H Ρίκα Βαγιάννη δεν ήταν τυχαία γυναίκα. Ήταν αντισυμβατική, σοβαρή χωρίς να είναι σοβαροφανής και διέθετε πολύ υψηλό δείκτη νοημοσύνης.
Το πιο εύκολα προσβάσιμο αρχείο των κειμένων της βρίσκεται στο protagon.gr. Εκεί μπορεί κανείς να παρακολουθήσει την πορεία που ακολούθησε η Ρίκα Βαγιάννη, καθώς ερχόταν αντιμέτωπη με δραματικές αλλαγές στη ζωή της -μία εκ των οποίων ήταν η ίδια της η ψυχοπνευματική ωρίμανση. Το πώς φαινόταν να ξορκίζει με το ανατρεπτικό, αναρχικό της χιούμορ το επελαύνον σκοτάδι της μελαγχολίας.
Εντελώς τυχαία, ανάμεσα σε δεκάδες άρθρα, αλιεύεται το εξής δείγμα γραφής της: «Ήμουν γερό σκαρί. Κάποτε. Τώρα, έχει μείνει μόνο το τσόφλι μου, να παραδέρνει στον μανιασμένο ωκεανό του κόσμου. Χωρίς τιμόνι, χωρίς πυξίδα, χωρίς καπετάνιο -χωρίς καν μια φωτοβολίδα να εκτοξεύσω στον ουρανό, να δώσω το στίγμα μου, να με βρει ένας ξαδελφάνθρωπος να με σώσει. [...] Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου να σωπάσω τώρα- για να θυμηθώ τις οδηγίες: πρώτα, πρέπει να σταματήσω να κλαίγομαι και να καταριέμαι τσιρίζοντας τον σιχτίρη τον καπετάνιο, τον καιρό, το καρνάγιο που με πέταγε και τη μοίρα μου τη μαύρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου