Σαν σήμερα Η Δόμνα Σαμίου έφυγε 10 Μαρτίου 2012

Σαν σήμερα 10 Μαρτίου 2012, σίγησε η φωνή της παραδοσιακής και δημοτικής μουσικής!

Δόμνα Σαμίου: Η διάδοση των δημοτικών τραγουδιών και όμως ήταν Ροκ!

H Δόμνα Σαμίου γεννήθηκε 12 Οκτωβρίου 1928 στην Καισαριανή, από γονείς πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, απ' όπου έχει και τα πρώτα ακούσματα της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, κι έτσι μεγαλώνει μαθαίνοντας να αγαπάει το δημοτικό Τραγούδι.
 

Η Σαμίου συνδύασε δύο πράγματα που της έτυχαν στη ζωή της. Τις εμπνεύσεις και ιδέες του μέντορά της Σίμωνα Καρρά (κοντά στον οποίο μαθήτευσε) και τη συνεργασία της, επί πολλές δεκαετίες, με το δημόσιο ραδιόφωνο και την εκπομπή της "Μουσικό Οδοιπορικό.
 

Με τη συμμετοχή της στο Σύλλογο προς διάδοση της ελληνικής μουσικής είχε πρόσβαση στη δουλειά του Σίμωνα Καρρά, επιτόπιες ηχογραφήσεις, καταγραφές τραγουδιών, συνεργασία με το λαογραφικό τμήμα της Ακαδημίας Αθηνών, γνωριμία με μουσικούς απ΄όλη την Ελλάδα.

Μια ανάλογη δραστηριότητα της Δώρας Στράτου πάνω στους παραδοσιακούς χορούς την ίδια εποχή, της παρείχε ένα ακόμη τρόπο πρόσβασης στην παραδοσιακή μουσική. Η μοναχική, χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις, Δόμνα Σαμίου χρησιμοποίησε τις ραδιοφωνικές παραγωγές ως μέσο διάδοσης των κατά τόπους ελληνικών τραγουδιών, είτε με ζωντανές παρουσιάσεις, είτε ηχογραφώντας παραδοσιακές κομπανίες και σολίστ.
 

Είχε την τόλμη να παρουσιάσει δημόσια τα αθυρόστομα αποκριάτικα τραγούδια, ερμηνεύοντάς τα και η ίδια, κάτι που δεν είχε τολμήσει κανείς άλλος από τον κύκλο των ακαδημαϊκών μελετητών. Τόλμησε ακόμη να συνεργαστεί με νέους καλλιτέχνες όπως ο Σαββόπουλος και γενικά ήταν ανοιχτή σε μουσικές συνεργασίες στο πλαίσιο της παραδοσιακής μουσικής.

Πέρα από τις ειλικρινείς ερμηνείες της δεν παρουσίασε κάποια ισχυρή αισθητική άποψη γύρω από την παραδοσιακή λαϊκή μουσική ως τέχνη, ούτε εφήρμοσε ένα πρόγραμμα συνέχειας ή φυσιολογικής εξέλιξης της παράδοσης, γι' αυτό και δεν δημιούργησε κάποια "σχολή", ενώ δεν άφησε μαθητές ως συνεχιστές της δουλειάς της.
 

Κυρίως διακρίθηκε, πέρα από τις ραδιοφωνικές παραγωγές της, για τις ηχογραφημένες ερμηνείες της με παραδοσιακούς μουσικούς, δημιουργώντας μια νεότερη "αθηναϊκή προφορά" των παραδοσιακών τραγουδιών.

Από το το 1960 κυκλοφορούν δίσκοι της σε Ελλάδα, Γαλλία και Σουηδία, σηματοδοτώντας την απήχηση του έργου της στην Ελληνική Ομογένεια.
Για τέσσερις συνεχείς χρονιές έδωσε συναυλίες στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού (1995-1998).
Το 2006 λαμβάνει το βραβείο Αρίων για τη συνολική προσφορά της στη διάσωση του δημοτικού τραγουδιού.