12 ταινίες από το Φεστιβάλ του Λοκάρνο στις οθόνες μας

Μπορεί το 72ο Φεστιβάλ του Λοκάρνο να ολοκληρώνεται στις 17 Αυγούστου, ωστόσο μέχρι τις 31 Αυγούστουστο Festival Scope έχουμε όλοι την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε online, δωρεάν και από το σπίτι μας μια επιλογή από 12 ταινίες που συμμετέχουν σε τρία τμήματα της φετινής διοργάνωσης.  

Το Festival Scope μέσα από τις συνεργασίες του με τα κινηματογραφικά φεστιβάλ δίνει συχνά την ευκαιρία στο σινεφίλ κοινό να απολαύσει πρώτο και από τον καναπέ του ορισμένες από τις ταινίες που προβάλλονται στις φεστιβαλικές διοργανώσεις.  

Από τις 9 Αυγούστου είναι διαθέσιμες για streaming δωρεάν αλλά με περιορισμένο αριθμό «εισιτηρίων» (400 στον αριθμό για κάθε ταινία) οι 12 ταινίες του φεστιβάλ δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε νέους δημιουργούς και παραγωγές του ανεξάρτητου σινεμά να βρουν ένα νέο κανάλι προβολής στους απανταχού λάτρεις του σινεμά.  

Οι ταινίες που επιλέχθηκαν φέτος να προβληθούν στο Festival Scope διαφέρουν μεταξύ τους σε θεματολογία και είδος, ωστόσο έχουν κοινό τόπο τους ενδιαφέροντες και εναλλακτικούς τρόπους κινηματογράφησης.  

Αναλυτικά οι ταινίες:

Arguments (από το τμήμα Fuori concorso) 

Άνθρωποι που ακούνε φωνές να μιλούν για τους εσωτερικούς και κοινωνικούς τους αγώνες. Το φιλμ ασχολείται με την «τρέλα» μέσα από την αναγνώριση και συνειδητοποίηση της πραγματικότητας που αντανακλά το βουβό πόνο. 

Ο Olivier Zabat στην ταινία του χρησιμοποιεί τον χαρακτηρισμό «άνθρωποι που ακούνε φωνές» αποφεύγοντας έτσι να στιγματίσει αυτούς τους ανθρώπους. Με την ίδια ευαισθησία και οξυδέρκεια η κάμερά του επιχειρεί να συλλάβει το φυσικό-εμφανές  αποτέλεσμα μιας αόρατης πραγματικότητας.  

Being Jérôme Bel (από το τμήμα Fuori concorso) 

Το να κάνεις μια ταινία για τον χορογράφο Τζερόμ Μπελ σημαίνει ότι έχεις καταπιαστεί με ένα παράδοξο πρότζεκτ: πώς σκηνοθετείς έναν αντι-σκηνοθέτη; Ελλοχεύει ο κίνδυνος να δεις την ταινία σου να γυρίζει εναντίον σου. 

«Σιγά σιγά έχουμε την αίσθηση ότι δεν πάμε πουθενά. Αυτό είναι απόλαυση» έχει πει ο διάσημος Γάλλος χορευτής χορογράφος Τζερόμ Μπελ του οποίου την τέχνη ακολουθεί το ντοκιμαντέρ των Sima Khatami και Aldo Lee. Ο Μπελ συχνά δουλεύει επί σκηνής με κομμάτια που δεν είναι χορευτικά και με άτομα που σπάνια έχουν την ευκαιρία να εκφραστούν σωματικά πάνω σε μία σκηνή, όπως είναι οι ηλικιωμένοι ή πολύ νέοι και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.  

Bird Island (από το τμήμα Cineasti del presente)  

Μετά από μια μακρά περίοδο απομόνωσης, ο Αντονίν ανακαλύπτει ξανά τον κόσμο σε ένα καταφύγιο πουλιών όπου σωτηρία βρίσκουν και ανθρώπινες ψυχές. 

Οι δημιουργοί της ταινίας Maya Kosa και Sergio da Costa κλείνουν μέσα στο τετράγωνο πλάνο τους ανθρώπους, πουλιά και ποντίκια σε μια ήσυχη αφήγηση της επαναλαμβανόμενης καθημερινότητας που χρησιμοποιεί το ρεαλισμό για να αγγίξει κάτι πολύ πιο αφηρημένο.  

Ham on Rye (από το τμήμα Cineasti del presente) 

Μια περίεργη δύναμη στο τοπικό μπακάλικο καθορίζει τη μοίρα των εφήβων, οδηγώντας κάποιους να δραπετεύσουν από την πόλη και άλλους να μείνουν για πάντα εκεί. 

Είναι απίστευτο πόσο τυποποιημένη έχουμε την κουλτούρα μας τη στιγμή που ζούμε σε ένα κόσμο γεμάτο ανομοιότητες, αναφέρει ο σκηνοθέτης Tyler Taormina για να εξηγήσει τη συλλογική εμπειρία στην οποία εστιάζει η ταινία του.  

Parents (από το τμήμα Fuori concorso) 

Δύο γονείς στη Ζυρίχη πιστεύουν ότι τα έχουν κάνει όλα σωστά. Ωστόσο τα έφηβα παιδιά τους τους αναγκάζουν να φύγουν από το σπίτι μέχρι που το όριο ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία θολώνει. 

Η οικογενειακή κρίση μπαίνει στο μικροσκόπιο των δημιουργών Eric Bergkraut και Ruth Schweikert οι οποίοι δημιουργούν μια ιστορία ρεαλιστική με φυσικούς διαλόγους και εικόνες που βασίζεται στην έννοια της παρεξήγησης για να συνδυάσει τον σουρεαλισμό με την ειρωνεία.  

