Μερικές από τις καλύτερες ταινίες του Eddie Murphy προς τιμήν των 60ών γενεθλίων του

Ο Eddie Murphy έγινε 60 ετών και με αφορμή τα γενέθλιά του θυμόμαστε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του.

Συμμετέχοντας στο καστ του «Saturday Night Live» όταν ήταν μόλις 19 ετών, γρήγορα καθιερώθηκε ως κωμικός. Τα ξεχωριστά stand-up  του «Delirious» και «Raw» χαρακτηρίζονται ως η αρχή μιας νέας γενιάς κωμικών.  Έχει προχωρήσει στην ίδρυση πολλών franchise, όπως το «Shrek» και το «Beverly Hills Cop» και πλέον θα το βλέπουμε στην μεγάλη οθόνη να υποδύεται έναν από τους πιο αγαπημένους του ρόλους, το «Coming 2 America».

Ενώ η ικανότητά του ως κωμικός δεν αμφισβητήθηκε ποτέ, ο Murphy έχει την ικανότητα να δημιουργεί πολύπλοκους και πλήρως διαμορφωμένους χαρακτήρες. Προς τιμήν του Murphy και των 40 χρόνων του στο προσκήνιο, θυμηθήκαμε μερικές από τις καλύτερες ταινίες του.

Coming to America (1988)

Ο Murphy ήταν ένα καθιερωμένο αστέρι του box office όταν το «Coming to America» ​​κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους πριν από 30 χρόνια. Ως πρίγκιπας της φανταστικής Zamunda, όπου όλα είναι στη διάθεσή του, ο Akeem, έγινε αμέσως συμπαθής στους θεατές, όταν επέλεξε να κατευθυνθεί στο Queens της Νέας Υόρκης, για να βρει τη γυναίκα που θα «ξυπνούσε τη νοημοσύνη μου, καθώς και τα δόντια του». 

Το Dolemite Is My Name (2019)

Ο ρόλος του Rudy Ray Moore, του σκηνοθέτη κόμικς και indie, ο οποίος μετέτρεψε τον χαρακτήρα του Dolemite σε ταινία τη δεκαετία του 1970, ταιριάζει στον Murphy απόλυτα. Άξιζε υποψηφιότητα για Όσκαρ για την αστεία, χαρισματική και εκπληκτικά γλυκιά του ερμηνεία. Αν και δεν αποτελεί έκπληξη, ο Murphy φέρνει εις πέρας με ακρίβεια τις σκηνές stand-up.

Dreamgirls (2006)

Υπάρχει μια στιγμή σε αυτήν την προσαρμογή του επιτυχημένου  musical όπου ο James «Thunder» που υποδύεται ο Murfy, κάνει μια τελευταία προσπάθεια να είναι πιστός στη φωνή του, κυριολεκτικά και εικονικά,  προσπαθώντας να ξεφύγει από τις ποπ μπαλάντες που έχει φορτωθεί ακόμα κι αν είναι πολλά περισσότερα ως ερμηνευτής. Μερικές από τις πιο έντονες στιγμές της ταινίας είναι όταν οι θεατές τον βλέπουν καταβεβλημένο, όταν το τραγούδι κοινωνικής διαμαρτυρίας «Patience» απορρίφθηκε από τη δισκογραφική εταιρεία και παίρνει τα ναρκωτικά του. Μια άλλη έντονη στιγμή της ταινίας είναι όταν ο Murphy υπερέχει στο να αποτυπώσει τη γενναιοδωρία και τον ηλεκτρισμό του Early ως ερμηνευτή, με την κατάρρευση του στη σκηνή όπου σταματά να τραγουδάει «λυπημένα τραγούδια» και ξεσπά στο ραπ του «Jimmy's Got Soul».