by Yakim

Ο κόσμος της μουσικής γιορτάζει την 400ή επέτειο από τον θάνατο του William Byrd. Η κληρονομιά του ως συνθέτη με ευέλικτο στυλ και σταθερή πίστη εξακολουθεί να αντηχεί σε όλη την Αγγλία και τον κόσμο της χορωδιακής μουσικής.

Όταν ο Γουίλιαμ Μπερντ πέθανε στις 4 Ιουλίου 1623, το Βιβλίο Επιταγών του Βασιλικού Παρεκκλησιού σημείωσε τον θάνατο ενός «πατέρα της μουσικής». Αυτό δεν είναι υπερβολή: Σήμερα, η κληρονομιά του ως συνθέτη με ευέλικτο στυλ και σταθερή πίστη εξακολουθεί να αντηχεί σε όλη την Αγγλία και τον κόσμο της χορωδιακής μουσικής.

Ως συνθέτης ο Μπερντ ήταν, στην ουσία, μινιατουρίστας, είπε ο Πίτερ Φίλιπς, ο ιδρυτής του συνόλου της πρώιμης μουσικής Tallis Scholars - «ένα είδος συνθέτη σε παζλ» που έγραψε «μικρά αποσπάσματα μουσικής που ταίριαζαν απίστευτα καλά». Ο Phillips συνέκρινε τον Μπερντ με τον ζωγράφο Paul Klee, έναν στοχαστή για τον οποίο «τα μικρά πράγματα έχουν μεγάλη σημασία».

Πώς ο William Byrd επηρεάζει τη μουσική, 400 χρόνια μετά τον θάνατό του

4 Ιουλίου 2023

Αυτή η σκέψη μικρής κλίμακας θα μπορούσε εύκολα να ενσωματωθεί σε μεγαλύτερες υφές, όπως στο "Ad Dominum cum tribularer" ή το "Great Service". συνοψίζεται στην ουσία του, στα συνοπτικά έργα των συλλογών του «Gradualia». και εφαρμόζεται σε μια ποικιλία διαφορετικών ειδών. Έξω από την εκκλησία, ο Μπερντ έγραψε εύθυμη μουσική για την παρθενική και πρωτοστάτησε στο τραγούδι της σύζυγης, προπομπό του τραγουδιού για λαούτο.

Ωστόσο, ως άντρας, ο Μπερντ είναι γνωστό ότι είναι πολύ λιγότερο φιλόξενος.

Βέβαιος και φιλόδοξος στα πρώτα του χρόνια και επίμονος και ολοένα και πιο αντιμαχόμενος αργότερα, ο Μπερντ «σίγουρα δεν αναδεικνύεται ως μια πολύ καλοπροαίρετη φιγούρα από τα αρχεία που έχουμε για τις συναλλαγές του», είπε ο Andrew Johnstone, επίκουρος καθηγητής μουσικής στο Trinity College. , Δουβλίνο. Αλλά το πείσμα του Μπερντ - που συνορεύει με την οργή - ήρθε μπροστά στη θρησκευτική και επαγγελματική αντίθεση.

Ο William Weston, ένας σύγχρονος που ήταν Ιησουίτης, περιέγραψε τον Byrd ως κάποιον που «είχε θυσιάσει τα πάντα για την πίστη». Επειδή ο Μπερντ είχε μια σταθερή —αν και όχι απαραιτήτως στατική— πίστη στον Καθολικισμό, η ζωή και η μουσική του διαμορφώθηκαν κατά συνέπεια από το ολοένα και πιο εχθρικό κλίμα προς τον καθολικό πληθυσμό που παρέμενε στην Αγγλία κατά την ελισαβετιανή περίοδο που ακολούθησε την ρήξη του Ερρίκου Η' από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. μια γενιά πριν.

Ο Μπερντ γεννήθηκε γύρω στο 1540, σε μια οικογένεια αυτοαποκαλούμενων «κυρίων». Διαφορετικά, οι λεπτομέρειες για τα πρώτα του χρόνια είναι σκοτεινές έως ότου ξεκίνησε τη μακροχρόνια σχέση του με το Chapel Royal ως παιδί, και ίσως ακόμη και ως χορωδός.