλονίκη ένα ζευγάρι ιατρών διά να εξετάσει την διατροφήν των Ελλήνων, επηρεασμένη άπό τον Ιπποκράτη, ο όποιος έλεγε εις τους ασθενείς ”φάρμακο σου είναι ή τροφή σου”.

Άρα αυτοί έσκέφθησαν, έχει καθιερώσει εις τον Έλληνα υγιεινή διατροφή, ποια είναι όμως ή βασική τροφή; Οι ερευνηταί κατέληξαν, σύντομα, ότι βασική τροφή των Ελλήνων είναι το ψωμί. Το ψωμί όμως των Ελλήνων ήταν από Ζειά και όχι άπό σιτάρι. Εις τα χημικά εργαστήρια συνέκριναν γρήγορα αλεύρι άπό Ζειά και Σιτάρι και μέχρι το 1926 διαπιστώνουν ότι: Εις τον εγκέφαλο του ανθρώπου υπάρχει ένας αδένας μεγέθους διδράχμου τον όποιον ονόμασαν “Αμυγδαλή” ή “Αμύγδαλα”.

Αυτός ο άδην δημιουργεί την μνήμην και την φαντασίαν εις τους ανθρώπους με 300 διαφορετικές πρωτεΐνες (Αμινοξέα). Αυτές οι πρωτεΐνες διά να συνδεθούν μεταξύ των και να δημιουργήσουν τα συμπλέγματα της μνήμης και να διατηρηθούν αυτά εις τον χρόνον, χρειάζονται μίαν δύναμιν, μίαν κόλλα, διά να κολλήσουν. Αυτήν την κόλλα την προσφέρουν οι τροφές μας και την ονομάζουμε πρωτεΐνη στηρίξεως, πού σημαίνει συγκόλλησις και σταθεροποίησις τής μνήμης.

Τό ψωμί πού τρώμε άπό το Σιτάρι έχει τελείως διαφορετικές πρωτεΐνες στηρίξεως άπό το ψωμί άπό τη Ζειά. Εδώ ακριβώς έγκειται και ή διαφορά τους. Εις το Σιτάρι υπάρχει άφθονη ή γλουτένη. Ή γλουτένη είναι μία ισχυρή κόλλα και χρησιμοποιείται ώς φυσική κόλλα υπό των ανθρώπων στην καθημερινή ζωή των. Ή γλουτένη όμως ώς πρωτεΐνη – στηρίξεως- (συγκόλλησις) των πρωτεϊνών του εγκεφάλου διά την δημιουργίαν τής μνήμης είναι καλή μεν, διότι δημιουργεί ίσχυράν μνήμην, αλλά περιορισμένην, διότι συγκολλά περισσότερες πρωτεΐνες των απαιτουμένων και περιορίζει το απόθεμα αυτών. Αποτέλεσμα είναι να περιορίζει την μνήμην εις πολύ λίγες εικόνες.

Έτσι καταστρέφει την φαντασίαν και το δημιουργικό πνεύμα. Είναι δε εγκληματική, διότι έμμεσα καταστρέφει την ύγείαν και το πνεύμα, την προόδων και τον πολιτισμόν του ανθρώπου. Ή γλουτένη του σιταριού καταστρέφει την ύγείαν, το πνεύμα, την μεγαλοφυίαν, τον πολιτισμόν της άνθρωπότητος, διότι ώς ισχυρή κόλλα επικολλάται εις τ τοιχώματα όλων των αγγείων πού διέρχεται, πεπτικούς σωλήνες, έντερα, φλέβες, αρτηρίες κ.λπ. Ένεκα τούτου παρακωλύει την σωστήν πέψιν, κενώσεις και κυκλοφορίαν του αίματος, με τις αντίστοιχες επιβαρύνσεις εις την υγείαν.

Εις τον εγκέφαλον ώς πρωτεΐνη στηρίξεως κολλά ισχυρά τις πρωτεΐνες τής μνήμης με αποτέλεσμα, ό,τι παραστάσεις και ιδέες έβίωσεν το παιδί εις την ήλικίαν 3-7 ετών, όσο λανθασμένες και άν είναι, όσο πιο δυνατές και ξεκάθαρες αποδείξεις περί πλάνης του και άν του παρουσιάσεις αργότερα, δεν πρόκειται ώς ενήλικας να άπορρίψη τις αποθηκευμένες μνήμες και δοξασίες του περί θεού, πολιτικής, κ.λπ. Δι’ αυτό ακριβώς οι θρησκείες, οι Δικτάτορες, οι έξουσιασταί μας με διάφορα τεχνάσματα και ωραία λόγια προσπαθούν να ποδηγετήσουν τα παιδιά άπό μικρή ηλικία και έσοφίστηκαν τα κατηχητικά, τις πολιτικές νεολαίες.

Οι Δικτάτορες και οι Τραπεζίτες είσήγαγον την πολιτικήν εις τα σχολεία με πρόφασιν, δήθεν, την προπαρασκευήν ενήμερων πολιτών, ενώ στην ουσία εκπαιδεύουν τυφλούς δούλους του τραπεζικού συστήματος. Όποιος από εσάς πιστεύει ες την ανεξάρτητων σκέψιν των ανθρώπων, ας άγωνισθή διά την κατάργησιν του συνδικαλισμού εις όλα τα σχολεία, πλην πανεπιστημίων. Επομένως ή γλουτένη του σιταριού είναι και ή τροχοπέδη τής εξελίξεως και του πολιτισμού.

Ταυτοχρόνως, τροχοπεδεί και την έλευθέραν σκέψιν και πνευματικήν άνοδον του άνθρωπου και τον καθιστά δούλον του ιερατείου, του κατεστημένου, διότι αγωνίζεται και θυσιάζεται δια αξίες πού του ενέπνευσαν τα οργανωμένα συμφέροντα και όχι ή φύσις. Είναι όλοι οι αγώνες του εναντίον των φυσικών νόμων.

Αντίθετα ή πρωτεΐνη στηρίξεως της Ζειά (πληθυντικός Ζειαΐ) διασπάται από τά ένζυμα και αφομοιώνεται σάν καλή τροφή άπό τόν οργανισμό.

Αυτό το χαρακτηριστικό της την κάνει πολύτιμη εις τον ανθρώπινο οργανισμό. Διότι ενώ χρησιμεύει ώς πρωτεΐνη “στηρίξεως” (συγκόλλησις – σταθεροποίησις) εις τις πρωτεΐνες μνήμης του εγκεφάλου, δεν μπλοκάρει αυτόν, δεν δημιουργεί σταθερές και αναλλοίωτες ενώσεις σαν βαρίδια στον εγκεφάλων, ώς ή γλουτένη του σιταριού, και αφήνει τον εγκέφαλο να λειτουργή ελεύθερα να συλλαμβάνει, να σκέπτεται νέες ιδέες, δοξασίες, να δημιουργεί όνειρα, φαντασία, επιστήμη, κ.λπ.

Οι αρχαίοι Έλληνες το εγνώριζαν πολύ καλά αυτό, δι’ αυτό εκτρέφοντο μόνο με Ζειά εγνώριζαν ότι ή Ζειά τρέφει το πνεύμα. Αυτό μας το λέει ο Αισχύλος εις το ύμνων του προς την Δήμητρα: “Δήμητερ ή θρέψασα την εμήν φρένα είναι με άξιον των σων μυστηρίων” (Αισχύλος)

Επίσης δεν φράσσει τα αγγεία πού διέρχεται, φλέβες, αρτηρίες, κ.λπ. Δεν παρουσιάζει τις πολλές ασθένειες πού παρουσιάζει ή γλουτένη. Επί πλέον ή Ζειά περιέχει άφθονα βιταμίνη Ο και πολλά ιχνοστοιχεία πού χρειάζεται ο οργανισμός μας, συν το άμινοξύ “Λυσίνη” το πολυτιμώτατο συστατικόν δια τον οργανισμό μας, πού σήμερα οι άνθρωποι το αγοράζουμε πανάκριβα ώς συμπλήρωμα της διατροφής μας, ένώ θα το είχαμε άπό το ψωμί της Ζειάς δωρεάν.

Η Ζειά

• Βοηθάει στην άπορρόφησιν των θρεπτικών συστατικών (ca, mg) κ.ά
• Καταστέλλει τις φλεγμονές πού χρονίζουν στον οργανισμό και καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα.
• Καταστέλλει τα ένζυμα του καρκινικού κυττάρου (εμποδίζει την ανάπτυξιν και μετάστασιν του καρκίνου).
• Περιέχει το βασικό αμινοξύ Λυσίνη (Lycin) πού ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και είναι το βασικό στοιχείο στην βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου.
• Έκτος των ανωτέρω τα άρτοπαρασκευάσματα άπό αλεύρι Ζειάς είναι εύγεστα και άσυγκρίτως νοστιμότερα άπό τα αντίστοιχα με αλεύρι σιταριού. Έάν δε φάτε ψωμί ή μακαρόνια άπό Ζειά θα ερωτήσετε, τον κρέμασαν οι Έλληνες αυτόν που τους έστέρησε αυτήν την ασύγκριτη άπόλαυσιν; Θα πάρετε την άπάντησιν ότι, του στήνουν συνεχώς ανδριάντες σε πλατείες, στην Βουλή, και δίδουν το όνομα του στις λεωφόρους γιάα να μην το ξεχάσουν ποτέ. Και τότε θα διερωτηθήτε, τι φταίει; Να φταίει άραγε ή μεγάλη πανουργία και εμπειρία των κοσμοκρατόρων μόνον, ή μήπως ή δουλικότης των μωροφιλόδοξων και λοιπών οργανωμένων στις μυστικές εταιρείες των;