Τα όρια της ελευθερίας «Η Αρχή του Αρχιμήδη»
Παράξενες ή απλώς υπέροχες; Όπως και να ‘χει, οι παρακάτω πόλεις έχουν τη δική τους μοναδικότητα και διαφέρουν από τα συνηθισμένα, προκαλώντας τους πιο ανήσυχους ταξιδιώτες να τις επισκεφτούν.
Καθώς ο κόσμος και οι κουλτούρες ολοένα και
ομογενοποιούνται, λίγα μέρη παραμένουν τόσο αφιλόξενα.
Δελχί, Ινδία
Η πρώτη εντύπωση που δίνει η μεγαλύτερη μητρόπολη στην Ινδία από άποψη έκτασης και δεύτερη μεγαλύτερη από άποψη πληθυσμού, είναι ότι διακατέχεται από ανεξέλεγκτα πλήθη. Μόλις, όμως, ένας ταξιδιώτης καταφέρει να ξεπεράσει το πρώτο σοκ των 17 εκατομμυρίων κατοίκων, θα ανακαλύψει τα υπέροχα αρχαία ερείπια της πόλης, αλλά και τα νεότερα αξιοθέατα του 20ου αιώνα, σε έναν περίεργο συνδυασμό. Ιστορικά ερείπια κρύβονται πίσω από γέφυρες ή έχουν μετατραπεί σε σύγχρονες πανσιόν, αφήνοντας μια παράξενη ισορροπία μεταξύ παρόντος και παρελθόντος.
Η πρώτη εντύπωση που δίνει η μεγαλύτερη μητρόπολη στην Ινδία από άποψη έκτασης και δεύτερη μεγαλύτερη από άποψη πληθυσμού, είναι ότι διακατέχεται από ανεξέλεγκτα πλήθη. Μόλις, όμως, ένας ταξιδιώτης καταφέρει να ξεπεράσει το πρώτο σοκ των 17 εκατομμυρίων κατοίκων, θα ανακαλύψει τα υπέροχα αρχαία ερείπια της πόλης, αλλά και τα νεότερα αξιοθέατα του 20ου αιώνα, σε έναν περίεργο συνδυασμό. Ιστορικά ερείπια κρύβονται πίσω από γέφυρες ή έχουν μετατραπεί σε σύγχρονες πανσιόν, αφήνοντας μια παράξενη ισορροπία μεταξύ παρόντος και παρελθόντος.
Με τουαλέτες που μιλάνε και τα λεγόμενα pod hotels, δηλαδή ξενοδοχεία με πολλά μικρά δωμάτια στο μέγεθος ενός… κρεβατιού, η Ιαπωνία έχει βρεθεί ουκ ολίγες φορές στην κορυφή λιστών εκκεντρικότητας. Έχετε, όμως, δοκιμάσει ποτέ να πάτε για ποτό στο Τόκιο; Η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας προσφέρει εκατομμύρια θεματικούς τρόπους να πιει κάποιος ένα ποτό, πέρα από τα καθιερωμένα. Μπορεί, για παράδειγμα, να πάει κάποιος για ποτό στο ER’s Hospital Bar, ένα υποτιθέμενο bar Επειγόντων Περιστατικών, όπου το προσωπικό φορά άσπρες στολές και βάζει στους πελάτες «δόσεις» ποτού από τεράστιες ενέσεις. Άλλες επιλογές; Κοκτέιλ στην Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, ποτά στο Ninja με τους bartenders να βγάζουν σπαθιά, μπίρες στο Office που μοιάζει με γραφείο κ.ο.κ.
Από πού να ξεκινήσει και πού να τελειώσει κανείς για το Λας Βέγκας; Με αντίγραφο του Πύργου του Άιφελ και του τάφου του Τουταγχαμών στη μέση του δρόμου, με το νέον να αστράφτει παντού και με τα πάντα να είναι τεράστια, το Λας Βέγκας σίγουρα διαφέρει από τις συνηθισμένες πόλεις. Με ορδές κόσμου, καζίνο, νυχτερινά μαγαζιά, μεθυσμένους γάμους και απόλυτη άγνοια χρόνου, το Λας Βέγκας μπορεί εύκολα να σε παρασύρει. Μέσα στα ξενοδοχεία και τα καζίνο, χάνεται απολύτως η αίσθηση της ημέρας ή νύχτας και όλα μετατρέπονται σε μια τεράστια θολούρα. Ίσως γι’ αυτό το λόγο να εξιτάρει πολλούς ως προορισμός.
Ίσως να μην του φαίνεται, αλλά τα πάρτι στο Ρέικιαβικ δεν μοιάζουν με πουθενά αλλού. Κοσμοπολίτικα μπαρ χωρίς απαγορεύσεις και μπόλικο αλκοόλ να ρέει τις παγωμένες ισλανδικές νύχτες, σε μια κατάσταση που μοιάζει με διαγωνισμό, καθώς οι ντόπιοι προσπαθούν να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο. Μην ξεχνάτε ότι η μπίρα εκεί ήταν παράνομη μέχρι το 1990 και τα night clubs απλά δεν υπήρχαν. Κι αν όλα αυτά σας φαίνονται λίγο τρελά, σκεφτείτε ότι αν κάποιος περνά τον μισό χρόνο στο σκοτάδι, τότε μάλλον το αλκοόλ χρειάζεται.
Αν σκεφτεί κανείς ότι απαγόρεψε τα μούσια, το μπαλέτο και το lip-synching καταλαβαίνει ότι ο πρώην πρόεδρος του Τουρκμενιστάν, Saparmurat Niyazov, έγινε διάσημος για την εκκεντρικότητά του. Ο ίδιος έδωσε στον εαυτό του τον τίτλο Turkmenbashi, δηλαδή «ηγέτης όλων των κατοίκων του Τουρκμενιστάν», έκλεισε όλα τα νοσοκομεία έξω από το Ασγκαμπάτ και μετονόμασε τον μήνα Ιανουάριο, δίνοντάς του το… όνομά του. Ο Niyazov πέθανε το 2006, αλλά οι μνήμες αυτού του περίεργου δικτάτορα ζουν στο αλλόκοτο World of Turkmenbashi Tales, μια τύπου Ντίσνεϊλαντ της Κεντρικής Ασίας με τροχούς και roller coaster.
Καθώς ο κόσμος και οι κουλτούρες ολοένα και ομογενοποιούνται, λίγα μέρη παραμένουν τόσο αφιλόξενα σε τουρίστες όσο η Βόρεια Κορέα. Η ειρωνεία, όμως, εν προκειμένω είναι ότι η κομμουνιστική αυτή χώρα που προσπαθεί να κρατήσει τον κόσμο μακριά, προσελκύει ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό περίεργων τουριστών. Από τα τεράστια αγάλματα του Kim Il Sung σε μουσεία δώρων που δωρίζονται στη χώρα (όπως έναν γεμιστό κροκόδειλο από τον Ρουμάνο κομμουνιστή πολιτικό Nicolae Ceausescu) και σε εστιατόρια χωρίς μενού, το Πιονγιάνγκ σίγουρα κινείται πέραν του συμβατικού.
