«Moon Knight»: Η Σειρά που Επιχειρεί να Ανοίξει Νέους Ορίζοντες στη Marvel

Η σειρά είναι διαθέσιμη στη συνδρομητική πλατφόρμα streaming Disney+ της Marvel.

Πέρυσι στη σειρά «WandaVision» παρακολουθήσαμε την ιστορία ενός από τους πιο σύνθετους και γοητευτικούς ήρωες του σύμπαντος της Marvel, της Scarlet Witch, (Elizabeth Olsen). Η διαφορετική φύση της ηρωίδας με έντονη τη δραματική διάσταση- και κατ’ επέκταση της σειράς ολόκληρης που δημιούργησε ένα υβριδικό είδος- ήταν ενδεικτική των διαθέσεων της Marvel να πάει λίγο παραπέρα από τα κλασικά της franchise και να δοκιμάσει νέα εργαλεία στον τρόπο και τις ιστορίες που αφηγείται.  

Μια τέτοιου είδους απόπειρα θεωρείται το «Moon Knight». Η σειρά του Disney+ βασίζεται σε έναν εν πολλοίς άγνωστο χαρακτήρα, καθώς δεν έχει ακόμη σημαντική εμφάνιση στις περιπέτειες των ηρώων στη μεγάλη οθόνη. Το «τυράκι» για να τσιμπήσει το κοινό στη συγκεκριμένη σειρά- πέρα από τη σφραγίδα της Marvel και τη σύνδεση των δυνάμεων των ηρώων με την αρχαία Αίγυπτο- είναι τα δύο μεγάλα ονόματα στο καστ: Οσκαρ Αϊζακ και Ίθαν Χοκ. 

Στο ρόλο του κεντρικού ήρωα ο Οσκαρ Αϊζακ έχει να δώσει πνοή σε μια προσωπικότητα με ψυχικά προβλήματα και μπερδεμένο μυαλό. Ο χαρακτήρας του Στίβεν Γκραντ είναι χαμένος μέσα στη ζωή του, ξεχνάει πράγματα, υπνοβατεί, χάνει την αίσθηση του χρόνου, ακούει μία φωνή και γενικά προσπαθεί να βγάλει άκρη με το τι συμβαίνει. Και εμείς μαζί του. Γρήγορα μαθαίνουμε ποια είναι η άλλη φωνή, ανακαλύπτουμε τον Μαρκ Σπέκτορ που μοιάζει να έχει εγκλωβιστεί στο σώμα του Γκραντ- ή και το αντίθετο- και φυσικά μας συστήνεται ο Αρθουρ Χάροου του Ίθαν Χοκ, τον οποίο έχει απέναντι η δυαδική υπόσταση του ήρωα.

Η σειρά καλείται να μεταφέρει μια πυκνή ιστορία με στοιχεία που άπτονται της ψυχικής ασθένειας και άρα είτε είναι δύσκολο να αναπαρασταθούν είτε διακινδυνεύουν να υποπέσουν σε ευκολίες και κλισέ. Ευτυχώς τα αποφεύγει, καταφέρνοντας να βρει ένα τρόπο να μας μεταδώσει την ταραχή ενός μυαλού που βρίσκεται υπό την πίεση της ανάγκης να σώσει τον κόσμο- γι΄αυτό και είναι πολύ σημαντική εδώ η συμμετοχή του Αϊζακ, αν και θα μπορούσε να λείπει η βρετανική προφορά. 

Παράλληλα, η σειρά «τρέχει» με ένα δικό της ρυθμό, πατώντας φρένο και γκάζι κατά τη διάρκεια της εξιστόρησής της στα έξι επεισόδια που αποτελούν τον κύκλο. Με τη σωστή αναλογία στα δύο πρώτα επεισόδια, χάνοντας ορμή στο τρίτο, βρίσκοντας και πάλι ρυθμό στο τέταρτο για να απογειωθεί στο πέμπτο και να βυθιστεί στο έκτο επεισόδιο. Στο φινάλε οι δημιουργοί της σειράς «στριμώχνουν» τόσα στοιχεία και εξελίξεις που σε κάνει ξαφνικά να συνειδητοποιήσεις ότι ο Moon Knight ήταν σαν να μην χωρούσε στη δική του ιστορία, σαν να δημιουργήθηκε διεκπεραιωτικά, για να μας ανοίξει την όρεξη, ή να δικαιολογηθεί η παρουσία του σε επερχόμενες ταινίες. Τελικά είτε χρειάζονταν περισσότερα επεισόδια, είτε περισσότερος Moon Knight και δυναμική στα υπάρχοντα. 

Πηγή: Γράφη η ΙΩΑΝΝΑ ΒΑΡΔΑΛΑΧΑΚΗ στο- ivard@naftemporiki.gr