Ο Σταμάτης Σπανουδάκης είναι σύγχρονος Έλληνας συνθέτης και θεωρείται ο πρώτος που κατάφερε να ενώσει ροκ, κλασικά και βυζαντινά στοιχεία με τη σύγχρονη μουσική. Γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1948 στη Νέα Ιωνία Αττικής.
Ο πατέρας του ήταν εύπορος και στο επάγγελμα πολιτικός μηχανικός. Φαινομενικά, τα παιδικά του χρόνια ήταν ιδανικά, όμως εκείνος υπέφερε, γιατί ήταν όπως είναι τώρα, δηλαδή έλεγε και έκανε ό,τι σκεφτόταν και ήθελε να παίζει και να γράφει μουσική, δραστηριότητες που «απαγορεύονταν». Έτσι, στο σπίτι όπου μεγάλωσε ήταν το «κακό» παιδί. Ο πατέρας του δεν ήθελε να ασχοληθεί με τη μουσική, επειδή τον προόριζε για διάδοχό του. Στα 17 του έφυγε από το σπίτι, ζούσε παίζοντας μπάσο και πλήκτρα σε νυχτερινά κέντρα και έμενε σε σπίτια φίλων του. Εκεί γνώρισε αρκετούς μουσικούς, ανάμεσά τους ο Λουκάς Σιδεράς με τον οποίο πήγαν μαζί στο Παρίσι. Ασχολήθηκε με τη ροκ μουσική και προσπάθησε να αποκτήσει επιτυχία σε αυτό το είδος.
Αυτές του οι προσπάθειες τον οδήγησαν στο να μετοικήσει από τη Γαλλία στην Αγγλία, όπου έζησε αρκετά χρόνια και ηχογράφησε τους πρώτους του δίσκους. Αργότερα, όμως, συνειδητοποίησε ότι δεν είναι αυτός ο προορισμός του: «Ωραίο το ροκ, αλλά υπάρχει κάτι ουσιαστικότερο. Κάτι πιο βαθύ, που για ‘μένα τότε ήταν η κλασική μουσική. Οπότε η Γερμανία ήταν η μόνη λύση μου για να σπουδάσω». Οπότε, αποφάσισε να επιστρέψει στις κλασικές σπουδές του και να μελετήσει σύνθεση, αρχικά στην Ακαδημία του Würzburg με καθηγητή τον Bertold Hummel. Στη Γερμανία έπαθε τη μεγάλη του εσωτερική κρίση. Είχαν φτάσει στο σημείο να σκέφτονται την αυτοκτονία, εκείνος και η Ντόρη. Έπειτα, επέστρεψαν πίσω στην Αθήνα όπου συνέχισε τις σπουδές του με καθηγητή τον Κωνσταντίνο Κυδωνιάτη. Ήταν τότε που γοητεύτηκε από την τρίτη του αγάπη, τη βυζαντινή μουσική, η οποία τον οδήγησε στο ελληνικό τραγούδι και την ορχηστρική μουσική. Από τότε προσπαθεί ενσυνείδητα να συνταιριάξει στη μουσική του αυτά τα τρία είδη (το ροκ, την κλασική και τη βυζαντινή).
Έχει συνεργαστεί με τους πιο επιτυχημένους Έλληνες τραγουδιστές (Ντέμης Ρούσσος, Ελένη Βιτάλη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Λευτέρης Ζέρβας, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Μανώλης Μητσιάς, Γιάννης Πάριος, Βασίλης Σαλέας, Γιάννης Κούτρας, Μιχάλης Δημητριάδης, Ηλέκτρα, Πέτρος Γαϊτάνος, Ιροντίνα, Άνεμος), αναδεικνύοντας με επιτυχία την "άλλη πλευρά" τους, συνθέτοντας τη μουσική και γράφοντας τους στίχους για ένα μεγάλο αριθμό τραγουδιών που είναι ακόμα δημοφιλή. (Η ακτή, Πάμε γι' άλλες πολιτείες, Λάθος εποχή, Σήμερα, Έφυγες νωρίς, Ζωή κλεμμένη, Καλημέρα τι κάνεις κ. α.) Έχει επίσης συνθέσει μουσική για πολλές επιτυχημένες κινηματογραφικές ταινίες στην Ελλάδα, τη Γερμανία και την Ιταλία, καθώς και μουσική για το θέατρο και την τηλεόραση. Με την πρώτη κινηματογραφική συνεργασία του το 1974 απέδειξε ότι η μουσική μιας ταινίας μπορεί να παραμείνει μαζί μας ακόμα και μετά το τέλος της και να γίνει μέρος της ζωής μας. Με τη μουσική για την ταινία «Πέτρινα Χρόνια» του Παντελή Βούλγαρη, απέδειξε εξαιρετικά ότι το κλαρίνο δεν είναι μόνο «για τα πανηγύρια», αλλά μπορεί να εκφράσει πιο απαιτητικές μουσικές κατευθύνσεις, ακόμη και θρησκευτικές – πνευματικές αναζητήσεις. (Τα χρώματα της Ίριδος, Άγγελος, Ξαφνικός έρωτας, Πέτρινα χρόνια, Όλοι είναι δρόμος, Νύφες κ. α.) Με τα θρησκευτικά του έργα, παρουσίασε μια πολύ διαφορετική προοπτική της σύγχρονης βυζαντινής μουσικής, η οποία μας έχει κρατήσει συντροφιά και μας έχει ηρεμήσει πολλές «Μεγάλες Εβδομάδες» της ζωής μας. (Κύριε των Δυνάμεων, 7 παρακλήσεις, Ημέρα Τρίτη, Εαρινή ώρα, κ. α.)
Αντλώντας τα θέματά του από την ιστορία του τόπου μας και τον Χριστιανισμό, αγκαλιάζει την ιστορία και τις μάχες του έθνους μας, για να μην ξεχνάμε ποιοι (πραγματικά) είμαστε. (Αλέξανδρος, Το δάκρυ του Ιωάννη, Μαρμαρωμένος βασιληάς, Για την Σμύρνη..., Κομμάτι απ' την ψυχή μου, Χαίρε Θάλασσά μου κ. α.) Με την απόφασή του, το 1994, να επικεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά στη σύνθεση ορχηστρικής μουσικής, άνοιξε έναν δρόμο που, μέχρι εκείνη την εποχή στην Ελλάδα, ήταν ερμητικά κλειστός. Ένας δρόμος στον οποίο ταξιδεύουν σήμερα πολλοί άλλοι μουσικοί. Ο Σταμάτης Σπανουδάκης ζει σε ένα ήσυχο προάστιο της Αθήνας μαζί με τη Ντόρη. Διαθέτει δικό του στούντιο, όπου ηχογραφεί τη μουσική του, όντας όχι μόνο συνθέτης αλλά και στιχουργός, ενορχηστρωτής, παραγωγός, εκτελεστής, αλλά και ηχολήπτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου