Saint Etienne - Like A Motorway

Saint Etienne @ Fuzz
Οι υπέροχοι Βρετανοί επέστρεψαν στη χώρα μας μερικά χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση, με ένα διαφορετικό σύνολο.

Πολύς ήταν ο κόσμος που το βράδυ του Σαββάτου συνέρευσε στο Fuzz, ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ απολαύσει ομορφη ποπ Των  Βρετανών, να θυμηθεί τα τραγούδια που σημάδεψαν τη δεκαετία του '90, να χορέψει και να συγκινηθεί, με τις μελωδίες τους. 


Οι Saint Etienne όμως είχαν διαφορετικά σχέδια, τουλάχιστον για το ξεκίνημα. Έτσι στις 10 περίπου, τα φώτα έσβησαν, και η ταινία "Πώς θα χρησιμοποιηθούν για να ζήσει »του Paul Kelly, άρχισε να προβάλλεται στη σκηνή, ενώ το συγκρότημα έντυνε ζωντανά τις εικόνες που παρακολουθούσαμε. Το ντοκιμαντέρ αυτό πρόκειται για έναν φόρο τιμής στη Βρετανική πρωτεύουσα, της οποίας το soundtrack έχουν επιμεληθεί οι Saint Etienne. Στα 70 λεπτά διάρκειας του, ο θεατής περιηγείται από τα ιστορικά κτήρια του Λονδίνου, μέχρι τα swinging 60, την μορφή της Twiggy, τους λόγους της Βασίλισσας Ελισάβετ, το punk κίνημα και τις δημιουργίες της Vivienne Westwood, και άλλα πολλά, που συνθέτουν τη μαγεία της πόλης. 

Το πρώτο αυτό μέρος ενώ αρχικά παρουσίασε ενδιαφέρον, στη συνέχεια έκανε μια μεγάλη κοιλιά, προκαλώντας πλήξη στο κοινό. Το οπτικοακουστικό τους εμφάνιση ήταν φυσικά ενδιαφέρον, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς μόνο οι σκληροπυρηνικά αγγλόφιλοι μπορούσαν να το παρακολουθήσουν μετά από ορισμένη ώρα. Ευτυχώς υπήρχε και δεύτερη εμφάνιση, στην οποία όπως είπε η Sarah Cracknell που εμφανίστηκε ντυμένη στα μαύρα και με ένα μεγάλο καπέλο, θα ήταν το μέρος του κόμματος. Η αρχή έγινε με το "του Mario Café" και το "τόσο σκληρή», για να συνεχίσουν με το «Έχω τη μουσική σας" από τον πιο πρόσφατο δίσκο τους. 

Δεν έλειψε και ένα σχόλιο-στήριξης της Cracknell για τη νέα κυβέρνηση, προλογίζοντας έτσι το "Τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει». Ο κόσμος μάλλον είχε ήδη κουραστεί από το προηγούμενο σκέλος, και οι τόνοι δεν ανέβηκαν όσο θα περίμενε κανείς. Το encore και το τέλος με το "μόνο η αγάπη μπορεί να σπάσει την καρδιά σας» ήταν φυσικά αναμενόμενο, και έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το σύνολο. Η τελευταία εμφάνιση των αγαπημένων μας κατά τα άλλα Saint Etienne δεν είχε τη σπιρτάδα, τη λάμψη και τη νοσταλγία που θα περίμενε κανείς. Παρόλα αυτά, χαρήκαμε που τους είδαμε ξανά, και μας έκαναν να θυμηθούμε το γιατί τους θεωρούμε ως μια από τις πιο αξιόλογες μπάντες των '90.