Ο σπουδαίος Ιάπωνας σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ναγκίσα Όσιμα, που έκανε πολλούς να αναρωτηθούν για τα όρια ανάμεσα στην τέχνη και την πορνογραφία και επικρίθηκε έντονα για τις τολμηρές ταινίες του όπως «Η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων», πέθανε σε ηλικία 80 ετών.
Βραβευμένος στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία «Η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων», ο βαθιά επηρεασμένος από το κίνημα της Nouvelle Vague σκηνοθέτης Ναγκίσα Οσίμα μας χάρισε μερικές από τις ωραιότερες ταινίες του ιαπωνικού κινηματογράφου, έφυγε σε ηλικία 80 χρονών. Ο θάνατός του οφείλεται σε πνευμονία, λόγω της επιβαρημένης του υγείας τα τελευταία χρόνια.
Έχει δηλώσει για τον ιαπωνικό κινηματογράφο:
«Το µίσος µου για το σινεµά της Ιαπωνίας περιλαµβάνει τους πάντες και τα πάντα»
Ο Ναγκίσα Όσιμα (Nagisa Oshima) γεννήθηκε στο Κιότο στις 31 Μαρτίου του 1932, όπου και σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες.
Έπειτα από τη συμμετοχή του στο κίνημα διαμαρτυρίας των φοιτητών στο Κιότο, ο Όσιμα ξεκίνησε να εργάζεται στην Εταιρεία Κινηματογράφου «Shochiku» το 1954 όπου πέρασε σύντομα από το τη θέση του μαθητευομένου σε εκείνη του σκηνοθέτη, ενώ παράλληλα εργάστηκε και ως κριτικός κινηματογράφου.
Η έναρξη της καριέρας του συμπίπτει με την έναρξη του «Nuberu Βagu» την αντίστοιχη ιαπωνική Nouvelle Vague (Νέο Κύμα) στον κινηματογράφο, στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Ο Όσιμα εμπνεύστηκε από το κίνημα και κυρίως από τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ.
Πραγματοποίησε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1959 με την ταινία «A Town of Love and Hope».
Το 1960 αποχώρησε από το στούντιο «Shochiku», έχοντας απογοητευτεί από τις παραδοσιακές πολιτικές του.
Το 1965 ίδρυσε τη δική του εταιρεία παραγωγής «Sozosha».
Μαζί με άλλους Ιάπωνες σκηνοθέτες του Νέου Κύματος όπως οι Μασαχίρο Σινόντα, Σοέι Ιμαμούρα, και Γιοσισίγκε Γιοσίντα, ο Όσιμα αντέδρασε απέναντι στο ύφος και στα ανθρωπιστικά θέματα των -επίσης σπουδαίων -σκηνοθετών Γιαζουχίρο Όζου, Κένζι Μιζογκούτσι και Ακίρα Κουροσάβα, αλλά και απέναντι στα αριστερά πολιτικά κινήματα που επικρατούσαν.
Στο έργο του, ο Όσιμα, απεικονίζει κατά κύριο λόγο τις αντιφάσεις και τις εντάσεις της μεταπολεμικής ιαπωνικής κοινωνίας.
Οι ταινίες του προβάλλουν τη σύγχρονη Ιαπωνία της υπερκατανάλωσης και το πώς βιώνουν αυτήν την πραγματικότητα οι συμπατριώτες του, σε μια χώρα που εκβιομηχανίζεται και δυτικοποιείται σε ταχύτατους ρυθμούς.
Στις πρώτες του ταινίες, ο Ναγκίσα Όσιμα πλάθει χαρακτήρες αντιηρώων, με πρώτη ύλη επαναστατημένους, μη προνομιούχους νέους
Η ταινία που τον έκανε γνωστό στη Δύση είναι η «Η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων», (1976) στην οποία διερευνά την έμμονη στη σεξουαλική σχέση και παντρεύει το πολιτικό με το ερωτικό.
Η ταινία είχε παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ των Καννών το Μάιο του 1976 προκαλώντας αίσθηση, για να ακολουθήσουν άλλες δύο πρεμιέρες του σε φεστιβάλ των ΗΠΑ (Σικάγο και Νέα Υόρκη) την ίδια χρονιά.
Λόγω των τολμηρών ερωτικών σκηνών της ταινίας απαγορεύτηκε η προβολή της σε ορισμένες χώρες έτσι η ταινία έγινε γνωστή μέσω της βιντεοκασέτας.
Πολλές από τις ταινίες του αποκτούν πρόσθετη δύναμη βασισμένες σε αληθινά περιστατικά.
Μια σειρά από εγκεφαλικά επεισόδια είχαν ως συνέπεια να τερματίσουν τη σκηνοθετική του καριέρα.
Δείτε κάποιες από τις ταινίες του σπουδαίου σκηνοθέτη Ναγκίσα Οσίμα που κυκλοφορούν σε DVD.
Φιλμογραφία
1959 Tomorrow's Sun
1959 A Town of Love and Hope
1960 Cruel Story of Youth
1960 The Sun's Burial
1960 Night and Fog in Japan
1961 The Catch
1962 The Rebel
1963 A Small Child's First Adventure
1964 It's Me Here, Bellett
1965 The Pleasures of the Flesh
1965 Yunbogi's Diary
1966 Violence at High Noon
1967 Tales of the Ninja/Band of Ninja
1967 Sing a Song of Sex (A Treatise on Japanese Bawdy Songs)
1967 Double Suicide: Japanese Summer
1968 Death by Hanging
1968 Three Resurrected Drunkards
1969 Diary of a Shinjuku Thief
1969 Boy
1970 Man Who Left His Will On|
1971 The Ceremony
1972 Dear Summer Sister .
1976 In the Realm of the Senses
1978 Empire of Passion Cannes Film Festival - Prix de la mise en scène
1983 Merry Christmas, Mr. Lawrence
1986 Max, Mon Amour
1999 Taboo Blue Ribbon Awards for Best Director, Blue Ribbon Awards for Best Film
