..."πρέπει"...ο πιο άδειος λόγος μεσ'στην απέραντη κενολογία τής ανθρώπινης γλώσσας"...

............" η Μήδεια...δεν υπάρχει διεισδυτικότερη κι οριστικότερη ανάλυση τού γυναικείου ερωτικού προβλήματος..ο Ευριπίδης είπε την τελευταία λέξη...η Μήδεια μού γίνηκε πάθος...η γυναίκα που από ερωτική ζήλεια σκοτώνει τα παιδιά της είναι ψυχοπαθής ; ...νά το ερώτημα που με τυράννησε..όχι..δεν είναι ψυχοπαθής..άν ήταν δεν θα ενέπνεε τη μεγαλοφυΐα τού Ευριπίδη που δεν αναζητάει ποτέ τα θέματα τών τραγωδιών του στον κύκλο τής νοσηρότητας..η Μήδεια είναι ο φυσιολογικός άνθρωπος που το ερωτικό πάθος τού συσκοτίζει το λογικό όπως σε κάθε φυσιολογικό άνθρωπο...κατ'αντιδιαστολήν συμπέρασμα : ... ο άνθρωπος που δεν μπορεί να νοιώσει ένα τέτοιο πάθος δεν είναι φυσιολογικός...αφηνίασαν οι δεκαοχτώ καθηγητές τής Φιλοσοφικής Σχολής όταν τους ανέπτυξε αυτή την ανόητη θεωρία επιστημονικά διατυπωμένη...λύσσαξαν...

...ούρλιαξαν....αλλά δεν μπόρεσαν να τής αρνηθούν τον τίτλο τού διδάκτορα...[....]....

.....έκλεισε τα μάτια...ένα τέτοιο φώς ξεπερνούσε τις δυνάμεις της....η καρδιά της σκίρτησε..." ποιό ριζικό με περιμένει κάτω απ'αυτό το φώς ; ...τί βέλη φυλάει στη φαρέτρα του ο Φοίβος για μένα ; "

..." βλέπεις αυτό το κατάξερο νησί ;...είναι η
Δήλος ".....καινούριο φώς αδυσώπητο πληγώνει τα μάτια της...δεν είναι νησί αυτό..

...είναι ο ίδιος ο ήλιος μισοβουλιαγμένος στα νερά τής θάλασσας...πάνω στην ηλιακή του ύλη θνητή γυναίκα γέννησε τον θεό τού Ήλιου που τον φύτεψε στα σπλάχνα της ο αχτινοβόλος σπόρος τού Δία τού Λαμπερού...

...πάλι σπαρτάρησε η καρδιά της..."Απόλλων !
Φοίβε ! Δείξου ίλεως ! Δείξου ! "....έμεινε ακίνητη...περίμενε την απόκριση τού θεού...

....άκουσε το μελτέμι να δονίζει ηχηρά τα σκοινιά τών άρμπουρων ωσάν τεράστια υπερκόσμια δάχτυλα να έκρουγαν τις χορδές λύρας ιωνικής...έσκυψε το κεφάλι..."άλλοι θεοί κυβερνούν τώρα το ριζικό μου...οι θεοί που δοκίμασαν σκληρά τη Μήδεια την Κλυταιμνήστρα την Ιοκάστη τη Φαίδρα ...

...πρέπει να είμαι έτοιμη ως το στερνό κύτταρό μου...έχω ν'αναμετρηθώ με θεούς πανέμορφους πανέξυπνους πανύψιστους 
και φοβερούς.....με τους θεούς τής 
Ελλάδας " ................

( ...Μ.Καραγάτσης " Η μεγάλη Χίμαιρα "... )

Από την σελίδα της 

Μαρία Δούση