Ο Τένεσι
Ουίλιαμς γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1911και πέθανε στις 25 Φεβρουαρίου 1983.
Συγκαταλέγεται στους πιο σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς μαζί με τον
Άρθουρ Μίλερ.
Το
φιλολογικό του ψευδώνυμο ήταν Τόμας Λανιέ Ουίλιαμς. Βαφτίστηκε Τόμας
αλλά άλλαξε το όνομά του σε Τενεσί, γιατί έζησε στη Νέα Ορλεάνη τη γεννέτρια
πόλη καταγωγής του πατέρα του.
Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες, ενώ αποτελούν ιδιαίτερα δημοφιλείς παραστάσεις σε όλο τον κόσμο. Τα έργα του έχουν ανέβει στις μεγαλύτερες θεατρικές σκηνές του κόσμου.
1911: γεννήθηκε στο Κολόμπους του Μισισίπι.
1916: παθαίνει παράλυση των κάτω άκρων και τον καθηλώνει για 2 χρόνια.
1927: σε ηλικία 16 ετών κερδίζει το πρώτο του βραβείο για το δοκίμιό του "Can a Good Wife Be a Good Sport?"
1929: σπουδάζει δημοσιογραφία στο πανεπιστήμιο του Μισούρι και θεατρολογία στο πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον στο Σεν Λούις, όπου παρουσιάστηκαν και τα πρώτα του έργα "Κεριά στον Ήλιο" και "Φυγάς".
1938: παίρνει το πτυχί οτου από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα
1939: μετακομίζει στη Λουιζιάνα όπου κατοικεί στη γαλλική συνοικία Νέα Ορλεάνη.
1944: Ο "Γυάλινος Κόσμος" παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη σκηνή στο Σικάγο, και το 1945 στη Νέα Υόρκη, οπότε και κερδίζει το βραβείο κριτικών.
1947: αρχίζει να γράφει το "Λεωφορείον ο Πόθος", το οποίο τελειώνει αργότερα στη Φλόριντα. Επίσης την ίδια χρονιά γνωρίζει τον σύντροφο της ζωής του τον Ιταλό Φρανκ Μέρλο ο οποίος πέθανε από καρκίνο το 1963. Ο Μερλό λειτουργούσε ως ο εξισορροπιστής των καταθλιπτικών κρίσεών του καθώς και του μεγάλου του φόβου ότι θα οδηγούνταν στην παράνοια και την τρέλα όπως η αδερφή του.
1948: Κερδίζει το βραβείο Πούλιτζερ για το "Λεωφορείον ο Πόθος" το οποίο ανεβαίνει στη Ν. Υόρκη σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν με πρωταγωνιστή τον Μάρλον Μπράντο, ενώ το 1951 γίνεται ταινία όπου χαρίζει το βραβείο Όσκαρ στη Βίβιαν Λι.
1955: κερδίζει βραβείο για τη "Λυσσασμένη Γάτα.
1976: διετέλεσε Πρόεδρος της επιτροπής του Φεστιβάλ Καννών.
1983, 24 Φεβρουαρίου: τον βρίσκουν νεκρό σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στη Ν. Υόρκη έχοντας σφηνωμένο ένα φελό στο λαιμό του. Επιθυμία του ήταν να αποτεφρωθεί και να σκορπιστούν οι στάχτες του στον Κόλπο του Μεξικού, ωστόσο θάφτηκε σε οικογενειακό τάφο στο Σαιν Λούις.
Εργογραφία
Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες, ενώ αποτελούν ιδιαίτερα δημοφιλείς παραστάσεις σε όλο τον κόσμο. Τα έργα του έχουν ανέβει στις μεγαλύτερες θεατρικές σκηνές του κόσμου.
1911: γεννήθηκε στο Κολόμπους του Μισισίπι.
1916: παθαίνει παράλυση των κάτω άκρων και τον καθηλώνει για 2 χρόνια.
1927: σε ηλικία 16 ετών κερδίζει το πρώτο του βραβείο για το δοκίμιό του "Can a Good Wife Be a Good Sport?"
1929: σπουδάζει δημοσιογραφία στο πανεπιστήμιο του Μισούρι και θεατρολογία στο πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον στο Σεν Λούις, όπου παρουσιάστηκαν και τα πρώτα του έργα "Κεριά στον Ήλιο" και "Φυγάς".
1938: παίρνει το πτυχί οτου από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα
1939: μετακομίζει στη Λουιζιάνα όπου κατοικεί στη γαλλική συνοικία Νέα Ορλεάνη.
1944: Ο "Γυάλινος Κόσμος" παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη σκηνή στο Σικάγο, και το 1945 στη Νέα Υόρκη, οπότε και κερδίζει το βραβείο κριτικών.
1947: αρχίζει να γράφει το "Λεωφορείον ο Πόθος", το οποίο τελειώνει αργότερα στη Φλόριντα. Επίσης την ίδια χρονιά γνωρίζει τον σύντροφο της ζωής του τον Ιταλό Φρανκ Μέρλο ο οποίος πέθανε από καρκίνο το 1963. Ο Μερλό λειτουργούσε ως ο εξισορροπιστής των καταθλιπτικών κρίσεών του καθώς και του μεγάλου του φόβου ότι θα οδηγούνταν στην παράνοια και την τρέλα όπως η αδερφή του.
1948: Κερδίζει το βραβείο Πούλιτζερ για το "Λεωφορείον ο Πόθος" το οποίο ανεβαίνει στη Ν. Υόρκη σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν με πρωταγωνιστή τον Μάρλον Μπράντο, ενώ το 1951 γίνεται ταινία όπου χαρίζει το βραβείο Όσκαρ στη Βίβιαν Λι.
1955: κερδίζει βραβείο για τη "Λυσσασμένη Γάτα.
1976: διετέλεσε Πρόεδρος της επιτροπής του Φεστιβάλ Καννών.
1983, 24 Φεβρουαρίου: τον βρίσκουν νεκρό σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στη Ν. Υόρκη έχοντας σφηνωμένο ένα φελό στο λαιμό του. Επιθυμία του ήταν να αποτεφρωθεί και να σκορπιστούν οι στάχτες του στον Κόλπο του Μεξικού, ωστόσο θάφτηκε σε οικογενειακό τάφο στο Σαιν Λούις.
Εργογραφία
|
• Κεριά
στον Ήλιο (1936)
• Φυγάς (1937) • Ανοιξιάτικη Θύελλα (1937) • Όχι για αηδόνια (1938) • Μάχη των Αγγέλων (1940) • Το πορτρέτο μιας Μαντόνας (1941) • Λαίδη Φθειροζόλ (1941) • Γυάλινος Κόσμος (1944) • You Touched Me (1945) • Stairs to the Roof (1947) • Λεωφορείον ο Πόθος (1947) • Καλοκαίρι και καταχνιά (1948) • Η ρωμαϊκή άνοιξη της Κας Στόουν, νουβέλλα, (1950) • Τριαντάφυλλο στο στήθος (1951) • Καμίνο Ρεάλ (1953) • Μίλα μου σαν τη βροχή (1953) • Λυσσασμένη Γάτα (1955) • Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι (1958) • Κάτι που δε λέγεται (1958) • Γλυκό πουλί της νιότης (1959) • Περίοδος προσαρμογής (1960) • Η νύχτα της Ιγκουάνα (1961) • Ο τελευταίος επισκέπτης (1963) • Τραγική αρλεκινάδα (1966) • Το βασίλειο της γης (αρχικά, Οι εφτά κάθοδοι της Μυρτλ, 1968) • Στο μπαρ ενός ξενοδοχείου του Τόκυο (1969) • Ο κύριος Μέρριγουέδερ θα γυρίσει από το Μέμφις; (1969) • Μικρές έξυπνες προειδοποιήσεις (1972) • Έργο για ΄δύο πρόσωπα (1973) • Το σημάδι του διαβόλου (1975) • Αυτό είναι διασκέδαση (1976) • Vieux Carré (1977) • Ουρά τίγρης (1978) • Μια υπέροχη Κυριακή για εκδρομή (1979) • Ρούχα για καλοκαιρινό ξενοδοχείο (1980) • Τα ημερολόγια του Τριγκόριν (1980) • Something Cloudy, Something Clear (1981) • Ετοιμόρροπο σπίτι (1982) • Προς κατεδάφιση • Χαιρετισμούς από την Μπέρτα • Υπόθεση Μιμόζες • Αμέρικαν Μπλουζ • Η αδέσμευτη • Σκοτεινό δωμάτιο |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου