Ήρθε επιτέλους η στιγμή της Keri Russell, προσκυνήστε το είδωλο! Η δικαίωση τώρα έρχεται.
Τη γνώρισες στο βιντεοκλίπ του ύμνου ‘Always’ των Bon Jovi, ως συγκάτοικο της Carla Gugino που δεν είχε μπέσα. Πετάχτηκε η άλλη για ψώνια και μέχρι να γυρίσει η κολλητή της φασωνόταν με τον δικό της στο κρεβάτι. Και να τα ψώνια να πέφτουν κάτω από το σοκ, και να ο γκόμενος να χτυπιέται για συγχώρεση με τον Jon στο background να θωπεύει το μικρόφωνο του, και να το συγκλονιστικό μαλλί της Keri Russell να αδιαφορεί μπροστά στις μικροαστικές αυτές δεσμεύσεις.
Το συγκλονιστικό μαλλί της Keri έκανε την εμφάνισή του αμέσως μετά σε κάποιες σειρές στα μέσα των ‘90s, για να προσγειωθεί τελικά στο ‘Felicity’ του J.J. Abrams το 1998. Το νεανικό show και πρώτη πραγματικά μεγάλη αγάπη του σεναριογράφου του και μετέπειτα μεγαλοπαραγωγού Abrams.
Έκανε την πρεμιέρα του στο ηρωικό WB, σπίτι των ιστοριών ενηλικίωσης και των μεταφυσικών συνοδευτικών τους, και έδωσε στη Russell την πρώτη Χρυσή της Σφαίρα.
Πιστές στον καλύτερο συντονισμό τους με τη φρέσκια τηλεόρασηαπό τα Emmy, οι Σφαίρες εντόπισαν την εκκολαπτόμενη σταρ και τη βράβευσαν εγκαίρως. Πριν ο Abrams ερωτευτεί τη Sydney του ‘Alias’ και αφήσει - όπως συμβαίνει συνήθως - σε άλλα χέρια την πρώτη του αγάπη και αληθινή.
Το ‘Felicity’ δεν κατάφερε ποτέ να βγει από τη σκιά του συγγενικού του ‘Dawson’s Creek’ που είχε κυριεύσει τις επικεφαλίδες της εποχής, αλλά θα αποκτούσε το δικό του κοινό. Αντίθετα με το ‘Sex and the City’ που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά και είχε επίσης ως τοποθεσία τη Νέα Υόρκη, η Felicity και οι συμφοιτητές της απείχαν έτη φωτός από τη γκλαμουράτη πλευρά της πόλης. Μάθαιναν πώς να χωρίζουν τα λευκά απ’ τα χρωματιστά για το πλυντήριο (τα καρό κυρίως βασικά), ξερνούσαν στα πάρτι και πάλευαν να επιλέξουν την ειδικότητά τους. Η εγκάρδια απλότητα της σειράς καθοδηγούσε όλες τις σχέσεις της Felicity, και η Russell την υπηρετούσε απόλυτα.
Όπως συμβαίνει με τα πραγματικά καλογραμμένα τρίγωνα της μυθοπλασίας, το ερωτικό τρίγωνο του χαρακτήρα της με τον Ben και τον Noel που βρισκόταν στην καρδιά της σειράς και έχει πολύ δικαίως ονομαστεί το καλύτερο τρίγωνο της τηλεόρασης, εξερευνούσε την ίδια τη Felicity και τις δικές της ανάγκες. Και η Russell στη διάρκειά του, ήταν το πιο αναζωογονητικό σύμβολο αναποφασιστικότητας.
Όταν τόσες σειρές επικεντρώνονται στην Τελική Απόφαση, το συγκεκριμένο show επιχειρηματολογούσε υπέρ της δυσκολίας της να επιλέξει. Η Russell υποδυόταν άψογα τη σύγχυση της ηρωίδας της, τις επιθυμίες της, τον εγωισμό της, την καταπληκτική της ικανότητα να ερωτεύεται και πλήρη ανικανότητα να μείνει σε σχέση, την αδυναμία της να καταλάβει αν αγαπάει τον άνθρωπο ή το ίδιο το συναίσθημα. Ακόμα και στις πιο κουραστικές στιγμές της, η Felicity παρέμενε πάντα τελικά ο χαρακτήρας που στήριζες και το όφειλε στην ηθοποιό της.
Μέχρι που η ηθοποιός της έκοψε το συγκλονιστικό μαλλί που λέγαμε και σόκαρε το σύμπαν. Μιλάμε για αληθινά think pieces των New York Times για τον ρόλο της τρίχας στην τηλεόραση.
Η πτώση της δημοτικότητας της σειράς μετά την πρώτη, άριστη σεζόν της, έχει διαχρονικά αποδοθεί στο κούρεμα της Felicity στη δεύτερη σεζόν - γεγονός που πάντα αμφισβητούσα (η σειρά άλλωστε έφτασε και σε τέταρτη σεζόν). Αυτό που δεν αμφισβήτησα ποτέ, ήταν ότι Το Κούρεμα από μόνο του ήταν γεγονός που θα ζούσε για πάντα στο πάνθεον της ποπ κουλτούρας. Δύο δεκαετίες σχεδόν μετά, η Russell ρωτάται συνέχεια (και συνέχεια και συνέχεια) για την κοινή της απόφαση με την παραγωγή να ακρωτηριάσει τη χαίτη της, και οι ποπ αναφορές στην ιστορική στιγμή προδοσίας μάλλον δεν θα σταματήσουν ποτέ.
Το πραγματικό θύμα του διαβόητου κουρέματος όμως, δεν ήταν η σειρά. Ήταν η καριέρα της πρωταγωνίστριάς της. Η Russell, μέσα σε έναν χρόνο μετά το big break και τη βράβευσή της, είχε γίνει συνώνυμη με τις τρίχες της. Η κοπελιά που πήγε και κουρεύτηκε και πήρε στον λαιμό της ένα show. Οι σειρές του WB - επιλεκτικά πλέον και του απόγονού του, CW - ήταν star vehicles για τα καστ τους. Στην περίπτωση της Russell, η διαφορά φάνηκε αμέσως μετά το φινάλε. Για τα τρία επόμενα χρόνια είχε μηδενική δραστηριότητα. Επανεμφανίστηκε το 2005 με το αρκετά πετυχημένο ‘Άλλη Όψη του Θυμού’, επανενώθηκε θριαμβευτικά έστω και για λίγο με τον Abrams στο ‘Mission: Impossible III’, και θύμισε πόσο χαρισματική ήταν σε κοινό και κριτικούς με το ιδιόρρυθμο ‘Waitress’.
Τα υπόλοιπα credits της μέχρι το ‘Americans’ έχουν κάποιες σκόρπιες εμφανίσεις της σε σειρές, και μπόλικες συμμετοχές σε ταινίες δίπλα σε μεγαλύτερα ονόματα που δεν πρόσφεραν τίποτα σε κανέναν. Υπάρχει λόγος δηλαδή που δεν θυμάσαι με τη μία το ‘Bedtime Stories’ με τον Adam Sandler, το ‘Girl in the Park’ με τη Sigourney Weaver, το ‘Leaves of Grass’ με τον Edward Norton, ή το ‘Extraordinary Measures’ με τον Harrison Ford. Ανάμεσα σε όλα αυτά, αξίζει να ξεχωρίσουμε το voice-acting της στο αγαπημένο, animated ‘Wonder Woman’ του 2009, αλλά αν κάτι δεν μπορεί να κάνει το animation για τις φωνές του, είναι να ενισχύσει το προφίλ τους στην ευρύτερη βιομηχανία.
Οπότε φτάνουμε αισίως στο 2012 και την πρεμιέρα του ‘Americans’. Η σειρά, παρά τις διθυραμβικές κριτικές και τη στέψη της ως η καλύτερη αμερικανική σειρά της δεκαετίας, δεν απέκτησε ποτέ το τεράστιο κοινό που της άξιζε.
Το φταίξιμο μπορεί να μοιραστεί.
Ίσως φταίει το FX που δεν το έσπρωξε αρκετά όταν ξεκινούσε γιατί ήταν απασχολημένο με το τελευταίο στάδιο του ‘Sons of Anarchy’. Ίσως φταίει ότι δεν πουλάς εύκολα μια σειρά για Ρώσους κατάσκοπους στη γενιά του Reagan. Ίσως φταίει ότι, αντίθετα με το ‘Mad Men’ για παράδειγμα που ποτέ δεν έγινε οδοστρωτήρας τηλεθέασης αλλά ενδυναμώθηκε από την προσοχή των Emmy, η Ακαδημία Τηλεόρασης άρχισε να τιμά τη σειρά με υποψηφιότητες στις μεγάλες κατηγορίες μετά την 4η σεζόν της. Ο αποκλεισμός του ‘Americans’ είχε θεωρηθεί τόσο σκανδαλώδης μέχρι τότε, που λίγες μέρες πριν την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων το 2016 γράφαμεότι η συνέχισή του θα έκρινε την αξιοπιστία των βραβείων.
Τελικά η Ακαδημία ξύπνησε από τη χειμερία και φέτος έδωσε την τρίτη κατά σειρά υποψηφιότητα της Russell για τον ρόλο της Elizabeth Jennings.
Η εξέλιξή της πρέπει να είναι τραγική ειρωνεία για τη Russell.
Η τρικλοποδιά της καριέρας της ήταν μια ξαφνική αλλαγή στην εμφάνισή της. Η δικαίωση ήταν ο πιο χαμαιλεοντικός ρόλος που θα έχει ποτέ. Ως Elizabeth ενσωμάτωνε εκ διαμέτρου αντίθετους αισθητικά χαρακτήρες. Και το κόλπο δεν ήταν να σε πείθει ότι ήταν διαφορετική κάθε φορά, αλλά να τη βλέπεις να πείθει γι’ αυτό τον καθένα ενώ εσύ έβλεπες τον ίδιον άνθρωπο που ήξερες καλύτερα απ’ όλους.
Σκληρή και ευάλωτη, φονική και συμπονετική, ήπια και οργισμένη - πολλές φορές όλα αυτά μαζί στην ίδια σκηνή - η Russell ξετύλιγε το εύρος της στο ‘Americans’ μια πρησμένη φλέβα τη φορά.
Με την ίδια φλέβα γκρέμιζε και τα στερεότυπα. Ακλόνητη στα ιδανικά της, η Elizabeth σήκωνε για χάρη τους πολύ πιο άνετα τον ρόλο του στυγνού εκτελεστή από τον σύντροφό της (έναν εξίσου εκπληκτικό Matthew Rhys). Την ίδια στιγμή τραβούσε μεθοδικά το χαλί κάτω από τα κλισέ της femme fatale κατασκόπου. Τα θύματά της έπεφταν πάντα σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, αλλά το προφίλ της παγερής, στιλάτης Μάτα Χάρι με την πίπα, το δωδεκάποντο και την ‘20s μπούκλα ήταν μια παρωδία. Μέχρι το τέλος της σειράς η Elizabeth ήταν ένας φορητός τεκές που έσερνε το σαρκίο του σε κάθε αποστολή.
Δεν έχουν ανέβει, λοιπόν, τυχαία οι μετοχές του ειδώλου. Στον απόηχο της τρίτης υποψηφιότητας της για Emmy Α΄ Γυναικείου, ανακοινώθηκε η πιθανή συμμετοχή της στην επόμενη ταινία σε παραγωγή του οσκαρικού πια Guillermo del Toro, ‘Antlers’. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε ανακοινωθεί και η συμμετοχή της στο ‘Star Wars: Episode IX’ που ξεκινά την παραγωγή του στα τέλη του Ιουλίου - ένα ακόμη reunion της με τον Abrams. Ευχόμαστε να πάει στα γυρίσματα παρέα με ένα μικρό αγαλματάκι.
Σύντροφοι, καλώς ήρθατε στην Russell-aissance. Έχουμε και σοβιετικά cookies.
|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του PopCode.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου