Χάραξε το κορμί μου με λόγια που στο άκουσμά τους θα δακρύζω, με έρωτα που στην πράξη του θα χάνομαι. Χάραξέ με τόσο βαθιά που να μην βγουν ποτέ τα σημάδια από μέσα μου. Δεν ζήτησα ποτέ επιφάνεια, μόνο ουσία. Να με χαράξεις θέλω μέχρι το κόκαλο, την ψυχή, να ματώσει η καρδιά και να αναβλύζει το αίμα από τις πληγές. Δεν φοβάμαι τον πόνο, φοβάμαι την απουσία. Εσύ, χάραζε συνεχώς την λατρεία σου και εγώ θα φιλώ τα χέρια που μου την προσφέρουν. Κι αν δεν έχεις κάποια στιγμή που αλλού να σημαδέψεις κοίτα τα μάτια μου και πες μου "ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΕΙΣΑΙ ΟΛΟΔΙΚΗ ΜΟΥ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου