Ποιες είναι οι πιο σπάνιες τροφές του κόσμου;
Χαβιάρι
Πίσω στα 1800 το χαβιάρι ήταν τόσο φθηνό που τα bar και τα saloon το σέρβιραν δωρεάν στα σάντουιτς. Σήμερα είναι ένα από τα πιο ακριβά φαγητά, με το μπελούνγκα να κοστίζει πάνω από 200 ευρώ τα 50 γραμμάρια, αν και υπάρχουν κάποιες χαμηλότερης ποιότητας εκδοχές του που δεν είναι τόσο ακριβές.
Φουά γκρα
Διάσημο πιάτο της γαλλικής κουζίνας, που ουσιαστικά είναι λιπαρό συκώτι πάπιας ή χήνας. Το λιπαρό συκώτι χήνας, όμως, καταναλώνεται από την αρχαία Αίγυπτο, ενώ στους μεσαιωνικούς χρόνους ήταν σήμα κατατεθέν της εβραϊκής χωριάτικης κουζίνας και ήταν φθηνό. Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης ξεκίνησε να θεωρείται πολυτελής λιχουδιά από τους πλούσιους, οι οποίοι έστελναν τους υπηρέτες τους στα εβραϊκά γκέτο της Ρώμης για να το βρουν.
Οι πιο ακριβές γεύσεις στον κόσμο
Μπορεί να είναι συνηθισμένες γεύσεις, αλλά οι τιμές τους απέχουν πολύ από το προσιτό.
Το φαγητό έχει ένα δεδομένο κόστος, το οποίο προσαρμόζουμε ανάλογα στις ανάγκες και το πορτοφόλι μας. Τα σούπερ μάρκετ έχουν τεράστια ποικιλία και ποιότητα προϊόντων από όλο τον κόσμο, ώστε «απαγορευτικές» γεύσεις στο παρελθόν, όπως το χαβιάρι, να είναι πλέον προσιτά. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν ακόμα ορισμένες γεύσεις που παραμένουν απλησίαστες λόγω του τεράστιου κόστους.
Ο πραγματικός βασιλιάς του καλοκαιριού
Μαζί με το καρπούζι, το πεπόνι είναι ένα από τα πιο δροσιστικά και νόστιμα φρούτα του καλοκαιριού και δύσκολα μπορεί να αποφασίσει κανείς ποιο είναι το καλύτερο. Για τους Ιάπωνες πάντως, δεν υπάρχει δίλημμα, αφού το πεπόνι, το θεωρείται ως το πιο σπουδαίο δώρο στις γιορτές του καλοκαίρι. Το πιο ακριβό πεπόνι – η ποικιλία Yubari King – καλλιεργείται στο Yubari, ένα μικρό χωριό στα βόρεια της χώρας, το οποίο άφησε πίσω την εξόρυξη κάρβουνου και τελειοποίησε την καλλιέργεια του φρούτου. Τα πιο σφαιρικά πεπόνια είναι και τα πιο περιζήτητα, με τις τιμές να φτάνουν δυσθεώρητα ύψη. Για παράδειγμα, ενα απλό πεπόνι μπορεί να κοστίζει περίπου 500 γιεν στο σουπερμάρκετ, αλλά ένα Yubari θα πουληθεί για 15.000 γιεν (114 ευρώ). Στις δημοπρασίες που γίνονται στην αρχή της σεζόν, όταν και βγαίνουν τα πρώτα Yubari King, οι τιμές είναι ακόμα αστρονομικές και έχουν φτάσει τα 2,5 εκατομμύρια γιεν (το 2008), δηλαδή πάνω από 19 χιλιάδες ευρώ.
Το «βρωμερό» μυστικό του πιο ακριβού καφέ
Οι πιο παλιές ιστορικές αναφορές στην κατανάλωση καφέ εντοπίζονται στην Υεμένη του 15ου αιώνα και η καλλιέργεια του θαυματουργού αυτού φυτού έχει εξαπλωθεί στις ισημερινές περιοχές της Αμερικής, την Νοτιοανατολική Ασία και την Ινδία. Πλέον η Βραζιλία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός καφέ στον κόσμο, αλλά η πιο ακριβή ποικιλία παράγεται στο αρχιπέλαγος της Ινδονησίας. Οι ιδιαιτερότητες της ποικιλίας kopi luwak δεν έχει να κάνει τόσο με το κλίμα της περιοχής, όσο με το πεπτικό σύστημα της μοσχογαλής: ένα μικρό, νυκτόβιο θηλαστικό στην Ασία το οποίο τρώει τα φρούτα του καφέ. Η σάρκα του φρούτου διαλύεται στο στομάχι του ζώου, αλλά όχι και οι σπόροι του καφέ. Καθώς οι σπόροι περνούν από το έντερο, εκτίθενται σε διάφορα ένζυμα τα οποία αλλάζουν την σύσταση τους και βελτιώνουν την γεύση και το κόστος: ένα κιλό kopi luwak μπορεί να κοστίσει πάνω από 650 δολάρια.
Ο πιο νόστιμος μαύρος χρυσός
Το κοτόπουλο μπορεί να έχει την φήμη του «φθηνού» κρέατος, αλλά υπάρχουν «φωτεινές εξαιρέσεις». Οι κότες Ayam Cemani με καταγωγή την Ινδονησία έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που τις καθιστά μοναδικές. Χάρη σε μια γενετική μετάλλαξη, έχουν περισσότερη μελανίνη από τις «κοινές» κότες και είναι εξολοκλήρου μαύρες – από τα φτερά και το δέρμα, μέχρι τα όργανα και τα κόκαλα. Εάν βρεθείτε στην Ινδονησία δεν θα ξοδευτείτε ιδιαίτερα να βρείτε μια Ayam Cemani, αλλά λόγω της γρίπη των πτηνών θα δυσκολευτείτε να τις βρείτε σε άλλες χώρες. Στις ΗΠΑ υπάρχουν εκτροφείς σπάνιων πτηνών, με τις τιμές να ξεκινούν από τα 200 δολάρια για νεογέννητο και φτάνουν μέχρι τα 2.500 δολάρια για ένα ενήλικη κότα.
Το πιο σπάνιο χαβιάρι είναι και το πιο ακριβό
Μαζί με την σαμπάνια, το χαβιάρι θεωρείται ως μια από τις κατεξοχήν ακριβές γεύσεις, ένα βρώσιμο σύμβολο κύρους και δύναμης. Μπορεί πλέον η τιμή του να είναι πλέον προσιτή σε πολύ κόσμο, αλλά το «πραγματικό» χαβιάρι φτιάχνεται αποκλειστικά από τα αυγά οξυρρύγχου της Μαύρης και της Κασπίας Θάλασσας. Η πιο σπάνια ποικιλία του αυθεντικού χαβιαριού είναι η Almas από το Ιράν. Τα αυγά αυτής της συγκεκριμένης ποικιλίας χαβιάρι είναι σχετικά μεγάλα και ωχρά, καθώς παράγονται από αλμπίνους οξύρρυγχους που είναι άνω των 100 ετών. Όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, δεν υπάρχουν πολλά τέτοια υπέργηρα ψάρια και δεν πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός ότι το κόστος ενός κιλού κυμαίνεται στις 25.000 δολάρια. Το πανάκριβο έδεσμα έρχεται σε ένα ολόχρυσο κουτί 24 καρατίων, οπότε κάτι θα σας μείνει στο τέλος για να θυμάστε.
Το υπόγειο αυτό μανιτάρι με το έντονο άρωμα, είτε το αγαπάς, είτε το μισείς, καθώς η έντασή του τείνει να καλύπτει τις γεύσεις του πιάτου. Αποτελεί κρυμμένο θησαυρό της γης, κοστίζει ακριβά, το συναντάμε σε προσεγμένα πιάτα εστιατορίων και υπάρχουν περίπου 80 ποικιλίες παγκοσμίως που ευδοκιμούν σε άγρια μορφή, με 7 από αυτές να αξίζει κάποιος να τις καλλιεργήσει. Τι άλλο, όμως, δεν γνωρίζουμε γι’ αυτόν τον ιδιαίτερο μύκητα;
Το υπόγειο αυτό μανιτάρι με το έντονο άρωμα, είτε το αγαπάς, είτε το μισείς, καθώς η έντασή του τείνει να καλύπτει τις γεύσεις του πιάτου. Αποτελεί κρυμμένο θησαυρό της γης, κοστίζει ακριβά, το συναντάμε σε προσεγμένα πιάτα εστιατορίων και υπάρχουν περίπου 80 ποικιλίες παγκοσμίως που ευδοκιμούν σε άγρια μορφή, με 7 από αυτές να αξίζει κάποιος να τις καλλιεργήσει. Τι άλλο, όμως, δεν γνωρίζουμε γι’ αυτόν τον ιδιαίτερο μύκητα;
1. Για την εύρεση της τρούφας επιστρατεύονται ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά και γουρούνια, ηλεκτρονικοί ανιχνευτές οσμών, ακόμη και μια συγκεκριμένη κατηγορία… μύγας (Suillia Gigantea).
2. Για τις φρέσκες τρούφες (έχουν βραχύβια διάρκεια, έξι ημέρες το πολύ), ακολουθεί ένας ιλιγγιώδης «αγώνας δρόμου» διάθεσης και προμήθειας, με κόστη στα οποία ανταποκρίνονται λίγοι!
3. Μια σπάνια ιταλική λευκή τρούφα πουλήθηκε για 28 χιλιάδες λίρες το 2004 σε δημοπρασία.
4. Η Γαλλία είναι η μεγαλύτερη παραγωγός τρούφας, με παραγωγή που ανέρχεται στους 30 τόνους το χρόνο. Στο τέλος του 19ου αιώνα η παραγωγή ξεπερνούσε τους χίλους τόνους.
5. Οι Ιταλοί θεωρούν τη λευκή τρούφα (tuber magnatum) ανώτερη στη γεύση από τη μαύρη (tuber melonosporum).
6. Η τρούφα μεγαλώνει σε αρμονία με το δέντρο που την… φιλοξενεί, βοηθώντας το να λαμβάνει φώσφορο, ενώ σε αντάλλαγμα η τρούφα λαμβάνει σάκχαρα που της επιτρέπει να μεγαλώσει.
7. Θεωρείται αφροδισιακή και κατά τον Μεσαίωνα δεν επιτρεπόταν στους μοναχούς να την καταναλώσουν, για να μην… παρασυρθούν.
8. Θεωρείται ότι η καλύτερη μαύρη τρούφα προέρχεται από τη Γαλλία και μάλιστα από την νοτιοδυτική περιοχή Dordogne. Η πιο διάσημη μαύρη τρούφα προέρχεται, μάλιστα, από ένα συγκεκριμένο μέρος της περιοχής, το Périgord.
9. Έχει χαρακτηριστεί ως το «διαμάντι της μαγειρικής», η «μαύρη βασίλισσα», το «μαύρο μαργαριτάρι» κ.ο.κ.
10. Τα πιο διάσημα πιάτα με τρούφα είναι το ριζότο, ενώ χρησιμοποιείται ευρέως στα ζυμαρικά, αλλά και το κοτόπουλο. Οι Γάλλοι λατρεύουν τη μαύρη τρούφα από το Périgord με αβγά (ομελέτα ή scrambled eggs), ενώ η λευκή τρούφα δεν πρέπει να συνδυαστεί ποτέ με υλικά υψηλής οξύτητας, τα οποία θα… σαμποτάρουν τη γεύση της.
11. Ταιριάζει καλά με κρασιά μεσαίου σώματος, όπως Βουργουνδίες ή γαλλικά Sauvignon Blanc.
Ποιες είναι οι πιο σπάνιες τροφές του κόσμου;
Όσο πιο υψηλή κουζίνα σερβίρει ένα εστιατόριο, τόσο πιο πιθανό είναι να βρείτε στα πιάτα σας υλικά που σας εντυπωσιάζουν γευστικά, αλλά δεν συναντάτε συχνά ή μπορεί να μην τα γνωρίζετε καν. Ας δούμε μερικά από αυτά, έτσι ώστε την επόμενη φορά να είστε πιο ενημερωμένοι και να καταφέρετε να τα εκτιμήσετε περισσότερο –όπως τους αξίζει.
Μοσχάρι Kobe
Όσοι αγαπούν τα κρεατικά, το πιθανότερο είναι να έχουν ακούσει στους γαστρονομικούς κύκλους κάποια στιγμή για το μοσχαρίσιο κρέας Kobe. Παράγεται στην περιφέρει Hyogo της Ιαπωνίας και οι αγελάδες από τις οποίες προέρχεται, ελέγχονται κατά τη διάρκεια όλη τους της ζωής, ζώντας με αρκετή περισσότερη πολυτέλεια από τα υπόλοιπα ζώα. Ταΐζονται με το καλύτερης ποιότητας χορτάρι και τους δίνεται ακόμη και λίγη μπίρα, η οποία λέγεται ότι τις χαλαρώνει. Πέραν αυτών, τους κάνουν καθημερινά μασάζ για να εξασφαλιστεί τρυφερό κρέας, με όλη αυτή τη χαλάρωση και την περιποίηση να παράγει νόστιμο και προσεγμένο κρέας που πωλείται μέχρι και 700 ευρώ το κιλό.
Φυτρώνει σε διάφορα μέρη του κόσμου, από την Κίνα μέχρι τον Καναδά και από τη Φινλανδία μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες, στη μαγειρική μπήκε, όμως, μέσω τις ιαπωνικής κουζίνας. Η γεύση του είναι πικάντικη και μοιάζει με κρέας, ενώ η υφή του θυμίζει πολύ τα μανιτάρια portobello. Παρ’ όλο που η συγκομιδή τους είναι εύκολη, τα matsutake είναι δυσεύρετα, γι’ αυτό και η τιμή τους βρίσκεται στα ύψη. Τα ιαπωνικά matsutake στην αρχή της σεζόν, μάλιστα, μπορεί και να φτάνουν μέχρι και τα 2 χιλιάδες δολάρια το κιλό.
Λίγο χαβιάρι και ειδικά το χαβιάρι Almas δεν μπορεί να λείπει από μια τέτοια λίστα, αφού αποτελεί το ακριβότερο χαβιάρι του κόσμου. Παράγεται από τα αβγά beluga οξύρρυγχου, ένα αρχαίο είδος που υπάρχει από την εποχή των δεινοσαύρων και μισό κιλό πωλείται από 7,5 μέχρι 14 χιλιάδες ευρώ, ανάλογα με την ποιότητα. Ο λόγος της υψηλής τιμής του είναι ότι το συγκεκριμένο ψάρι χρειάζεται πολύ χρόνο για να ωριμάσει και να αρχίσει να παράγει αβγά, τόσο που να χρειάζονται περίπου 20 χρόνια. Το χαβιάρι Almas παρασκευάζεται στο Ιράν και η λίστα αναμονής για να το αγοράσει κάποιος, μπορεί να φτάνει και τα 4 χρόνια.
Άλλο ένα μανιτάρι ανάμεσα στις πιο σπάνιες τροφές του κόσμου, η λευκή τρούφα, όπως και η κοντινή συγγενής της, η μαύρη τρούφα είναι εξαιρετικά σπάνιες. Βρίσκονται κυρίως σε συγκεκριμένες περιοχές της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Κροατίας και είναι ιδιαιτέρως δύσκολο να καλλιεργηθούν, γι’ αυτό και κατά κύριο λόγο εντοπίζονται στην άγρια φύση. Η λευκή τρούφα πωλείται από 1200 μέχρι 4 χιλιάδες ευρώ το μισό κιλό, ενώ οι μεγάλες τρούφες κοστίζουν ακόμη περισσότερο. Μάλιστα, μια τρούφα βάρους 1,5 κιλού έχει πουληθεί περίπου… 300 χιλιάδες ευρώ σε δημοπρασία.
Η κινέζικη αυτή νοστιμιά αποτελεί ένα από τα πιο σπάνια πιάτα του κόσμου, λαμβάνοντας συχνά το χαρακτηρισμό «το χαβιάρι της Ανατολής». Σερβίρεται στην Κίνα για περισσότερα από 400 χρόνια και φτιάχνεται από τις φωλιές που δημιουργεί ένα είδος σπηλαιόβιου πτηνού που μοιάζει με το χελιδόνι και λέγεται swiftlet. Οι φωλιές δίνουν μία ασυνήθιστη υφή στην σούπα και όπως καταλαβαίνετε, το να συγκεντρώσει κάποιος όλα τα απαραίτητα υλικά γι’ αυτό το φαγητό μπορεί να είναι πολύ δύσκολο. Γι’ αυτό και η τιμή του κυμαίνεται από 800 μέχρι 4 χιλιάδες ευρώ το μισό κιλό.
Οι άνθρωποι φαίνεται πως εντυπωσιάζονται τόσο από το χρυσό, που επινόησαν τρόπους να τον βάλουν και μέσα στα πιάτα τους. Ο βρώσιμος χρυσός συνήθως δεν έχει κάποια ιδιαίτερη γεύση και στην πραγματικότητα δεν προσφέρει τίποτα στο πιάτο, εκτός από μια αστραφτερή γαρνιτούρα. Η τιμή του; Συνήθως κυμαίνεται από 30 χιλιάδες μέχρι 100 χιλιάδες ευρώ το κιλό κι όλα αυτά για λίγη… λάμψη στο πιάτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου