Βάζουμε τα πράγματα σε τάξη για το αν το τυρί ταιριάζει ή δεν ταιριάζει με συγκεκριμένες γεύσεις που έχουμε μάθει να τις κρατάμε μακριά του.
Μύθος #1 Πρέπει να σερβίρουμε κράκερ, ψωμί ή άλλο είδος αμύλου μαζί με το τυρί
Όχι απαραίτητα. Μια πιατέλα με μερικά είδη τυριού σε θερμοκρασία δωματίου, μπορεί ιδανικά να συνδυαστεί με αμύγδαλα, λίγο μέλι ή ακόμη και μαρμελάδα ντομάτας, δίνοντας έναν υπέροχο συνδυασμό γλυκού-αλμυρού. Ξεφύγετε από τα κλασικά κράκερ-τυρί και δοκιμάστε το.
Μύθος #2 Μια σωστή πιατέλα τυριών πρέπει να έχει πολλές υφές, γεύσεις και χρώματα
Αυτό είναι και πάλι κάτι που δεν ισχύει, καθώς πολλά εστιατόρια, αλλά και πολλοί έμπειροι της γεύσης προτιμούν να σερβίρουν 2 ή 3 τυριά και μερικά επιλεγμένα συνοδευτικά, όπως ελιές, κράκερ, κάποιο chutney κ.ο.κ. Μια οργανωμένη πιατέλα ή πλατό δίνει το μήνυμα σε όσους τη γευτούν ότι αυτός που την έφτιαξε, επέλεξε τα αγαπημένα του τυριά για να μοιραστεί μαζί τους. Να θυμάστε πάντα ότι η περιποιημένη και φροντισμένη επιλογή, δείχνει αυτοπεποίθηση και όσο πιο επιλεγμένα είναι τα τυριά, τόσο πιο ξεκάθαρο είναι κάτι τέτοιο.
Μύθος #3 To τυρί δεν ταιριάζει με βούτυροΌχι απαραίτητα. Μια πιατέλα με μερικά είδη τυριού σε θερμοκρασία δωματίου, μπορεί ιδανικά να συνδυαστεί με αμύγδαλα, λίγο μέλι ή ακόμη και μαρμελάδα ντομάτας, δίνοντας έναν υπέροχο συνδυασμό γλυκού-αλμυρού. Ξεφύγετε από τα κλασικά κράκερ-τυρί και δοκιμάστε το.
Μύθος #2 Μια σωστή πιατέλα τυριών πρέπει να έχει πολλές υφές, γεύσεις και χρώματα
Αυτό είναι και πάλι κάτι που δεν ισχύει, καθώς πολλά εστιατόρια, αλλά και πολλοί έμπειροι της γεύσης προτιμούν να σερβίρουν 2 ή 3 τυριά και μερικά επιλεγμένα συνοδευτικά, όπως ελιές, κράκερ, κάποιο chutney κ.ο.κ. Μια οργανωμένη πιατέλα ή πλατό δίνει το μήνυμα σε όσους τη γευτούν ότι αυτός που την έφτιαξε, επέλεξε τα αγαπημένα του τυριά για να μοιραστεί μαζί τους. Να θυμάστε πάντα ότι η περιποιημένη και φροντισμένη επιλογή, δείχνει αυτοπεποίθηση και όσο πιο επιλεγμένα είναι τα τυριά, τόσο πιο ξεκάθαρο είναι κάτι τέτοιο.
Πολλοί ίσως ξινίζουν την έκφρασή τους αν δουν τυρί πάνω σε ένα κράκερ ή ψωμί με βούτυρο. Η αλήθεια είναι, όμως, πως όταν κάτι είναι καλό, δεν υπάρχει περιορισμός. Σε πολλά μέρη ανά τον κόσμο με γαστρονομικό ενδιαφέρον θα συναντήσετε την προτροπή να αλείψετε το ψωμί σας με βούτυρο και να το συνδυάσετε με κάποιο τοπικό τυρί πριν το δοκιμάσετε, κάτι που συναντάται πολύ στη Γαλλία. Κι όπως είναι γνωστό, κανείς δεν καταλαβαίνει το formage καλύτερα από τους Γάλλους.
Μύθος #4 Το μπρι είναι καλύτερο μαγειρεμένο
Το μπρι είναι ένα μαλακό τυρί φτιαγμένο από αγελαδινό γάλα και προέρχεται από την ομώνυμη επαρχία της Γαλλίας στην οποία παρασκευάστηκε για πρώτη φορά Το χρώμα του είναι ωχρό με μια ελαφριά γκρίζα απόχρωση και η λευκή μούχλα μούχλα που παρουσιάζει είναι άγευστη αλλά φαγώσιμη. Μόλις ζεστάνετε το μπρι ή το καμαμπέρ ή οποιοδήποτε άλλο μαλακό τυρί πάνω από τη θερμοκρασία δωματίου, χάνει πολύ γρήγορα την κρεμώδη υφή του, η οποία είναι και χαρακτηριστική του. Μόλις το βγάλετε από το φούρνο μπορεί να είναι ρευστό και λαχταριστό, πολύ γρήγορα, όμως, κρυώνει και σκληραίνει. Όταν αρχίσετε να σκαλίζετε ένα μπρι που έχει ζεσταθεί και στη συνέχεια κρυώσει, αυτό που θα συναντήσετε είναι κάτι σαν πηχτή λάσπη, που δεν μοιάζει και τόσο λιγουρευτή. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να το καταναλώσετε σε θερμοκρασία δωματίου, ιδανικά με λίγο ψωμί με… βούτυρο.
Το μπρι είναι ένα μαλακό τυρί φτιαγμένο από αγελαδινό γάλα και προέρχεται από την ομώνυμη επαρχία της Γαλλίας στην οποία παρασκευάστηκε για πρώτη φορά Το χρώμα του είναι ωχρό με μια ελαφριά γκρίζα απόχρωση και η λευκή μούχλα μούχλα που παρουσιάζει είναι άγευστη αλλά φαγώσιμη. Μόλις ζεστάνετε το μπρι ή το καμαμπέρ ή οποιοδήποτε άλλο μαλακό τυρί πάνω από τη θερμοκρασία δωματίου, χάνει πολύ γρήγορα την κρεμώδη υφή του, η οποία είναι και χαρακτηριστική του. Μόλις το βγάλετε από το φούρνο μπορεί να είναι ρευστό και λαχταριστό, πολύ γρήγορα, όμως, κρυώνει και σκληραίνει. Όταν αρχίσετε να σκαλίζετε ένα μπρι που έχει ζεσταθεί και στη συνέχεια κρυώσει, αυτό που θα συναντήσετε είναι κάτι σαν πηχτή λάσπη, που δεν μοιάζει και τόσο λιγουρευτή. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να το καταναλώσετε σε θερμοκρασία δωματίου, ιδανικά με λίγο ψωμί με… βούτυρο.
Στην Ιταλία, η παράδοση απορρίπτει το συνδυασμό τυριού με θαλασσινά, θεωρώντας τον μεγάλο γαστρονομικό παράπτωμα. Ο λόγος είναι ότι «επιθετικά» υλικά όπως το τυρί, μπορούν εύκολα να καλύψουν την πιο ντελικάτη γεύση και υφή ενός ψαριού ή θαλασσινού. Υπάρχουν, όμως, πολλά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τον επιτυχημένο συνδυασμό θαλασσινού-τυριού ανά τον κόσμο. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, υπάρχει ο αστακός θερμιντόρ, όπου το κρέας του αστακού συνδυάζεται με κρόκους αβγών, κονιάκ και κρούστα τυριού, συνήθως Gruyère, το Chesapeake Bay των Η.Π.Α. είναι γνωστό για το κρεμώδες ντιπ από τυρί για τα καβούρια και ας μην ξεχνάμε τις αντσούγιες, οι οποίες πολύ συχνά συνδυάζονται σε πίτσα με τυρί, ακόμη και στην Ιταλία. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό εξαρτάται από το προσωπικό γούστο του καθενός κι αν θέλετε να τρίψετε λίγη παρμεζάνα πάνω στο ριζότο θαλασσινών ή να προσθέσετε λίγο μασκαρπόνε στο ζωμό από μύδια, κάντε το!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου