Δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα το πρώτο τετράμηνου του 2023 και ήδη μετράμε τις αγαπημένες μας κινηματογραφικές στιγμές. Από την ταινία που κέρδισε τη Χρυσή Αθηνά στις Νύχτες Πρεμιέρας μέχρι το τελευταίο μέρος των περιπετειών του Κιάνου Ριβς ως John Wick, οι κριτικοί του BBC φτιάχνουν τη δική τους λίστα και εμείς την watch list μας.
Και πού μπορείς να τις παρακολουθήσεις.
Δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα το πρώτο τετράμηνου του 2023 και ήδη μετράμε τις αγαπημένες μας κινηματογραφικές στιγμές. Από την ταινία που κέρδισε τη Χρυσή Αθηνά στις Νύχτες Πρεμιέρας μέχρι το τελευταίο μέρος των περιπετειών του Κιάνου Ριβς ως John Wick, οι κριτικοί του BBC φτιάχνουν τη δική τους λίστα και εμείς την watch list μας.
1. «Σεντ Ομέρ» (Saint Omer)
Με αυτό το σπαραχτικό δράμα για θλίψη της μητρότητας, τις φυλετικές διακρίσεις και την κοινωνική τάξη, μπήκε η Γαλλία στην κούρσα των φετινών Όσκαρ, και για πολλούς παραμένει άξιο απορίας ο λόγος που δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει μια θέση ανάμεσα στις τελικές υποψηφιότητες.
Η σκηνοθέτιδα της ταινίας, Άλις Ντιόπ, αξιοποιεί την εμπειρία της στο ντοκιμαντέρ, βασίζοντας την πλοκή της στην πραγματική ιστορίας μιας νεαρής Σενεγαλέζας στη Γαλλία που κατηγορείται ότι εγκατέλειψε την δεκαπέντε μηνών κόρη της σε μια παραλία για να πεθάνει.
Η Ντιόπ επινοεί μια ηρωίδα, τη Ράμα, που είναι μυθιστοριογράφος, και έγκυος, η οποία βρίσκεται στην πόλη Σεντ Ομέρ για να παρακολουθήσει την πολύκροτη δίκη. Η διαδικασία παίζει με τις δικές της αμφιβολίες και φόβους.
Καθώς η Λόρενς, η μητέρα που δικάζεται, την οποία υποδύεται η Γκουσλαζί Μαλαντά, είναι αφύσικα ήρεμη, σχεδόν παγωμένη στην παραίτησή της, η Καγιγιέ Καγκαμέ ως Ράμα μας επιτρέπει να δούμε τις σκέψεις που κάνει στο μυαλό της και πώς χτυπάει η καρδιά της δυνατά καθώς παρακολουθεί την δίκη, παρόλο που το πρόσωπό της δείχνει απαθές.
Η Ντιόπ στήριξε τους διαλόγους στα πρακτικά του δικαστηρίου, αλλά το αποτέλεσμα παίρνει ζωή και ξεπερνά τα «στεγνά» στοιχεία που είναι γραμμένα στη σελίδα, δημιουργώντας μια συναρπαστική ταινία με δύο γυναίκες με βάθος.
Η ταινία προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από την Πέμπτη, 20 Απριλίου.
2. «Close»
Μετά το «Κορίτσι», ο Λούκας Ντοντ συνεχίζει στην ίδια γραμμή, με άλλο ένα ευαίσθητο αλλά συναισθηματικά συνταρακτικό δράμα ενηλικίωσης που είναι τόσο νατουραλιστικό που θα μπορούσε κανείς να το περάσει για fly on the wall ντοκιμαντέρ.
Οι ήρωές του είναι ο Λεό (Eden Dambrine) και ο Ρεμί (Gustav de Waele), δύο 13χρονα αγόρια που απολαμβάνουν μια βαθιά φιλία σε επαρχιακή περιοχή του Βελγίου. Αλλά όταν εγγράφονται σε ένα νέο σχολείο, η πίεση από τους συνομήλικούς του φτάνει τη μεταξύ τους σχέση σε οριακό σημείο.
Τρομερά ευαίσθητος στα βάσανα της εφηβείας, ο Ντοντ καταλαβαίνει ότι ο εκφοβισμός δεν χρειάζεται καν να είναι φανερός για να κάνει τα θύματα να αισθάνονται σαν να δέχονται αφόρητη επίθεση. Οι περιστασιακές ερωτήσεις των συμμαθητών των αγοριών είναι αρκετές για να τους αλλάξουν για πάντα.
Η ταινία προβλήθηκε στις ελληνικές αίθουσες τον Φεβρουάριο. Αναμένεται στην πλατφόρμα του Cinobo.
3. «John Wick: Chapter 4»
Το τελευταίο κεφάλαιο της αιματοβαμμένης πορείας προς την εκδίκηση, με τον προσηλωμένο δολοφόνο που όλοι φοβούνται, τον οποίο υποδύεται ο Keanu Reeves, δεν έχει ιδιαίτερο ανταγωνισμό μέχρι στιγμής στην κατηγορία η καλύτερη mainstream, εμπορική ταινία της χρονιάς.
