Το σπαθόλαδο η βαλσαμόλαδο αποτέλεσε
το περίφημο ίαμα των αρχαίων Σπαρτιατών, με το οποίο θεράπευαν τις πληγές τους
μετά τις μάχες, ενώ το πρότειναν οι θεραπευτές της εποχής
για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και του έλκους στομάχου.
Αναγνωρισμένο
για τις πολλές του ιδιότητες, το σπαθόλαδο κατάφερε να διατηρηθεί ως “απαραίτητο γιατρικό”, από αρχαιοτάτων χρόνων
έως σήμερα, παρά το γεγονός ότι δεν είναι ευρέως γνωστό πού μπορεί να το βρει
κανείς ή πώς να το παρασκευάσει.