Bryan Ferry

Ο "Δάνδης της ροκ» είναι και πάλι εδώ, και μας παραδίδει για άλλη μια φορά σοφά τραγούδια αποπλάνησης και αισθησιασμού.

Στα 69 του, ο ανεπιτήδευτα αριστοκρατικό βάρδος, έχει ακόμα πράγματα να πει, πάντα μέσα από την αισθησιακή του ερμηνεία, την ευαισθησία και το απαράμιλλο στυλ του. Το δέκατο τέταρτο άλμπουμ της καριέρας του, το «Avonmore" είναι γεμάτο από όλα αυτά τα στοιχεία που κάνουν τον Ferry έναν μία από τις πιο σεβαστές προσωπικότητες στο καλλιτεχνικό στερέωμα.

Από το εναρκτήριο "Loop De Λι", το πρώτο single, που έρχεται σαν δροσερός αέρας, και σε παρασύρει στη μαγεία του, σε εθίζει τόσο ώστε να μην θες να τελειώσει, καταλαβαίνεις ότι για άλλη μια φορά έχουμε να κάνουμε με ένα άλμπουμ-απόλαυση . Η θεματολογία είναι φυσικά γνωστή, η αγάπη και ο πόθος, τα απαγορευμένα βράδια, τα πολυτελή πάρτι, η ομορφιά και ο πολυτελή τρόπος ζωής. Και ποιος είναι καλύτερος εκφραστής, από τον αιώνια ερωτευμένο με τον έρωτα Ferry? Το στοιχείο φυσικά που τον κάνει να ξεχωρίζει, αυτή η έμφυτη πολυτέλεια και ο απαραίτητος, αλλά καλοδεχούμενος σνομπισμός, είναι έννοιες διάχυτες, καθώς τα τραγούδια προχωράνε.

Υπάρχουν τα χαμηλών τόνων, "Midnight Train" και "Soldier Of Fortune", στο οποίο το χεράκι του βάζει και ο Johny Marr, υπάρχουν όμως και στιγμές που έχουν φτιαχτεί για να γίνουν soundtrack αξιομνημόνευτων πάρτι, όπως το "Οδήγηση Me Wild". Για το τέλος, η διασκευή του "Johny και η Μαρία" του Robert Palmer είναι ο καλύτερος τρόπος να τελειώσει αυτή η περιπλάνηση.

Ο Bryan Ferry φυσικά και δεν έχει τίποτα να αποδείξει. Για κάποιους το εγχείρημα του μπορεί να θεωρηθεί ως μία από τα ίδια, αλλά ας είναι. Υπάρχουν μουσικοί που στο πέρασμα των χρόνων γίνονται τετριμμένοι και ακούγονται πλέον φθαρμένοι. Ο Ferry δεν είναι ένας από αυτούς. Αντίθετα, όσα χρόνια και αν περάσουν καταφέρνει να είναι και να ακούγεται πάντα λαμπερός. 

Άλμπουμ:  Avonmore / Καλλιτέχνης :  Bryan Ferry