Σε αυτή την ταινία, ο Τζον Γουικ βρίσκει τον τρόπο να νικήσει την Υψηλή Τράπεζα και να κερδίσει την ελευθερία του. Για να το καταφέρει όμως αυτό, πρέπει να αντιμετωπίσει έναν εχθρό με πανίσχυρες συμμαχίες σε όλο τον κόσμο και δυνάμεις που θα μετατρέψουν τους παλιούς φίλους σε εχθρούς.
Αυτή η ταινία είναι μεγαλύτερη σε διάρκεια και πιο εκρηκτική από τις προηγούμενες και ο σκηνοθέτης Τσαντ Σταχέλσκι την κάνει εξίσου εντυπωσιακή και διασκεδαστική, με δράση, πολεμικές τέχνες, όπλα και σπαθιά.
Η ταινία προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες.
4. «Holy Spider» (Ιερή Αράχνη)
Το βίαιη και ωμή ταινία του Αλί Αμπάσ βασίζεται στην αληθινή ιστορία ενός οικοδόμου (Mehdi Bajestani) που δολοφόνησε 16 εργάτριες του σεξ στην ιερή πόλη Μαχσάντ του Ιράν το 2000 και το 2001.
Πρωταγωνιστεί η Zar Amir Ebrahimi (νικήτρια του βραβείου καλύτερης ηθοποιού στις Κάννες) ως μια δυναμική δημοσιογράφος που καλύπτει τα εγκλήματα.
Η ταινία αρχικά φαίνεται να κινείται στην ατμόσφαιρα της «Σιωπής των αμνών» και άλλων ταινιών με serial killers. Η ενοχλητική της ανατροπή είναι ότι πολλοί πολίτες και πολιτικοί βλέπουν τον δολοφόνο ως έναν τοπικό ήρωα σε μια ηθική σταυροφορία.
Στο βάθος του, το «Holy Spider» είναι μια μελέτη του μισογυνισμού σε ολόκληρη την κοινωνία που φαίνεται ακόμη πιο οξυδερκής στον απόηχο των διαδηλώσεων για τον θάνατο της Μαχσά Αμινί.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στην πλατφόρμα του Cinobo.
5. «EO»
Όταν ένα πολωνικό τσίρκο σταματάει τη λειτουργία του, ένας από τους συντελεστές του, ένας γαϊδαράκος, στέλνεται σε ιππικό κέντρο. Αλλά δεν μένει εκεί για πολύ. Αντίθετα, τριγυρίζει σε όλη την Ευρώπη, μέσα από μια σειρά από διαφορετικά επεισόδια που παραπέμπουν σε διαφορετικά είδη, σαν να είναι guest-star σε μια ποικιλία άλλων ταινιών.
Αυτό που ενώνει τις περιπέτειές του στην εξωφρενικά παράξενη αλλά γλυκιά και τρυφερή ταινία του Γέρζι Σκολιμόφσκι είναι η αγωνία για την απανθρωπιά του ανθρώπου προς τον άνθρωπο (και την απανθρωπιά του ανθρώπου προς τον γάιδαρο) και την εκπληκτικά ψυχεδελική κάμερα, το μοντάζ και τη μουσική.
Η ταινία προβλήθηκε στις ελληνικές αίθουσες και αναμένεται στην πλατφόρμα του Cinobo.
6. «Επιστροφή στη Σεούλ»
Η arthouse ταινία του Ντέιβι Τσου που κέρδισε την Χρυσή Αθηνά στις Νύχτες Πρεμιέρας είναι τρομερά συνηθισμένη στην υπόθεση της. Η Φρέντι, μια Κορεάτισσα στην ηλικία των 20 χρονών που υιοθετήθηκε ως βρέφος και μεγάλωσε στη Γαλλία, ταξιδεύει κρυφά στη Σεούλ και αναζητά τους βιολογικούς γονείς της. Εκεί, έρχεται αντιμέτωπη με μια νομική ιδιοτροπία. Για να έχει δικαίωμα συνάντησης με τους ανθρώπους που οδήγησαν στη γέννησή της, πρέπει και οι δύο να δώσουν συγκατάθεση.
Η ιστορία προχωρά μπροστά δύο χρόνια, μετά πέντε, απεικονίζοντας την αίσθηση της ταυτότητας της Φρέντι και τον τρόπο που αυτή διαμορφώνεται. Είναι Γαλλίδα ή Κορεάτισσα; Έχει την εμφάνισή της φοιτήτριας ή μιας εντυπωσιακής επιχειρηματίας; Θέλει να βρει τη βιολογική μητέρα της ή όχι; Ο αρχικός αγγλικός τίτλος αποτυπώνει καλύτερα τον συναρπαστικό στρόβιλο της ταινίας γύρω από την έννοια της ταυτότητας: «Όλοι οι άνθρωποι που δεν θα είμαι ποτέ».
Η ταινία προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από τις 11 Μαΐου.
Πηγή: Ιωάννα Βαρδαλαχάκη / ivardalachaki@naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου