Οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι η γέννηση του heavy metal μπορεί να εντοπιστεί στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας, με την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ των Black Sabbath. Πάνω σε δύο πλευρές του βινυλίου, ο ήχος της κιθάρας του Tony Iommi έθεσε το σχέδιο για το τι θα έπρεπε να είναι το metal, παίρνοντας τις βασικές αρχές των blues και προσθέτοντας διαφορετικές υφές για να το κάνει να ακούγεται δυσοίωνο, ζοφερό και ακατέργαστο. Και πάλι, το metal μπορεί να υπήρχε λίγο πριν ο Iommi αρχίσει να ονειρεύεται τους ύμνους του doom.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, το κίνημα της αντικουλτούρας έφερε επίσης το μερίδιο του από πιο σκοτεινές μπάντες. Σε σύγκριση με τα τραγούδια για τη μετακόμιση στο Σαν Φρανσίσκο και την απολαυστική λιακάδα της ψυχεδέλειας, μπάντες όπως οι The Doors και οι The Velvet Underground ήδη εξέθεταν τους θαυμαστές στη σκληρή πλευρά της ζωής.
Αν και καθεμία από αυτές τις μπάντες θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο δημιουργός του metal, οι ήχοι του metal μπορούν να εντοπιστούν ξεκάθαρα στο συγκρότημα Blue Cheer περίπου την ίδια εποχή. Λαμβάνοντας τους πρωταρχικούς ήχους αυτού που έβγαινε από το Detroit με τους MC5 και τους The Stooges, οι Blue Cheer ξεκίνησαν ως αντίδραση στη λαϊκή κλίση που είχε πάρει η ροκ.
Αντί να εξυπηρετεί το mainstream εκείνης της εποχής, το ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος Vincebus Eruptum ξεχειλίζει από πρώιμη metal ενέργεια. Περίπου την ίδια εποχή που οι The Who έβγαιναν στη σκηνή του hard rock με τη διασκευή τους στο «Summertime Blues» του Eddie Cochran. Η ερμηνεία όμως των Blue Cheer είναι πιο κοντά στο μέταλλο που θα ακουγόταν μερικά χρόνια μετά, με τη χρήση της fuzz κιθάρας και της υπερχειλισμένης παραμόρφωσης.
Όταν ρωτήθηκε για τον ιδιαίτερο τόνο του, ο κιθαρίστας Leigh Stephens μίλησε για την ανάγκη να ακούσει κάτι πιο βαρύ από αυτό που είχε συνηθίσει στο ραδιόφωνο, λέγοντας στο Metal Evolution, «Πάντα με τραβούσε ένα δευτερεύον πλήκτρο και οι βαριές συγχορδίες. Κούρδιζα την κιθάρα μου στο D από την εποχή που έπαιζα μουσική σερφ και το έκανα γιατί απλώς μου άρεσε ο ήχος που έμοιαζε με βροντή».
Δεδομένου ότι το «Summer of Love» είχε ήδη μια νοοτροπία «ό,τι πουλάει είναι καλό», η άφιξη των Blue Cheer προηγήθηκε του ντεμπούτου των Sabbath κατά δύο χρόνια, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που κάτι τόσο βαρύ θα ακουγόταν στο ραδιόφωνο. Περισσότερο από τη μουσική τους, η προσέγγιση του Stephens στην κιθάρα είχε την ίδια αισθητική με αυτό που υποτίθεται ότι θα έκαναν μεταγενέστερα τα metal συγκροτήματα, συνεχίζοντας: «Πάντα σκεφτόμουν πως θα κάνω την κιθάρα μου να εκραγεί σαν πυρηνική βόμβα. Ένιωσα ότι αν πάρω αρκετούς ενισχυτές, θα μπορούσα να το πλησιάσω.»
Παρόλο που οι Blue Cheer παρέμειναν άγνωστοι σχετικά για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας τους, τα μεγαλύτερα ονόματα του heavy rock εκείνη την εποχή τους άκουγαν. Όταν ρωτήθηκε για τις επιρροές του, ο Geddy Lee των Rush σκέφτηκε ότι οι Blue Cheer ήταν οι πραγματικοί πρωτοπόροι της βαριάς μουσικής, υπενθυμίζοντας: «Κατά κάποιο τρόπο, ήταν το πρώτο συγκρότημα heavy metal, μόνο που δεν σκέφτονταν με όρους metal. Ήταν ο όγκος που κυνηγούσαν με μανία».
Αν και οι Blue Cheer μπορεί να μην είχαν σκεφτεί το metal σαν ταμπέλα, η ανάγκη να γίνει ο ήχος τους πιο παραμορφωμένος και εξαγριωμένος από ό,τι περίμεναν τελικά γέννησε το metal και το punk rock, με όλους να προσπαθούν να παίξουν πιο δυνατά και πιο γρήγορα από τους γύρω τους. Το heavy metal μπορεί να μην έχει έναν και μόνο αληθινό νονό, αλλά οι Blue Cheer ήταν ένας από τους κύριους δημιουργούς της βαριάς μουσικής.
Ιστορία από CNN.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου