Κανονικά ακούω Ροκ
μα σήμερα θα Ραπάρο
Έχω πολλούς που μ’αγαπούν
μα πάλι νοιώθω μόνος
Έτσι ζητάω διαρκώς μια
ταπεινή συγνώμη,
Που δεν με σέρνουν
η καιροί και έχω δικιά μου γνώμη
Τις νύχτες πριν να κοιμηθώ
ανάβω όλα τα φώτα
και προσπαθώ να φοβηθώ
όπως φοβόμουν πρώτα
Τις νύχτες ντύνουμε
παιδί που ψάχνει στο σκοτάδι
μήπως μπορέσει να κρυφτεί
στης μάνας του το χάδι
Πρέπει στο ίντερνετ
να μπεις αν θέλεις να φλερτάρεις
και την απάντηση
που θέλεις με e mail θα την πάρεις
έχουν αλλάξει η καιροί πεθάναν τα καμάκια
τρώει άνδρας την φακή
και οι γκόμενα σουβλάκια
Γεια σου μητέρα και
μπαμπά που έκανες το παιδί σου
ό,τι θα ήθελες εσύ
να ήσουν στην ζωή σου
του έχτισες μια ζωή
στους πρόποδες της θλίψης
πέταξε κάτω το
σπαθί κι άρχισε καταχρήσεις
Τις νύχτες φαίνονται
αυτοί που λένε την αλήθεια
με το φεγγάρι θα
φανεί ό,τι έχεις μέσα στα στήθια
Τις νύχτες ντύνομαι
παιδί διαλέγω ένα αστέρι
μήπως μπορέσει να
μου πει που κανείς δεν ξέρει
Τις νύχτες ντύνεσαι θεός και σταματάς τον χρόνο
γίνεται ο κόσμος
ποιο απλός χωρείς χαρά και πόνο
Τις νύχτες μοιάζει
σαν κερί με ήλιο που ανατέλλει
και το δωμάτιο κελί
που μπόρεσε να θέλει
Να μου λερώσουν το
όνειρο κανέναν δεν αφήνω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου