Ο George Harrison ήταν ο πιο «πνευματικός» από τους Beatles, με τις επισκέψεις του στην Ινδία να είναι συχνές και μακροχρόνιες. Το τραγούδι του «My Sweet Lord» είναι αφιερωμένο στον έναν και μοναδικό Θεό. Στο ρεφραίν του ακούγεται το «Αλληλούια» που υπάρχει στη χριστιανική και την εβραϊκή θρησκεία, μαζί με το «Χαίρε Κρίσνα», που αποτελεί επίκληση των Ινδουιστών, τον οποίο ο Harrison είχε ασπαστεί.
Γράφτηκε το 1969 όταν οι Beatles υπήρχαν ακόμα. Πρώτος του τραγούδησε ο φίλος του Billy Preston στον δίσκο του «Encouraging Words», αλλά δεν έκανε πολύ μεγάλη επιτυχία. Την επόμενη χρονιά ο Harrison το ηχογράφησε ξανά, ώστε να μπει στο προσωπικό του άλμπουμ «All Things Must Pass». Ο Eric Clapton έπαιξε κιθάρα και ο ντράμερ των Yes, Alan White, ήταν στα κρουστά.
Το single κυκλοφόρησε στις 23 Νοεμβρίου του 1970, ενώ δυο μήνες αργότερα κυκλοφόρησε και στις ΗΠΑ. Έγινε αμέσως μεγάλη επιτυχία, φτάνοντας στο Νο1 και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού, κάτι που συνέβαινε πρώτη φορά για δίσκο μέλους των Beatles.
Αλλά η ταλαιπωρία που ακολούθησε για τον Harrison ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Τον Φεβρουάριο του 1971, το γυναικείο συγκρότημα The Chiffons κατέθεσε αγωγή εις βάρος του, κατηγορώντας τον ότι έκλεψε τις βασικές μελωδίες του τραγουδιού τους από το 1962 «He's so Fine». Και το δικαστήριο τις δικαίωσε, αποφασίζοντας πως ο Harrison αντέγραψε το τραγούδι αλλά χωρίς πρόθεση.
Αμέσως ξεκίνησε μια ψυχοφθόρα περίοδος για τον ορισμό της αποζημίωσης. Το δικαστήριο αρχικά όρισε την αποζημίωση λίγο πιο πάνω από τα 2 εκατομμύρια δολάρια, αλλά ακολούθησαν αντιπαραθέσεις και προσπάθειες συμβιβασμού στα δικαστήρια. Τελικά, οι The Chiffons κάποια στιγμή ηχογράφησαν το «My Sweet Lord», ενώ ο Harrison εξαγόρασε τα δικαιώματα του τραγουδιού «He's so Fine».
Όπως και να έχει, το τραγούδι παρέμεινε το σήμα κατατεθέν του πρώην σκαθαριού, πράγμα που φάνηκε και δυο μήνες μετά τον θάνατό του, όταν το «My Sweet Lord» έφτασε ξανά στο Νο1.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου