Χόρχε Μπουκάι: Μπορούμε να αγαπάμε διαφορετικούς ανθρώπους ταυτόχρονα

Είναι πολύ δύσκολο να μιλήσει ένας άνθρωπος γι΄αυτό που του συμβαίνει γι΄αυτό που έχει ανάγκη ή αισθάνεται. Όλοι θέλουν πάντα να μιλήσουν για τον άλλον.

Η πραγματικότητα βελτιώνεται σημαντικά όταν αποφασίζω να απολαύσω αυτά που μπορώ, αντί να υποφέρω επειδή δεν πραγματοποιείται μια φαντασίωση ή μια αυταπάτη…στη ζωή μας ας κάνουμε το εφικτό …όσο γίνεται καλύτερο.

– …οι συμπτώσεις ήταν που έκαναν πιστούς τους προληπτικούς και φανατικούς τους μυστικιστές.

-Internet: το άπειρο χωρίς ιδιωτικούς χώρους.

–Η σχέση βοηθάει την προσωπική μας εξέλιξη να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας.

–Το νόημα της σχέσης : όχι η σωτηρία αλλά

–να μάθουν να συμφωνούν αντί να μετατρέπονται σε δικαστές ή να πασχίζουν να μεταμορφώσουν τον άλλον.

-το να βρούμε σύντροφο για το δρόμο δεν αρκεί: χρειάζεται επίσης να είναι ικανός να μας τροφοδοτήσει. Να αποτελεί, μάλιστα, αποτελεσματική βοήθεια για την προσωπική μας ανάπτυξη.

-…ο έρωτας είναι μια σχέση με τον ίδιο μου τον εαυτό…

–Αν δεν δείξω τον πραγματικό μου εαυτό, κανείς δεν μπορεί να μ΄αγαπήσει…θα αγαπήσουν τη μεταμφίεσή μου…κι αυτό δε μου χρησιμεύει σε τίποτα.

–Θύμωνε όλο και περισσότερο. Έσφιγγε τις γροθιές και τα δόντια του με δύναμη, μέχρι να πονέσεις. Ποιον τιμωρούσε;

–Έρωτας είναι να αγαπάς τις ομοιότητες και αγάπη να ερωτεύεσαι τις διαφορές

-…τα προβλήματα ενός ζευγαριού είναι προβλήματα προσωπικά, τα οποία εκδηλώνονται στη σχέση.

–Προβάλλω στον άλλον τις πλευρές του εαυτού μου που περισσότερο απορρίπτω…

-Ένιωθε διαυγής και γαλήνιος, καθώς πετύχαινε να εκφράσει με λόγια την κατάστασή του… ήταν σε θέση να εκφράσει με λόγια την κατάστασή του…ήταν σε θέση να ορίσει την μοίρα του και, από κει και πέρα ίσως να μπορούσε και να την αλλάξει.

-βρίσκομαι αντιμέτωπη με πολύ άσχημες πλευρές μου, που αν ήμουν μόνη δεν θα είχαν την ευκαιρία να βγουν στην επιφάνεια.

-…οι προβλέψιμες απαντήσεις σκιάζουν το μέλλον της σχέσης

-Αμβρόσιος Μπιρς: «Αν θέλεις τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα, ξύπνα

-…συμπεριφορά του σέρφερ: τα κύματα είναι που δείχνουν το δρόμο, κι όχι η ιδέα μου για το που πρέπει να φτάσω

-…αν από παιδιά καταλάβαμε πως δεν αρέσει στους γονείς μας να ζητάμε περισσότερη στοργή μεγαλύτερη προσπάθεια ή εντονότερη παρουσία, πιθανότατα θα μάθουμε να κρύβουμε τις ανάγκες μας.

-Μου άρεσε πολύ η περιγραφή της αμυντικής νευρωτικής συμπεριφοράς του μερικές φορές χρησιμοποιούμε για να κρύψουμε ανάγκες και συναισθήματα.

-…οι λέξεις μεταμορφώνουν…

-…είμαστε ευάλωτοι, αλλά όχι απαραίτητα εύθραυστοι

-…μια ταυτότητα στα μέτρα εκείνων από τους οποίους νιώθουμε απόρριψη: τους γονείς μας

–Η δομή βασίζεται στο παρελθόν, ενώ η ουσία είναι πάντα παρούσα. Η δομή έχει σχέση με το «προσπαθώ να κάνω» με την προσπάθεια. Αντιθέτως, η ουσία δεν χρειάζεται προσπάθεια είναι η μη πράξη. Η δομή πάντα αποσκοπεί σε κάτι, επιθυμεί κάτι, χρειάζεται κάτι πάντα πεινασμένη και ελλιπής. Η ουσία είναι γεμάτη, δεν χρειάζεται τίποτα. Η δομή κοιτάζει προς τα έξω. Η ουσία εγκαθίσταται μέσα στον εαυτό της.

-«Σ’ αγαπώ όσο είσαι πλάϊ μου, αλλά αν φύγεις σίγουρα θα σε μισήσω» . Αυτό δεν μπορεί να είναι αγάπη. Αγάπη σημαίνει να μπορείς να σκεφτείς τι χρειάζεται ο άλλος και να χαίρεσαι όταν είναι καλά, όλα αυτά εντελώς ανεξάρτητα από το αν τον έχεις δίπλα σου.

-…στο μέλλον θα γίνει περισσότερο αποδεκτή η πιθανότητα ερωτικών σχέσεων με διαφορετικούς ανθρώπους… ασφαλώς και μπορούμε να αγαπάμε διαφορετικούς ανθρώπους ταυτόχρονα, ακόμα κι αν σχετιζόμαστε μαζί τους με διαφορετικούς τρόπους…

–Η προσωπικότητα που δημιουργούμε και χρησιμεύει για να πετύχουμε την αγάπη των άλλων. Δημιουργούμε ένα προσωπείο και ταυτιζόμαστε μ΄αυτό. Σιγά σιγά ξεχνάμε ποιοι είμαστε και τι πραγματικά θέλουμε.

-Στην προσπάθειά μας να πούμε όχι στον πόνο, λέμε όχι στον έρωτα και το χειρότερο: λέμε όχι στον ίδιο μας τον εαυτό.

-Να σ΄αγαπώ με τα μάτια κλειστά

Σημαίνει να σ΄αγαπώ τυφλά

Να σ΄αγαπώ και να σε βλέπω κατά πρόσωπο

Θα ήταν τρέλα…

Εγώ θα ήθελα να μ΄αγαπούν με τρέλα

-…αγάπη δεν σημαίνει να σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο ούτε να σ΄αγαπώ περισσότερο από τον εαυτό μου. Το θέμα είναι να με σέβεσαι όπως είμαι. Το θέμα είναι να βλέπεις στον έρωτα, να αγαπάς με τα μάτια ανοιχτά.

-…η κίνηση αποδοχής και ειρήνης – και τίποτ΄άλλο- που μπορεί να εκφέρει την πραγματική αλλαγή.

-Αν συνδυάσουμε αυτά τα δύο θέματα (αυτό της έλλειψης αποδοχής και αυτό της αγκίστρωσης στις πεποιθήσεις μας), θα έχουμε το χάρτη των προβλημάτων του 90% των ζυγαριών.

-…από τη σύγχυση καταλήγουμε πάντα στη βεβαιότητα.

-Χρειάζεται να έχει κάνει κανείς πολλή δουλειά για να ξέρει τι αισθάνεται πραγματικά, και μόνο μετά να αποφασίσει αν είναι ή όχι η κατάλληλη στιγμή να το πεί, να το δείξει, να το εκφράσει.

-…όταν νιώθουμε χαρά δίπλα στον άλλον, έχουμε την τάση να μοιραζόμαστε τα περισσότερα πράγματα μαζί του, κι αυτή είναι μια εσωτερική απόφαση. Ούτε έχει να κάνει με ποιον άνθρωπο μένω, ούτε και γίνεται εκούσια. Είναι μάλλον κάτι που απλά ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, όταν αισθανόμαστε συνδεδεμένοι με κάποιον κατά έναν διαφορετικό τρόπο.

-…δεν ξέρουμε να είμαστε παρόντες ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό.

–Τίποτα δεν τελειώνει με τη σχέση. Αντίθετα, όλα αρχίζουν, εκτός από ένα πράγμα: η φαντασίωση της ιδανικής και απροβλημάτιστης ζωής…

-…ένας σύντροφος στο δρόμο μου, στη ζωή, κάποιος που να με τρέφει και με τη σειρά του να τρέφεται από την παρουσία μου. Αλλά πάνω απ΄όλα κάποιος που δεν θα παρεμβαίνει στο δρόμο της ζωής μου. Αυτό αρκεί.

–Όταν χρειάζομαι τον άλλον για να ζήσω, η σχέση μετατρέπεται σε εξάρτηση. Και υπό εξάρτηση, επιλογές δεν μπορούν να γίνουν. Και χωρίς επιλογή δεν υπάρχει ελευθερία. Και χωρίς ελευθερία δεν υπάρχει αληθινός έρωτας. Και χωρίς αληθινό έρωτα μπορεί να υπάρχουν γάμοι, αλλά δεν υπάρχει σχέση.

-Κι εσύ μου ζητάς συγνώμη; Τί σημασία έχουν μερικά νομίσματα λιγότερα, αν χάρη σ΄εσένα και τη ρωγμή σου τα λουλούδια του δρόμου κάνουν πιο χαρούμενη τη διαδρομή μου;

-Εγώ είμαι αυτός που πρέπει να ευγνωμονεί το ελάττωμά σου.

-…αν σου μίλαγα κάτω από το φως της μέρας, η τρομάρα δεν θα σ΄άφηνε να μ΄ακούσεις. Κι έχω ανάγκη να μ΄ακούσεις.

-Ή μήπως θα έπρεπε η Λάουρα, μαθαίνοντας για το ψέμα από το στόμα του Φρέντυ, να απαξιώσει τον Ρομπέρτο, αφήνοντας ένα ηθικό δίδαγμα για πόσο λίγο ταιριάζει η απάτη στον έρωτα;

searchingthemeaningoflife.wordpress.com