A Pleasure, Comrades! (από το τμήμα Fuori concorso) 

Στην Πορτογαλία πριν την Επανάσταση, το 1975, πολλοί ξένοι έρχονται να βοηθήσουν τους ντόπιους, σοκάροντάς τους συχνά με τις προοδευτικές τους ιδέες ως προς τα (σεξουαλικά) ήθη. 

O σκηνοθέτης José Filipe Costa μεταφέρει στην οθόνη το βιβλίο «25th April in a rural Village» του Antonio Rodriguez μεταμορφώνοντάς το σε μια προκλητική και αστεία αφήγηση που εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο επηρέασε η Επανάσταση τη ζωή στην επαρχία, μια επανάσταση που σκοπό είχε να αλλάξει τα πράγματα όχι μόνο στον χώρο της πολιτικής αλλά και της καθημερινής ζωής, του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι την αγάπη, το γάμο, την οικογένεια.  

Un Film Dramatique (από το τμήμα Moving Ahead) 

Μέσα σε τέσσερα χρόνια, ο Éric Baudelaire δούλεψε με 20 μαθητές γυμνασίου στο Σεντ-Ντενί προκειμένου να βρουν μαζί τη φόρμα μιας ταινίας που θα τους είχε για ήρωες. 

Η δύσκολα να ενταχθεί σε ένα συγκεκριμένο είδος ταινία του Éric Baudelaire ακολουθεί για 4 χρόνια τους μαθητές ενός σχολείου γεμίζοντας την οθόνη με συζητήσεις για την αλήθεια και το κακό, την τρομοκρατία, τις αποικίες, τις ρίζες και την εθνικότητα.  

Wilcox (από το τμήμα Fuori Concorso) 

Ο Wilcox ζει εκτός νόρμας. Ερημίτης, παράνομος, αναζητά την απόλυτη ελευθερία. 

Στην δωδέκατή του δουλειά, η κάμερα του Denis Côté ακολουθεί το μοναχικό , και κινηματογραφικά σχεδόν βουβό, ταξίδι του Wilcox στη μητέρα φύση και τα φθινοπωρινά της χρώματα. Ο σκηνοθέτης ακολουθεί με πραγματικό ενδιαφέρον τη φυγή του ήρωά του και αφήνει πολλά περιθώρια στη φαντασία του κοινού.  

Ralf's Colors (από το τμήμα Moving Ahead) 

Το τοπίο και το σινεμά σχηματίζουν ένα αμάλγαμα, εσωτερικοί χώροι σκέψης και αισθημάτων αλλά και εικόνων απ’ έξω. 

Στη δεύτερή του ταινία ο Lukas Marxt που έχει αδυναμία στα τοπία, γυρίζει την ταινία του στο Λανθαρότε των Κανάριων Νήσων, διεισδύοντας στη ζωή του Ralf, ενός ανθρώπου που ζει μια ήσυχη ζωή βυθισμένος στις σκέψεις του. Κάποθ ανάμεσα στη διάνοια και την τρέλα, ο ήρωας του Marxt τον οδηγεί σε μια διαφορετική αντίληψη του κόσμου που απαιτεί μια διαφορετική κινηματογραφική γλώσσα για να την εκφράσει.  

Here for Life (από το τμήμα Cineasti del presente) 

Μια ασυνήθιστη ιστορία που αφηγούνται δέκα Λονδρέζοι. Η αγάπη και η απώλεια. Ποιο είναι το κόστος της ύπαρξης; Είμαστε όλοι Εδώ για τη Ζωή, εδώ για τώρα. 

Με κοινό χαρακτηριστικό τη συνεργασία με περιθωριοποιημένες ομάδες, οι δύο σκηνοθέτες Andrea Luka Zimmerman (έχει αφιερώσει τη δουλειά της στα ζητήματα της μνήμης και της κοινωνικής δικαιοσύνης των περιθωριοποιημένων ομάδων) και Adrian Jackson (ιδρυτής του θεάτρου Cardboard Citizens, φτιαγμένο από και για τους άστεγους) συνεργάζονται για να φτιάξουν ένα έργο για τη συλλογικότητα και την αντίσταση.  

The Prince's Voyage (από το τμήμα Fuori concorso) 

Μια ηλικιωμένη μαϊμού που έχει την ιδιότητα του πρίγκιπα περιπλανιέται σε μια άγνωστη ακτή. Ο νεαρός Τομ που τη βρίσκει πληγωμένη και χαμένη, ανακαλύπτει ένα εντελώς  νέο, αλλά πικίνδυνο κόσμο. 

Η με φιλοσοφικές διαστάσεις παραβολή των Jean-François Laguionie και Xavier Picard αποτελεί ένα ταξίδι μεταξύ δύο κόσμων και μια ανάλυση του άλλου για να ανακαλύψεις τον εαυτό σου.  

Mariam (από το τμήμα Cineasti del presente) 

Μετά την εξαφάνιση του άντρας της η Mariam, μητέρα τεσσάρων παιδιών, αναγκάζεται να πάρει κάποιες μοιραίες αποφάσεις αλλά και να ξαναβρεί την θηλυκότητά της.  

Στην πρώτη της ταινία η Sharipa Urazbayeva επικεντρώνεται στις ανεπαίσθητες μεταμορφώσεις μιας γυναίκας που αποκαλύπτεται στις μικρές και απροσδόκητες στιγμές.