Σαν όραμα λίγο αχνό
τρυπώνεις στο μυαλό μου
ξυπνάς τη τρέλα του κορμιού
χάνω τον έλεγχό μου
Γίνεσαι αλμύρα κ' ηδονή
στα χείλη το φιλί μου
του πόθου ο αναστεναγμός
ορίζεις τη πνοή μου
Κόβεις τον χτύπο της καρδιάς
δονείς την ύπαρξή μου
λυτρώνεται το είναι μου
έρωτας και ζωή μου
~ Ειρήνη Βελέτζα~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου