Άλμπουμ Κριτική
Από Το 2012 είναι η απουσία, Melody Gardot έκανε την πρώτη στροφή της μακριά από τα τζαζ-χρωματισμένης μπαλάντες που προσέλκυσε τόσο βαρύ συγκρίσεις Norah Jones και Madeleine Peyroux. Lushly ενορχηστρωμένη, ήταν γεμάτο από τραγούδια εμπνευσμένα από τον Βραζιλιάνο, λατινικά και γαλλικά έντυπα. Όσον αφορά το νόμισμα άνθρωπος, Gardot παίρνει μια rootsier ήχο, αγκαλιάζοντας Δυτική Ακτή soul, funk, gospel και pop από τις αρχές της δεκαετίας του '70 ως το σκηνικό για αυτά τα τραγούδια. Δεν είναι μόνο διαφορετικά μουσικά, αλλά και στιχουργικά. Αυτή είναι μια λιγότερο "προσωπική" ρεκόρ; τα τραγούδια του ήταν βαθιά επηρεασμένος από τους ανθρώπους που συνάντησε στο Λος Άντζελες, πολλοί από τους κατοίκους του δρόμου. Λέει ιστορίες τους και αντανακλά σε θέματα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι ευρεία γωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου